Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Zwaar teleurgesteld in het heersende onderwijssysteem

(voor Henri Roorda (1870 - 1925))

Je bent geboren op 30 november 1870 in Brussel als Henri Philippe Roorda van Eysinga Benjamin. Je ouders waren Selinda Bolomey en Sicco Roorda van Eysinga uit Sneek, een Nederlandse regeringsfunctionaris in Indonesië. Die functie werd ingetrokken, omdat hij antikoloniaal was en bevriend met grote revolutionairen als Domela Nieuwenhuis, Élisée Reclus en Peter Kropothin.
In 1872 ging je naar Clarens, nabij Lausanne, waar je opgroeide. Op je veertiende begon je te schrijven. Je behaalde in 1892 een Bachelor in de wiskunde licentie aan de Universiteit van Lausanne. Daarna gaf je les als professor in de wiskunde, op een middelbare school in Lausanne.

Je was zeer beïnvloed door 'Émile' van Jean-Jacques Rousseau, een boek over de ideale opvoeding, maar Rousseau verzette zich tegen onderwijs voor meisjes en hij was zeer seksistisch over de rol van vrouwen in de samenleving. Jij gaf op anti-autoritaire wijze les, want je was voorstander van de libertaire pedagogie. Je vond het bestaande onderwijs maar een eenzijdige zaak van informatie-overdracht en kennis-gedram. Je schreef enkele pedagogische boeken en leerboeken over de wiskunde voor de uitgeverij Payot, inzake rekenkunde, algebra en geometrie.

Vanaf 1903 gaf je vele conferenties over de libertaire pedagogie, waartoe o.a. William Godwin, Max Stirner, Leo Tolstoy, Michail Bakoenin, Paul Robin, Francisco Ferrer en Sébastien Faure behoorden. Faure zegt 'Het kind behoort niet aan God, noch aan de Staat of de familie, maar aan zichzelf!'
In het 'Bulletin van de Moderne School' van Francisco Ferrer schreef je artikelen als 'De school en zijn nutteloze kennis' en 'De student wordt gewaarschuwd'. Je was in Zwitserland de vertegenwoordiger van de 'Internationale Liga voor de Rationele opvoeding van kinderen'. Naast wiskundige was je schrijver en komiek.

Vanaf 1910 was je betrokken bij de school van Ferrer in Lausanne, gecreëerd door Dr. Jean Wintsch en jij schreef de beginselverklaring. Je publiceerde artikelen in de anarchistische krant 'Les Temps Nouveaux' van Jean Grave, 'De Nieuwe Mensheid' en Nederlandse tijdschriften. Door je humor publiceerde je in de satirische tijdschriften 'Crossbow' en 'The Rattle'. Je schreef ook voor het literaire tijdschrift 'Cahiers Vaudois'. In 1915 verscheen je essay 'Mijn sentimentele internationalisme' en in 1917 'De docent houdt niet van kinderen'.

Je schreef in 'La Tribune de Lausanne', 'La Gazette de Lausanne' en 'La Tribune de Genève'. Je gebruikte soms je pseudoniem Balthasar. Je columns verschenen in 'Deal or No Deal' en 'Le Roseau pensotant'.
Je schreef 'Ik ben niet bang voor de toekomst sinds ik tussen de veren van mijn matras een geladen revolver verstopt heb!'. In 1925 publiceerde je nog 'Mijn zelfdoding'.

Op 7 november 1925 dronk je in Lausanne eerst een halve fles, oude port op en daarna schoot je een kogel door je hart. In je afscheidsbriefje stond 'Wanneer je dit briefje ontvangt, ben ik dood (tenzij ik misgeschoten heb). Alles heb ik verbruikt, in mij en om mij heen, en dat is onherstelbaar.'
Je werd vierenvijftig jaar.

Je liet je vrouw en dochters in grote verbijstering achter. Het leven had je gekleineerd, je wilde dromen verwoest. Ondanks je geestdrift moest je als een makke docent les geven. Je geloofde in de individuele aanleg van de leerling. Vele kinderen werden door hun ouders dom gehouden.
Je was manisch-depressief en je voelde je tegengehouden om een ware bohémien te zijn, vol poëzie en muziek. Je hield niet genoeg van je vrouw en je wilde de tragische aftakeling van het lichaam niet lijdzaam ondergaan.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 maart 2015


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 1 stemmen 78



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)