Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Twaalf jaar in de rouw en zonder kunstlust

(voor Fanny Churberg (1845 - 1892))

Je bent geboren op 12 december 1845 in Vaasa, West-Finland. Je vader Matias Christian Churberg was een dokter en je moeder Maria Ulrika Perander was een domineesdochter van Nils Johan Perander uit Liperi. Je was de derde van zeven kinderen. Vier van je broers en zussen overleden op jonge leeftijd. Je groeide op met jouw twee oudere broers Waldemar en Torsten. Je was trots op je familie uit de regio Ostrobothnia. Je wilde je achternaam in Kuurila veranderen, maar dat lukte niet. Op je twaalfde overleed je moeder en nam je de moederrol over. Je ging naar een meisjesschool in Porvoo en op je zeventiende keerde je naar Vaasa terug.

Op je twintigste overleed je vader. Je hebt hem de laatste maanden van zijn leven dag en nacht verzorgd. Je verhuisde met je broers naar een tante in Helsinki. In Helsinki kreeg je privé-lessen van Alexandra Frosterus-Saltin (1837 - 1916), die zo'n 50 altaarstukken schilderde en ze was leerlinge van Johan Edvard Bergh, de man van de kunstenares Amanda Helander, met wie ze o.a. de zoon Sven Richard kreeg, ook een kunstenaar. Je kreeg ook les van Emma Gylden (1835 - 1874), een grote landschapsschilderes, die op haar negenendertigste overleed door een longziekte, en van Berndt Adolf Lindholm (1841 - 1914), een impressionist en leerling van de schilders Johan Knutson en Robert Wilhelm Ekman. En je kreeg les van Selma Chaefferin.

Op je twintigste had je een liefdesrelatie met de kunstschilder Berndt Lindholm. Je was een knappe verschijning. Je was dol op oude ambachten en in de jaren zestig hield je van: patriottisme, de ontwikkeling van de Finse taal, nationale cultuur, feminisme en religie. Je schuwde sentimentaliteit.

Je studeerde verder in Düsseldorf, bij Carl Ludwig. Je keerde iedere zomer terug naar Finland om te schilderen. Je was één van de eerste Finse schilders, die in Parijs ging studeren, bij William von Gegerfelt. Je schilderde veelal binnen de lijnen van wat de Academie van Düsseldorf je had geleerd. Je toonde je liefde voor het platteland en dramatische taferelen, waarbij je veel kleur gebruikte en snel met je penseel werkte. Je geladen kwaliteit verschilde veel met het werk van je tijdgenoten. Ook je onderwerpen waren anders, zoals de dreigende sfeer voor een losbarstend onweer, kale rotsen of het diepe, moerasachtige hart van een bos.

In 1880 kwam er een abrupt einde aan je carrière. Je gezondheid ging achteruit en je had de zorg voor je broer Torsten, die aan tuberculose leed. Torsten overleed in 1882 en dat maakte jou heel erg eenzaam. Je wil om nog te leven verminderde en je had steeds minder energie. Waldemar, schrijver/vertaler, met wie je ook een warme band had, trouwde in 1877 met Gamlakarleby Constance Björkman. Je stopte met schilderen, al bleef je wel betrokken bij de kunstwereld. In 1879 ontving je de eerste prijs van de Finse Art Society, de Dukaattipalkinto, die nog steeds bestaat. Je werkte mee aan het maken van handgemaakte, kunstzinnige tapijten. In 1879 richtte je de organisatie 'Vrienden van de Finse Handicraft' op. Na 1880 schilderde je zeker niets meer, ook niet voor je eigen plezier. Jij was samen met Ellen Thesleff en Helene Schjerfbeck de drie beste, Finse schilderessen. Je was vooral een impressioniste.

Waldemar en zijn vrouw gingen na dertien jaar uit elkaar en volgens Waldemar had professor Jaakko Forsman dat veroorzaakt. In 1889 probeerde hij Jaakko dood te schieten. Waldemar zat tot 1894 in een psychiatrisch ziekenhuis in Käkisalmi.

Op 10 mei 1892 overleed je in Helsinki. Je werd zesenveertig jaar en je liet meer dan 300 schilderijen na.

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 september 2014


Geplaatst in de categorie: idool

2.5 met 2 stemmen 53



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)