Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Is de oerknal nu echt het begin van ruimte en tijd?

Volgens onze geleerden is de 'oerknal' het begin van ruimte en tijd - tenminste: zoals wij die kennen. Ons heelal zou zich hebben ontwikkeld uit één oeratoom. Natuurwetenschappers weten echter niet of er al iets bestond vòòr die reusachtige explosie. Wat dat betreft zitten ze met de handen in het haar. Het is immers volslagen onlogisch om te denken dat een compleet heelal uit het niets te voorschijn is geplopt. Gekker kunnen we het niet maken. Maar hoe is die oerknal dan wel te verklaren?

Omdat de natuurwetenschap geen oplossing heeft voor dit probleem, lijkt het me slim het heelal vanuit een heel ander gezichtspunt te benaderen. Is materie in de kern immers niet verdichte geest? Is de kosmos niet bezield en in feite één groot geheel? Als we die gedachtegang volgen en als vertrekpunt de visies van verschillende christelijke mystici – waaronder Emanuel Swedenborg - op de kosmos nemen, is het wel mogelijk de oerknal te verklaren.

Het christendom, maar ook veel andere religies, kent de gedachte van een oorspronkelijke, zuivere geestelijke wereld, waarin een harmonieus evenwicht heerst van allerlei geestelijke wezens en krachten. Na verloop van tijd wordt die harmonie verstoord door het optreden van een tegenpool van God. Gesteund door zijn aanhang ontketent hij een revolutie, die eindigt met de nederlaag van Gods opponent.

In de christelijke theologie is dat Satan. Hij wordt uit de hemel verbannen. Samen met zijn aanhang belandt hij op aarde. Dat is voor hem een ballingsoord. Het betekent geen definitieve, uiteindelijke vernietiging van zijn macht, maar eerder een inperking ervan: voortaan mag hij heersen over de wereld van de materie. Binnen dat concept zijn wij de geestelijke wezens of engelen die samen met hem tegen God in opstand zijn gekomen. Als gevolg van die opstandigheid zijn wij beland in de materiële wereld, waarin het bestaan veel zwaarder, stugger en moeizamer is dan in de lichte geestelijke wereld waar we in een ver verleden uit zijn getuimeld. Maar die wereld is nu wel ons thuis, de vloer van waaraf we weer op moeten klimmen naar de hemel. Stapje voor stapje, tastend in het donker van een halfvijandige wereld, moeten we onze weg terug zien te vinden naar God.

Het is deze wereld, de wereld van de verdichte geest, die God voor ons heeft geschapen als een ladder naar de hemel. En de oerknal is het moment waarop de gevallen geesten - waaronder wijzelf - uit de geestelijke wereld in de harde werkelijkheid van het materiële bestaan terecht zijn gekomen.

Wij zijn niet de enige gevallen engelen. Er zijn heel veel andere planeten waarop de andere gevallen engelen wonen. En omdat ook zij in feite de geest hebben van een engel, zullen ze ook qua uiterlijk op ons lijken, al zijn er vast ook wel verschillen, afhankelijk van de omstandigheden ter plaatse zoals het klimaat, de zwaartekracht en de samenstelling van de atmosfeer. Maar het zijn wel degelijk onze broers en zussen. En omdat wij in een lang verleden samen met hen in de hemel hebben gewoond, zullen we hen ooit weerzien. Misschien duurt dat nog een hele tijd, maar misschien slagen we er binnenkort wel in om intensieve contacten met andere beschavingen aan te gaan, zodat we onze verre verwanten zullen herkennen. De oorsprong in de hemel en de val in de materie hebben zij met ons gemeen. Maar ik ben er zeker van dat ook zij voorbestemd zijn om terug te keren naar de geestelijke wereld.

Dat roept bijna automatisch de vraag op wat er met de materiële wereld zal gebeuren als alle geesten hun lessen van liefde en deemoed hebben geleerd en naar de oorspronkelijke, zuivere wereld van de geest zijn teruggekeerd. Ik denk dat daarmee hetzelfde gebeurt als met een school waaruit ook de laatste leerling is vertrokken, zonder dat er kans is dat er nieuwe leerlingen op komen dagen: die school wordt afgebroken.

