Een wijze feministe op de Parnassus
Angela Olive Stalker is geboren op 7 mei 1940 in de grote badplaats Eastbourne. Als klein kind verbleef ze tijdens de Tweede Wereldoorlog bij haar oma van moederskant, ergens nabij Rotherham in Zuid-Yorkshire. Haar vader was Hugh Alexander Stalker en haar moeder was Sophia Olive Farthing. Als tiener worstelde Angela met anorexia. Ze ging naar de Streatham & Clapham High School, een meisjesschool in Zuid-Londen, Wavertree Road, gesticht in 1887. De directrice was Miss Margaret Macaulay. Andere leerlingen waren de kunstenares Eileen Hogan, de opera-sopraan Elizabeth Llewellyn en de actrice Juni Rosemary Whitfield. Na deze school begon ze als journaliste te werken voor het weekblad 'The Croydon Advertiser', net als haar vader.
Angela studeerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Bristol. Andere studenten waren de kinderboekenschrijver Dick King-Smith, de toneelschrijfster Sarah Kane, die op haar 28-ste ernstig depressief zelfdoding pleegde, de romanschrijver/onderwater archeoloog David Gibbins en de schrijver David Nicholls. In 1960 trouwde ze met Paul Carter en in 1972 zijn ze officieel gescheiden. In 1969 won ze de Somerset Maugham Award voor haar roman 'Several Perceptions'. De geldprijs van 12.000 pond gebruikte ze om te scheiden en ze verhuisde voor twee jaar naar Tokio. Volgens haar boek 'Nothing Sacred' heeft ze in Tokio geleerd wat het is om een vrouw te zijn en is ze daar als feministe geradicaliseerd. Ze beschreef haar Japanse ervaringen in het weekblad 'New Society', in de korte verhalen bundel 'Fireworks: Nine Profane Pieces' en in haar roman 'The Infernal Desire Machines of Doctor Hoffman'.
In Japan heerste masochisme en sado-masochisme en niet alleen in de stripboeken. Angela is beïnvloed door Poe, Baudelaire, de Grimm's en Markies de Sade. Het is mogelijk dat ze in Tokio in de prostitutie heeft gewerkt. Voorts bestudeerde ze Amerika, Azië en Europa. Haar vloeiende Frans en Duits kwam goed van pas. Een groot deel van de jaren zeventig en tachtig was ze writer in residence bij universiteiten, o.a. bij de Universiteit van Sheffield, de Brown Universiteit, de Universiteit van Adelaide en de Universiteit van East Anglia.
In 1977 hertrouwde Angela met de 18 jaar jongere Mark Pearce en ze kregen een zoon, Alexander. In 1979 verschenen haar boek 'The Bloody Chamber' en haar invloedrijke essay 'The Sadeian Woman and the Ideology of Pornography'. Dit essay gaat over het verlangen en de vernietiging ervan, de zelfverbranding van vrouwen, hoe vrouwen samenspannen en hoe ze hun toestand van slavernij oogluikend laten voortduren.
Ze was een zeer onafhankelijk denkende feministe. Ze schreef vele artikelen voor The Guardian, The Independent en The New Statesman. Haar boek 'The Curious Room' bevat diverse toneelstukken en scripts.
In 1984 won ze de James Tait Black Memorial Prize voor haar roman 'Nights at the Circus'. Angela overleed op 16 februari 1992 in haar huis in West-Londen. Ze had longkanker en ze werd 51 jaar. Ze geldt als één van de beste schrijvers van Engeland. In de ranglijst op nummer tien. Haar vervolg op Charlotte Brontë's 'Jane Eyre' bleef onvoltooid.
Geplaatst in de categorie: idool