Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De somberste toets van de piano

(voor Hans van Sweeden (1939 - 1963))

Je bent geboren op 8 maart 1939 in Amsterdam.
Je vader Nico van Sweeden was een fabrikant en je moeder heette Truda Dijkstra.
Je studeerde aan het Quaker-internaat Vilsteren en aan de internationale, lagere en middelbare school 'De Ulenpas'. Daar kreeg je onder anderen les van de dichter Kees Oudshoorn, die je de liefde voor de literatuur wist bij te brengen. Je speelde piano en saxofoon. Je hield met name van de jazz-muziek.

Op je zestiende ging je naar het Engelse internaat 'Darlington Hall' om er een diploma te halen, waarmee je naar een universiteit kon gaan. Je wilde daar in Engeland of aan de Parijse Sorbonne filosofie en literatuur gaan studeren. Maar op 'Darlington Hall' kreeg je zodanig de liefde voor de muziek te pakken, dat je eenmaal terug in Nederland naar Utrecht ging om daar compositielessen te volgen.

In januari 1958 werd je toegelaten tot het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, waar je les kreeg van Kees van Baaren, die op zijn beurt les kreeg van Willem Pijper. Enkele andere leerlingen van Van Baaren waren Misha Mengelberg, Louis Andriessen, nu hoogleraar in de Scheppende Kunsten aan de Universiteit van Leiden, en Peter Schat, die volgens Connie Palmen niet zo'n schatje was.

Je was muzikant, dichter, componist, acteur en danser. Je was bevriend met Ton Hartsuiker, Misha Mengelberg en Louis Andriessen. Je componeerde voor een concert 'Drei Nachtstücke', opgedragen aan Ton Hartsuiker en geïnspireerd door de gedichten van de Oostenrijkse dichter Georg Trakl, die op zijn zevenentwintigste zelfdoding pleegde met een overdosis cocaïne. Je bewondering voor Trakl was zo groot, dat je in 1958 naar Salzburg reisde om een zus van hem te bezoeken. Die ontmoeting was macaber, want je probeerde in haar ogen de ziel van Trakl op te diepen. Twee jaar ervoor was je begonnen te experimenteren met marihuana, morfine en ether. Je wilde net als Trakl worden en net zo als hij schrijven.
Trakl was beïnvloed door Arthur Rimbaud en ook Rimbaud stal je dichtershart. Je genoot ook van James Joyce en Graham Green.

Je vrienden lieten je bij hen inwonen om zo te zorgen, dat je bleef studeren, maar in januari 1959 verliet je na precies een jaar het conservatorium. Een maand later ging je in militaire dienst, maar na een paar dagen verlof weigerde je naar de kazerne terug te keren en dook je onder in Amsterdam. Na een week verscheen je weer bij de kazerne, waarna ze je hebben laten opnemen in een psychiatrische inrichting. Op 15 april 1959 ben je uit dienst ontslagen. Er was niet echt sprake van een klik. Je speelde op feesten en je zette je sjamanistische drugs-experimenten voort.

Je kreeg een relatie en in augustus 1959 kregen jullie een dochter, al had je de relatie met de moeder inmiddels verbroken.
Je speelde in toneelstukken en in films en je schreef o.a. de filmmuziek voor 'Alle vogels hebben nesten' van Louis van Gasteren. Verder schreef je gedichten en proza.
In 1961 zijn je ouders gescheiden en werd het ouderlijk huis verkocht.
Je ontmoette de Amerikaanse, poëtische jongedame Shelley, die in de 'West Side Story' in Carré danste. Toen ze naar Amerika terug keerde, werd je uitermate depressief en je zwierf van onderdak naar onderdak.

Je was compromisloos en non-conformistisch, maar daardoor verloor je ook de greep op je leven en vond je geen doelwitten voor je enterhaken meer. Je zwalkte meestal dronken en high op het Leidseplein rond. Een miskend, ontspoord, destructief genie, die vroegtijdig als een geminacht randfiguur eindigde.
In februari 1962 gaf je jezelf aan bij de politie, omdat je een halve gram hasj bij je had, waardoor je een half jaar naar de gevangenis moest, wat zwaar overdreven was, maar men wilde je tegen jezelf beschermen. Weer op vrije voeten ging je naar Maastricht, waar je vier maanden wist te overleven. In januari 1963 keerde je terug naar Amsterdam, waar je steeds meer versomberde over je mislukte, maatschappelijke leven, wat je probeerde weg te blowen.

Op 12 april 1963 heb je na een feest zelfdoding gepleegd door jezelf met een geweer door je hoofd te schieten.
Je werd vierentwintig jaar. Je bent begraven op 'Zorgvlied'.
Drie jaar later maakte je vriend Louis een documentaire over jouw leven, 'Het leven voor de dood'.

Schrijver: Joanan Rutgers, 22 maart 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 3 stemmen 212



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)