Dat is dan ook wat er volgens deze mystici zal gebeuren in een tijd die zò ver van ons verwijderd is dat we ons daar nog geen voorstelling van kunnen maken: de materiële wereld zal geleidelijk oplossen, verdampen en vervagen, totdat ook de laatste ster is gedoofd en alle werelden in een geestelijke bestaansvorm zijn overgegaan.

Wat met de oerknal begon, is dan opgegaan in het Licht. Omdat wij in de kern geestelijke wezens zijn met een eeuwig bestaan, zullen we dat meemaken. En we zullen dan lachen om de wetenschappers die in alle ernst dachten dat de wereld met een reusachtige dreun begon, zomaar, uit het niets – als er dan tenminste nog iemand is die zich daar druk over maakt, wat nog veel aannemelijker is.

Schrijver: Hendrik Klaassens, 5 februari 2016


Geplaatst in de categorie: heelal

2.9 met 18 stemmen 411



Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
7 februari 2016
Ik kan de tekst in mijn biografie kort en krachtig hier ten overstaan van alle lezers verklaren, Hendrik.
Esoterisch christenen zijn door de eeuwen heen DOOR DE KERK vervolgd en als ketters en heksen op brandstapels gegooid, verdronken, van rotsen afgeduwd, of levenslang opgesloten in kerkers. Ik heb in meerdere eerdere levens dit helaas aan den lijve ervaren. In dit leven heb ik besloten de naam als heks als eerbetoon te dragen voor allen die geleden hebben aan de vervolgingen wegens hun geloof. Het betekent ook dat ik in dit leven niets meer met de kerk te maken wil hebben, en mij dertig jaar geleden heb laten uitschrijven als lid ervan. Dus nee, kerkelijk ben ik niet. Maar ja, esoterisch christen ben ik wel. En net zoals Hans Stolp het boeddhisme, hindoeïsme en Jung betrekt bij zijn innerlijke weg, zo betrek ik wicca en Jung bij mijn innerlijke weg. Wat niet wegneemt dat Yeshua, Magdalena, Maria en vele anderen uit de christelijke traditie voor mij zeer belangrijke figuren zijn. Zie ook mijn column 'Seksualiteit en Spiritualiteit', op 22 juni 2014 op deze site gepubliceerd.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
7 februari 2016
Email:
klaassens38zonnet.nl
Gabriëla, ik heb niet gepretendeerd namens alle christenen te spreken, noch in de beschouwing, noch in de discussie die naar aanleiding daarvan is gevoerd.
Wat ik wel heb gedaan, dat is dat ik in deze reactiesliert (en niet in de beschouwing zelf) heb aangegeven dat het geloof in het leven en sterven van Jezus de kern is van het geloof van alle christelijke kerkgenootschappen.

Het verbaast mij trouwens dat jij jezelf nu een esoterisch christelijk gelovige noemt, terwijl jij in een heleboel teksten op deze site hebt geschreven dat je een heks bent. In jouw biografie omschrijf jij jezelf als een 'solitair eclectische natuurheks'. Hoe kun je mij dan verwijten dat jij buiten de minimale omschrijving valt die ik voor de essentie van het christelijk geloof heb gegeven?

Ik denk dat een discussie over deze inhoudelijke theologische zaken zich beter leent voor een discussie per e-mail, voordat de lezer het spoor bijster raakt. Je bent hierbij van harte uitgenodigd!
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
6 februari 2016
Het is vreemd dat je mij als esoterisch christelijk gelovige buiten je onderzoekskader plaatst, in je zoektocht naar wat alle christenen verbindt. En dat nota bene terwijl je in je beschouwing wel refereert aan de esoterisch christelijk filosoof Swedenborg uit de achttiende eeuw. Van wiens hand ik overigens geen werken kan vinden die jouw veronderstelling over de oerknal staven, maar dat terzijde. Want jij mag uiteraard, vanuit je eigen esoterische inzichten ook je eigen theorie uiteen zetten. Daar heb ik ook helemaal geen probleem mee, Hendrik. Het enige waar ik wel problemen mee heb, is dat je pretendeert namens alle christenen te spreken. En dat is niet zo. We zullen het er maar over eens moeten zijn dat we het oneens zijn. Als christenen onder elkaar.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
5 februari 2016
Beste Gabriëla, ik besef heel goed dat er verschillende stromingen bestaan binnen de christelijke mystiek. Daarom heb ik meteen in de tweede alinea geschreven dat ik de opvattingen van een groep mystici weergeef, waarvan Swedenborg de belangrijkste vertegenwoordiger is. Uiteraard zijn ook andere opvattingen mogelijk.

