Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Garland Jeffreys - Hail Hail Rock 'n' Roll

Garland Jeffreys is geboren op 3 juli 1943 in Sheepshead Bay, Brooklyn. Hij is van Afro-Amerikaanse en Puerto Ricaanse afkomst. Hij studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Syracuse, waar hij Lou Reed ontmoette, nog voordat hij bij The Velvet Underground ging. In 1966, na zijn studie, trad hij op in de nachtclubs van Manhattan, New York City, o.a. in Gerde's Folk City en The Bitter End op 147 Bleecker Street in Greenwich Village, met als eigenaar de film- en tv-producent Fred Weintraub, die samen met de stand-up comedian Lenny Bruce was gearresteerd wegens obsceniteit. Er waren optredens van o.a. Pete Seeger, Randy Newman, Neil Diamond, Frank Zappa, Charles Aznavour, Stevie Wonder, Joni Mitchell en Bob Dylan.

Garland speelde ook in Gaslight, Kenny's Castaways en later reno Sweeney, waar hij te raciaal bewuste thema's in zijn werk begon te verkennen, soms met maskers van zwarte gezichten en een lappenpop, genaamd Ramon. Hij speelde gitaar op het solo-debuutalbum van John Cale, getiteld 'Vintage Violence', wat op 25 maart 1970 verscheen. Garland had het lied 'Fairweather Friend' geschreven.

In 1969 stichtte Garland de band Grinder's Switch, samen met de pianist Stan Szelest, de gitarist Ernie Corallo en de percussionist Sandy Konikoff. In 1970 verscheen het album 'Grinder's Switch with Garland Jeffreys', geproduceerd door Lew Merenstein. Daarna ging de band uit elkaar.

In 1973 verscheen Garland's eerste, titelloze solo-album bij Atlantic Records, met 'Ballad of Me', 'Harlem Bound' en 'True To Me'. Het lied 'Wild in the Streets' verscheen op zichzelf en Garland schreef het n.a.v. de verkrachting en de moord van een pre-tiener in de Bronx. Het was één van zijn bekendste nummers. Malcolm John Rebenmack speelde klarinet. Ook met de gitarist David Spinozza, de drummer Rick Marotta, de hoornspelers de Brecker Brothers en de achtergrondzanger David Peel. 'Wild in the Streets' is zo ongeveer het volkslied van de skate gemeenschap en is door diverse muzikanten opgenomen.

In 1977 verscheen het album 'Ghost Writer', met 'Wild in the Streets'. Alle autobiografische nummers gaan over raciaal separatisme, interraciale romance en het oplossen van thuisconflicten. In 1978 verscheen 'One-Eyed Jack', in 1979 'American Boy & Girl', met de wereldhit 'Matador', in 1981 'Escape Artist', met een coverfoto van Anton Corbijn, in 1982 'Rock 'n' Roll Adult', in 1983 'Guts For Love' en in 1992 'Don't Call Me Buckwheat', met 'Hail Hail Rock 'n' Roll', 'I Was Afraid of Malcolm', 'Bottle of Love', 'Racial Repertoire', 'Spanish Blood' en 'Lonelyville'. De titel van het album ontstond in het Shea Stadium, waar Garland op de tribune zat te genieten. Toen hij op stond om een hotdog aan te pakken, schreeuwde iemand: 'Hé boekweit, ga zitten!'.

In 1992 verscheen ook 'Matador & More'. In 1997 verscheen 'Wildlife Dictionary'. In 2003 verscheen hij in de documentaire 'The Soul of a Man' van Wim Wenders. In 2007 verscheen 'I am Alive' en in 2011 'The King of In Between'. Op 28 mei 2012 was Garland op het Pinkpop Festival in Landgraaf. In 2013 verscheen zijn tot nu toe laatste album 'Truth Serum'.

Schrijver: Joanan Rutgers, 24 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: muziek

4.0 met 2 stemmen 62



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)