Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Lafhartig hun meerdere monddood gemaakt

(voor Veronica Guerin (1958 - 1996))

Je bent geboren op 5 juli 1958 in Dublin. Je vader Christopher Guerin was een accountant en je moeder heette Bernadette. Je bijnaam was Ronnie en je hebt vier broers en zussen.
Je bent opgegroeid in de buitenwijk Artane van Dublin. De acteur Brendan Gleeson (1955) is hier ook geboren.
Je ging naar de rooms-katholieke school, waar je vooral heel goed in atletiek was. Je speelde fanatiek camogie, een typisch Ierse stick-en-bal teamsport voor vrouwen. Twee teams van vijftien vrouwen spelen tegen elkaar en er zijn doelen in de vorm van een H. Het dragen van een korte rok is verplicht.
Je deed eveneens aan basketbal en op je vijftiende speelde je in de Ierse voetbalfinale, terwijl je een hernia had.
Je studeerde accountancy (het op orde brengen van de financiën) aan het Trinity College in Dublin, opgericht in 1592, maar vrouwen werden pas in 1904 als volwaardige studenten aangenomen. In de Old Library bevindt zich o.a. The Book of Kells (ca. 800), gemaakt door Keltische monniken. Het is de mooiste, nationale schat van Ierland. Het bevat de oudste afbeelding van Maria met het kind Jezus. Jonathan Swift, Oscar Wilde, Samuel Beckett en Bram Stoker zaten ook op Trinity College.

Je trouwde met Graham Turley en jullie kregen een zoon, Cathal.
Je was een grote fan van Manchester United en je dierbaarste bezit was een foto van jou met Éric Cantona (1966, Marseille), genomen in het voetbalstadion Old Trafford.

Na je afstuderen werkte je eerst drie jaar in het bedrijf van je vader, maar na zijn overlijden had je andere beroepen en in 1983 begon je een Public Relations Bureau, wat tot 1990 duurde. Je was secretaris van de Fianna Fáil (de Republikeinse Partij) bij het New Ireland Forum (1983 - 1984). Je was de persoonlijke assistente van Charles Haughey (1925 - 2006), de minister-president voor drie ambtstermijnen. Je was bevriend met zijn gezin en zijn kinderen gingen met jou op vakantie. In 1987 was je de verkiezingsagent en de partij-penningmeesteres voor Seán Haughey (1961), een zoon van Charles en Maureen Lemass (1925, Dublin).

In 1990 belandde je in de journalistiek en je werd een verslaggeefster bij de Sunday Business Post, met als hoofdredacteur Ted Harding, en bij de Sunday Tribune. Je was sterk onderlegd en je wilde het liefste je bronmateriaal uit de eerste hand, waarbij je te weinig lette op je persoonlijke veiligheid. Je kreeg daardoor wel veel nauwe contacten met de Ierse politie én met de Ierse criminelen. Beide groepen hadden een groot respect voor jouw aanpak, wat meestal uiterst subtiele informatie opleverde. Je publiceerde ook belangrijke details over het Ierse Republikeinse Leger (IRA).
In 1994 begon je in de krant Sunday Independent over criminelen te schrijven. Je wist de opbrengst van illegale activiteiten perfect te taxeren en je gebruikte straatnamen en pseudoniemen voor bepaalde onderwereld-figuren. Je stortte je op de drugsdealers en je had contact met de crimineel John Traynor (1948, Dublin), die erachter kwam, dat jij een openhartig boek over zijn criminele levenswandel zou publiceren. Dat ging hem en zijn collega's wat te ver en dus kwam je bij de onderwereld op één lijn met de politie te staan.
In oktober 1994 werden er twee schoten door je huis afgevuurd, na je publicatie over de crimineel Martin Cahill (1949 - 1994), die niet lang daarna werd vermoord. Begin 1995 stuurde Traynor iemand naar jouw huis, die met een revolver op je hoofd richtte en daarna in je been schoot. Dat was als antwoord op je publicatie over de boef Gerry Hutch (1963, Dublin). Toch liet je je niet afschrikken en intimideren. Je kreeg 24-uurs politiebewaking en je huis kreeg een krachtdadig beveiligingssysteem.

Het lukte de misdadiger John Gillian (1952, Dublin) om bij je voordeur aan te bellen en om je te bedreigen met de dood, zodra je iets over hem zou publiceren. Per post ontving je ook talloze doodsbedreigingen.
Op 26 juni 1996 stond je met je rode auto voor het rode stoplicht, terwijl er twee mannen op een motorfiets naderden. De man die achterop zat, heeft je met zes kogels vermoord. Het moordwapen was geleverd en geladen door ene Charles Bowden, die later zei, dat hij dacht dat het alleen gebruikt zou worden om mee te dreigen. Een geloofwaardig idee als hij het niet geladen had. Je moordenaar was lid van een drugsbende en er is altijd aangenomen dat Patrick Holland, overleden in 2009, je ware moordenaar was, al ontkende hij dat tot aan zijn overlijden. Ene Paul Ward had de brommer en het moordwapen verdonkeremaand, dus die was ernstig medeplichtig. Traynor ontsnapte tijdens een verlof naar Portugal en Nederland, samen met ene Brian Meeham. In 2010 zijn beide heren door een internationaal arrestatieteam in Amstelveen gearresteerd. Traynor moest in Engeland zijn celstraf verder uitzitten en Brian Meehan kreeg levenslang voor de moord op jou. Hij had zichzelf via een mobiel gesprek verraden.

Je werd zevenendertig jaar. Je bent eervol begraven op Dardistown Cemetery in het graafschap Dublin.

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 januari 2013


Geplaatst in de categorie: idool

3.5 met 4 stemmen 1.319



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
21 januari 2013
Lees hun biografieën en vind het antwoord.
Vaak zijn hun levens intenser en moediger, dan dat van vrouwen én mannen, die maar hebben aangemodderd uit veelal benauwd, burgerlijk eigenbelang, zonder werkelijk iets toe te hebben gevoegd aan de menselijkheid.
Naam:
Fred
Datum:
21 januari 2013
Wat heb jij toch met vrouwen die jong dood gaan ?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)