Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Zichzelf opgeofferd

(voor Kurt Donald Cobain (1967 - 1994))

Je bent geboren in het Grays Harbor Hospital te Aberdeen.
Je moeder Wendy Elizabeth Fradenburg was een serveerster en je vader Donald Leland een auto-monteur. Je had Ierse voorouders, voornamelijk schoenmakers.
Op je derde werd je zus Kimberly geboren.
Een oom en een tante speelden in een band. En je was een zeer gevoelig kind met een artistiek ingerichte slaapkamer.
Je oma Iris was kunstenares. En op je vierde speelde je piano en zong je liedjes van The Ramones en The Beatles.

Op je zevende zijn je ouders gescheiden en dat onverwerkte trauma bepaalde onbewust de rest van je leven. De emotionele intentie van die krater in je kinderziel zou je later in je songs eruit gooien, vooral opengebroken door je drugsgebruik. Je schaamde je voor je ouders en je miste vooral de normale geborgenheid. Beiden hertrouwden.
Je werd opstandig en introvert, dat wil zeggen depressief. Je woonde bij je vader en stiefmoeder Westeby en haar kinderen Mindy en James.
Op je twaalfde kreeg Westeby met je vader een zoon, Chad. Je voelde wrok naar Westeby, wat nog verergerd werd door het feit dat je echte moeder mishandeld werd door haar 'vriend', die haar zelfs een gebroken arm bezorgde, maar ze weigerde hem aan te geven. Je hebt het zelfs met eigen ogen aanschouwd.
Omdat je jezelf misdroeg tegen volwassenen, kwam je bij een therapeut terecht en zodoende bij een pleeggezin, bij je vriend Jesse Reed. Je deed afstand van het kerkleven en je werd boeddhist, specifiek jainist, een aanhanger van de totale geweldloosheid, het gevolg van je moeders lijden. Je zat op worstelen en je werd bevriend met een homofiele student, waardoor je gepest werd, maar je vond het prima dat ze je als homo zagen, dan lieten ze je verder lekker met rust, die misselijke plaaggeesten. Je vond jezelf wel een geestelijke homo en een biseksueel en je haatte de homofobe sferen in de machoculturen. Je spoot 'God is Homo!' op auto's.
Je ontdekte de Melvins en je bezocht hun oefenruimte en in Seattle bezocht je punkrockconcerten.

Op je dertiende had je al de smaak van marihuana ontdekt en omdat je aan ADHD leed kalmeerde dit middel je op prettige wijze. Het hielp ook tegen je maagproblemen en je trad erdoor uit jezelf.
Je woonde bij je moeder in Aberdeen, waar je naar de High School ging, maar dat trok je niet en omdat je je niet meer welkom voelde, verbleef je bij vrienden en onder een brug over de rivier Wishkah.
Je wist een baantje te bemachtigen en een eigen appartement, terwijl je in Olympia naar concerten ging.
Je had een relatie met Tracy Marander, die in een cafetaria werkte en vaak voedsel stal. Ze zag je vaak grote dosissen LSD innemen.
En je volgende vriendin was Tobi Vail, de punkdrumster van 'Bikini Kill'. De gesprekken met haar vormden het uitgangspunt van vele songs, vooral op 'Nevermind'.
Je kreeg last van je manische depressiviteit en ook alcohol moest de sombere shit verdoven, terwijl je maagpijn alleen met heroïne verholpen werd, maakte je jezelf wijs, want kamillethee, Yakultjes en zoethoutwortel had ook geholpen. De emotionele, traumatische pijn was te zwaar om in de ogen te zien en daarom gebruikte je de heftigste onderdrukkingsmiddelen. Je oefende boven de kapsalon van de moeder van je vriend Krist Novoselic en met hem en de drummer Aaron Burckhard richtte je de grunge-band Nirvana op. Aaron werd opgevolgd door Dale Crover en Dale door Chad Channing en Chad door Dave Grohl.

Op je drieëntwintigste verscheen je debuutalbum 'Bleach' en twee jaar later het wereldwijde succesalbum 'Nevermind' met 'Smells Like Teen Spirit' en 'Come As You Are', mijn favoriet.
Op je vijfentwintigste trouwde je met Courtney Love, die in datzelfde jaar beviel van jullie dochter Frances Bean. Vernoemd naar Mr. Bean?
Ook Courtney gebruikte heroïne en ze was getuige van één van je meerdere zelfdodingspogingen. Je heroïnegebruik werd alsmaar erger en je kocht geweren om de spanning op te voeren, wetende dat twee ooms van jou zichzelf hadden doodgeschoten. De zware drugs konden tenslotte de trauma's niet meer onderdrukken en de druk op de ketel werd ondraaglijk. Je zat gevangen tussen twee dodelijke vuren.
Je album 'In Utero' verscheen en je was openlijk tegen seksisme, racisme en homofobie. Anti-abortus criminelen bedreigden je met de dood. Je stond al heel ver van de realiteit af om je daar druk over te maken en tijdens een opname in een afkickkliniek te Los Angeles ontsnapte je en vloog je naar Seattle, waar je heroïne en een geweer kocht en na een overdosis heroïne en een geweerschot loste je je onverwerkte trauma's op, door er voorgoed een punt achter te zetten, terwijl je in je songs je vereenzaamde zielpijn vol overtuiging hebt weergegeven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 april 2012


Geplaatst in de categorie: muziek

4.8 met 4 stemmen 133



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
mobar
Datum:
12 april 2012
Email:
mobaronline.nl
graag gelezen. sommige dingen wist ik al andere helemaal niet, bedankt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)