Trieste ziel
(voor Inna Yossifovna Gulaya (1941 - 1990))
Je bent geboren op 9 mei 1941 in Kharkov. Je had een armoedige jeugd met vaak voedselgebrek. Een kiem van je latere depressie. Na je middelbare schooltijd ging je naar het Central Children's Theatre. Op je negentiende speelde je in je debuutfilm 'Wolken boven Borskom'. Je speelde als Natasha een glansrol in 'Toen de bomen groot waren', geregisseerd door Lev Kulidzhanov.
Op je eenentwintigste studeerde je voor twee jaar aan het Sjtsjoekin's Drama Institute. En je trouwde met de dichter/scenario-schrijver/regisseur Gennady Fyodorovich Shpalikov, die vier jaar ouder was. Hij was eerder getrouwd met Natalya Ryazantzeva, een scenario-schrijfster in opleiding. Gennady's beroemdste film is 'Ik stap door Moskou', geregisseerd door Georgiy Daneliya.
In 1963 is jullie dochter Dasha geboren.
Gennady beschuldigde de leiders van de Sovjet-cinema in het Kremlin, wat jullie beiden een afstraffing van de filmtop opleverde, waardoor jullie amper konden rondkomen. Je theaterwerk was niet voldoende. Gennady voelde zich schuldig en hij was een zware alcoholist. Hij was trouwens ook jouw grootste fan. In zijn laatste film 'Een lang en gelukkig leven' speelde je de hoofdrolspeelster Lena, die één dag een liefdesrelatie heeft. Uiterst poëtisch verfilmd. Vanaf je vijfentwintigste was je een professionele film-actrice en theater-actrice. Onkruid overwoekerde Gennady's vitalisme en op 1 november 1974 heeft hij zichzelf in Peredelkino opgehangen. Hij werd zevenendertig jaar en hij is begraven op de Vagankovo begraafplaats. Op je drie-en-dertigste was je dus al weduwe en stond je er alleen voor met je elf-jarige dochter.
Je speelde zeer overtuigend en uit je mooie, felle ogen sprak een doorleefde ziel. In 'Tijd, vooruit!', gebaseerd op een roman van Valentin Kataev, speelde je een hoofdrol als Shura Soldatova. In 'Kleine Tragedies', naar het werk van Poesjkin, speelde je de Koningin van de Nacht. Ook met Lárisa Udovichenko. Met de regisseur Mikhail Shveytser, die ook de regisseur van je laatste twee films was. In 'Dode Zielen', naar de roman van Gogol, speelde je naast Tamara Nosova, getrouwd met de sprookjesschrijver Vitali Gubarev, beroemd door zijn roman 'Koninkrijk van Gebogen Spiegels'. In 1987 speelde je in je laatste film 'De Kreutzer Sonate', naar de novelle van Tolstoy. Je was een volmaakte schoonheid en je acteertalent is onevenaarbaar.
Op 27 mei 1990 pleegde je in Moskou zelfdoding via een overdosis slaappillen. Zestien jaar na de zelfverhanging van Gennady. Ivan Bornik herinnerde jou als een volledig krankzinnige, die eens om vier uur 's nachts belde, omdat je je verveelde en dat je in de badkamer dreigde je polsen met een scheermes door te snijden. Ivan is typisch iemand, die geen weet heeft van de ellendige diepgang van depressiviteit. Je bloedt dood, koningscobra's bijten aan alle kanten en je wordt door piranha's weggevreten. Je werd negenenveertig jaar. Ik neem aan dat je naast Gennady bent begraven.
Geplaatst in de categorie: idool
geraken, van voedselgebrek.
Zo zie je maar: soms heb je een ander mens nodig,
om wat wijzer te worden. Bedankt