In mijn vorige reactie van vandaag heb ik weergegeven wat de essentie is van de leer van ALLE kerken (denominaties). Die kern is het geloof in de verlossingsdaad van Jezus en de navolging van Hem. Ik claim niets, maar geef weer waar alle kerken het over eens zijn. Vorig najaar heb ik me daar intensief mee bezig gehouden, omdat ik een groep christenen van verschillende kerken heb opgericht, die streeft naar christelijke eenheid en daarom vooral kijkt naar wat christenen van verschillende origine met elkaar gemeen hebben.

Esoterische opvattingen over Jezus zijn ook mogelijk, al deel ik ze niet. Van mij zul je daarbij geen last hebben, maar dat ik calvinistisch zou zijn is ver bezijden de waarheid.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
5 februari 2016
Beste Hendrik, ik ben opgegroeid in een diep gelovig christelijk gezin. Vervolgens ben ik een lange weg gegaan om me vrij te vechten van alle christelijke dogma's. Toch voel ik mij nog steeds christelijk. Niet meer kerkelijk (exoterisch) christelijk, maar esoterisch christelijk. Yeshua is nog steeds een belangrijke figuur in mijn leven. Een man die liefde en licht predikte. Samen met zijn vrouw Magdalena, die voor mij net zo belangrijk is. Zie ook mijn column van 22 juni 2014.

Niemand hoeft het met mijn spirituele overtuiging eens te zijn. Ik schrijf ook alleen hoe het voor mij is. Maar als jij schrijft over christelijke mystiek, dan hoop ik dat je beseft dat daar veel verschillende uitleg mogelijk is. Het feit dat je bepaalde begrippen claimt als zijnde christelijk, zoals ook de kerk doet, dat is waar ik op reageer. Alsof jij beter weet dan een ander wat "de kern van de christelijke boodschap" is. Dat laat geen ruimte voor een andere interpretatie dan de jouwe. Terwijl mijn interpretatie, vanuit esoterisch christelijke denken, net zo waar is.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
5 februari 2016
Gabriëla, ik verbaas ik me over jouw laatste reactie, want ik zit noch op de lijn van het calvinisme, noch op die van New Age. Ik baseer me op de christelijke mystiek. Zoals je weet zijn goed en kwaad categorieën die in alle monotheïstische godsdiensten voorkomen, en is de kruisdood van Jezus voor alle christenen het centrale gebeuren, omdat Hij daardoor de weg naar de hemel heeft vrij gemaakt. Dat heeft niets met calvinisme, noch met New Age te maken, maar is de kern van de christelijke boodschap.

Ja, het is jammer dat je je zo aan die begrippen stoort, maar dat heeft toch echt niets met mijn teksten te maken, maar met het feit dat je een mens- en wereldbeeld, dat tegen het jouwe aanschuurt, moeilijk kunt verdragen.

Veel van jouw persoonlijke verhalen waardeer ik beslist, maar jouw wereldbeeld deel ik niet. Ik vind dat ook niet erg. Er zijn honderden religies, filosofieën en mensbeelden. Het lijkt me ontzettend belangrijk dat iedereen op dat gebied in zijn waarde wordt gelaten. Daar wil ik graag mee afsluiten.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
5 februari 2016
Hendrik, ik mag sommige stukken die je schrijft graag lezen, maar toch bekruipt mij vaak een enorme irritatie bij sommige stukken tekst. Met je laatste reactie naar Joanan, weet ik nu waar dat in zit.

"In feite zijn wij beschadigde lichtdragers die moeten proberen om de onzuiverheid, die in ons geslopen is, door liefde en deemoed te overwinnen."

Ik weet niet of je het zelf doorhebt, maar je schrijft vanuit een diep geworteld calvinistisch mensbeeld. Dat er iets mis met de mensen is, dat ze zondig zijn, schuld met zich meedragen, alleen verwoord je het anders, met woorden als 'beschadigd'.

