Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een heilige. roomse heks

(voor Christina de Wonderbare (1150 - 1224))

Je bent geboren als Christina Mirabilis in Brustem, nabij Sint-Truiden. Je groeide op in een eenvoudig gezin en je had twee zussen. Op je vijftiende overleden je ouders en je moest van je zussen de koeien, de varkens en de kippen verzorgen. Rond je dertigste ben je overleden en je werd begraven vanuit de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Sint-Truiden. Midden in de preek van de priester werd je weer levend en ging je rechtop in de kist zitten, terwijl iedereen verbaasd en geschrokken was. Daarna vloog je zomaar als een vogel naar de top van de kerk en daar ging je op een steunbalk zitten. De priester zei dat je naar beneden moest komen en dat deed je. Je vertelde dat je door de engelen was meegenomen om de hel te bekijken en je zag daar mensen, die je kende. Van Christus mocht je kiezen om naar de hemel te gaan of om terug te keren naar de aarde om te lijden voor de arme zielen. Je koos voor het laatste en samen met je zussen ging je weer naar huis. Je besloot om alleen de wildernis in te gaan en om er te gaan wonen, want je kon niet zo goed meer tegen de harde mensen, die alsmaar zonden bedreven en God verdriet deden. Je vertoefde in de hoge, geestelijke sferen van God's nabijheid. Daarom zeiden de mensen, dat ze jou op hoge boomtakken en boven op de kerktoren zagen. Men beweerde dat je bezeten was van de duivel en dat je een vliegende heks was. Door naar hoge plekken, zoals molenwieken, te vliegen was je in veiligheid. Om diezelfde reden verstopte je jezelf ook in donkere graven. De mensen dachten dat je krankzinnig was en ze wilden je opsluiten, wat ze deden, maar je brak de ijzeren ketenen en de tralies met het grootste gemak en dan vloog je weer hoog door de lucht, zonder angst. Je zong psalmen en melodieën met een etherische stem. Je leefde lange tijden enkel op heilige hosties en om boete te doen voor de zonden van je medemensen zwom je onder het ijs en niet lang daarna sprong je in een hete oven, waar je zonder brandwonden weer uit te voorschijn kwam. Heel gezond voor de bloedsomloop, maar deze sjamanistische hoogstandjes werden niet begrepen en men beschuldigde jou van zwarte hekserij. Je werd opnieuw opgesloten. Je was extreem mager en je had ruim twee maanden geleefd van de melk uit je bijzondere borsten, wat een natuurwonder was. In Luik werd je door twee vijandige priesters achtervolgd en bij de Maas liep je zo over de bodem van oever tot oever, zonder te zijn verdronken. Je sprong in de open haardvuren van woonhuizen of je hield er je handen en voeten in. In de winter bleef je een week in de Maas onder water. Je hebt jezelf twee dagen opgehangen aan een galg tussen de dieven. Je was een kluizenares, die vastte en bad. In de gevangenis kreeg je last van ernstige zweren, die je hebt genezen met geneeskrachtige olie, die uit de tepels van je borsten stroomde. Toen men dat zag, werd je als heilige beschouwd, al was je in hun ogen ook nog steeds een psychisch gestoorde. Je verbleef weer in de bossen rondom Sint-Truiden en in het dorpje Wellen sprong je in een doopvont, waardoor de meeste vreemde verschijnselen plotsklaps verdwenen. Daarna woonde je enkele jaren bij de kluizenares Jutta in een kluis naast de kapel van het Kasteel van Loon, waar nu de Sint-Odulfuskerk staat. Je was inmiddels een hooggeëerde mystica en velen bezochten je voor hulp. Zo stuurde je de heilige Lutgardis van Tongeren (1182 - 1246), een benedictines te Sint-Truiden, naar de cisterciënzerinnenabdij in Aywières, omdat Lutgardis naar strengere kloosterregels verlangde en dan zit je bij deze strengste orde op je plaats. Lutgardis kon de toekomst voorspellen en ze had visioenen. Ze is de patrones van blinden en zwangere vrouwen. Jij was ook de vaste toeverlaat voor graaf Lodewijk de Tweede van Loon en je was als een moeder voor hem. Hij was getrouwd met gravin Ada van Holland (1188 - 1223) en hij werd in 1218 vergiftigd. Ze zijn begraven in de Abdij van Herkenrode, gesticht door zijn vader. Tegen hooggeplaatste personen ging je rechttoe-rechtaan tekeer als ze iets verkeerds deden. Ene zuster Beatrijs zorgde ervoor dat je weer tussen de mensen kwam. Toen Beatrijs ziek werd, heb je haar liefdevol verzorgd. In 1223 overleed je voor de tweede keer en toen Beatrijs weende bij je kist, kwam je weer tot leven om haar te troosten en om haar te verzorgen tot haar overlijden. Niet lang daarna overleed je voor de derde keer en deze keer zonder fysiek terug te keren. De meeste van je eerbiedwaardige relieken zijn in het Redemptoristenklooster in Sint-Truiden. Er is een kleine reliek hooggeplaatst in de Kluizenarij Onze Lieve Vrouwe van de Besloten Tuin in het Groningse Warfhuizen, waar sinds 2001 de kluizenaar broeder Hugo verblijft. Misschien is het een aardig idee van mij om eens aan die bijna vergeten kluizenaar in het hoge noorden te verschijnen, immers in de goede, roomse heiligentraditie en ik weet dat je het kunt. Kom, laat broeder Hugo delen in de roomse wonderenglorie!

Schrijver: Joanan Rutgers, 4 december 2012


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)