Je overgiet het calvinistische gedachtengoed met een new age achtig sausje, maar het blijft calvinistisch, het blijft hel en verdoemenis, erger nog, want in je betoog zelfs hier op aarde, waar we allemaal als een soort 'straf' terecht zijn gekomen "door verkeerde keuzes die we vroeger hebben gemaakt". Als jij dat wilt geloven, het zij zo. Maar ik kan daar helemaal niets mee. Ik geloof in karma, zonder oordeel. Er is geen goed of kwaad, er is alleen oorzaak en gevolg.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
5 februari 2016
Joanan, ik weet dat je mijn opvattingen niet deelt, maar ik vind het te ver gaan om ze daarom als 'onzinnig' te bestempelen. Je komt tot die uitspraak omdat je denkt dat ik ons als satanisten beschouw, maar zo kijk ik niet tegen mensen aan. Naar mijn overtuiging zijn wij nog steeds engelen, maar wel beschadigd door verkeerde keuzes die we vroeger hebben gemaakt. In feite zijn wij beschadigde lichtdragers die moeten proberen om de onzuiverheid, die in ons geslopen is, door liefde en deemoed te overwinnen.
Mijn wereldbeeld gaat nog een stuk verder, want dit heelal beschouw ik als een atoom van een nog veel groter geheel, en ook dat totale heelal kent voor mijn gevoel een enorm aantal scheppingen. Misschien ga ik daar nog eens dieper op in.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
5 februari 2016
Beste Hendrik, jouw theorie geeft weer een heel nieuwe betekenis aan het begrip 'een hel op aarde'. Hoewel het leven op aarde vaak als zwaar ervaren kan worden, kan ik niet in je verklaring mee.

Materie is niet per definitie het duister. Het immateriële is niet per definitie het licht. Licht en duister zijn complementaire begrippen die zowel in de materiële wereld als ook in de immateriële wereld voorkomen. Waar het om gaat is de keus die we maken, zowel hier op aarde, als ook in andere incarnaties elders of in de geesteswereld.

Ik dacht ooit dat het in de geesteswereld alleen maar licht was, maar dat is niet zo. En het is ook niet zo dat je 'voor straf' naar het duister gaat. Noch aan gene zijde, noch hier op aarde of waar dan ook. Overal is het duister. Overal is ook het licht. En overal maken we weer opnieuw een keuze om wel of niet in het licht te leven.

Als alle lessen geleerd zijn en iedereen hier op aarde voor het licht gekozen heeft, dan wordt het leven hier op onze planeet er een van rust, vrede, sereniteit, wijsheid in de hoogste vorm. Er zijn sommige beschavingen in het universum die al zover zijn. Bijvoorbeeld de Pleiaden. De lichtwezens die daar wonen, hebben een lichtere energie en communiceren voornamelijk telepathisch. Het duurt nog wel een miljoen jaar of wat voordat we hier op aarde zover zijn.

De duistere krachten zullen dan weer andere planeten zoeken om te wonen. En het licht zal ook daar weer zijn intrede doen, zoals dat ook hier nu op aarde gebeurt. Uiteindelijk zal op iedere planeet, in ieder zonnestelsel, het licht zegevieren. Maar er zullen altijd weer nieuwe zonnestelsels geboren worden, en het proces van licht en duister zal zich oneindig blijven herhalen.

Want het universum is oneindig.

Begin en einde zijn aardse begrippen, waar de mens dingen mee verklaren wil. Maar er was geen begin, en er zal geen einde zijn. Het universum is er altijd geweest, en het zal er voor altijd en eeuwig zijn.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
5 februari 2016
Een behoorlijk intelligente visie op de geestelijke diepgang van de mensheid, maar je uitleg over de zogenaamd satanische val in de materiële wereld deel ik niet. Ik geloof in Abraxas, een godsbeeld dat het meest goddelijke en het meest satanische in zich draagt, waarbij tegenstellingen verdampen. Godgelijkheid is mogelijk voor alle mensen op aarde, in het hiernumaals. Het belang van de Geestelijke Wereld is inderdaad het allergrootste, maar dat is evengoed haalbaar in het aardse leven, zoals Christus Jezus heeft bewezen. De oerknal is van geen belang. Alleen dat woord al flopt als een nat rotje. Wat een onzin om ons als 'gevallen engelen' te bestempelen en dus als satanisten. Je vergeet de sjamanistische methoden tot goddelijke hoogten. Inclusief de transformaties via natuurlijke en chemische harddrugs.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)