Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Met kunst zo imposant als Rusland zelf

(voor Zinaida Serebrjakova (1884 - 1967))

Je bent geboren op 12 december 1884 op het landgoed van Neskuchnoye nabij Kharkov, nu Kharkiv, de tweede grote stad van Oekraïne. Je groeide op in een hoogst verfijnde en artistieke familie. Je opa, Nicholas Benois, was een beroemde architect, voorzitter van de Vereniging van architecten en lid van de Russische Academie van Wetenschappen. Je oom Alexandre Benois was een beroemde schilder en mede-oprichter van de Mir iskusstva kunstgroep. Je vader Jevgeni Nikolajevitsj Lanceray was een beeldhouwer/schilder/illustrator/mosaicist/graficus. Je moeder had een tekentalent. De acteur/schrijver Peter Ustinov was familie van jou. In 1900 studeerde je af aan een vrouwen-gymnasium.

Je deed een aantal privé-opleidingen en je studeerde aan de Keizerlijke Kunstacademie in Sint-Petersburg, opgericht door prinses MK Tenisjeva, waar je in 1901 les van Ilja Repin kreeg en van 1903 tot 1905 van de portretschilder Osip Braz. In 1902-1903 was je een tijd in Italië en in 1905-1906 studeerde je aan de Académie de la Grande Chaumière in Parijs. In 1905 trouwde je met je neef Boris Serebriakov, die spoorweg-ingenieur werd. Je wilde jouw liefde voor de aarde en haar schoonheid tonen. Samen met Boris kreeg je vier kinderen; Jevgeni, Tatjana, Alexander en Katharina. In 1906 schilderde je 'Plattelandsmeisje' en in 1908 'Bloeiende tuin'. Je uitzonderlijke gave, zelfvertrouwen en moed vielen al volop op.

In 1909 schilderde je het zelfportret 'Aan de toilettafel', wat in 1910 voor het eerst te zien was op een grote expositie van de Unie van Russische kunstenaars, waarmee je ruime erkenning verkreeg. Je werk is sterk beïnvloed door het impressionisme, vol kleurcompositie en invloeden uit de Russische volkskunst. Je maakte veel zelfportretten en plattelandstaferelen met eenvoudige boeren. In 1911 verscheen het wonderschone 'Baadster' en in 1912 en 1913 zeer levensechte schilderijen van een sauna met vrouwen. In 1914-1917 maakte je boeiende foto's van het boerse platteland. In 1916 hielp je Alexander Benois met het beschilderen van het Kazan-treinstation in Moskou, waarbij je mooie vrouwen uit de Oriënt schilderde.

In 1919 overleed Boris door de tyfus, gekregen in de bolsjewistische gevangenissen. Het familielandgoed van Neskuchnoye was geheel geplunderd, zodat je samen met je kinderen en je zieke moeder honger leed. In 1919 schilderde je op 'Kaartenhuis' je vier vaderloze kinderen. Tatjana ging naar de balletacademie en jij schilderde het Mariinsky Theater. Eind 1924 ging je naar Parijs voor het maken van een grote muurschildering. Je jongste kinderen Alexander en Katharina wist je naar Parijs te halen, terwijl je Jevgeni en Tatjana vele jaren niet zag.

Je schilderde de landschappen en beeldschone vrouwen in Marokko, het Atlasgebergte en de Bretonse vissers. In 1947 werd je Frans staatsburgeres. Pas in 1960 mocht je na 36 jaar Tatjana en Jevgeni terug zien. Tatjana schilderde inmiddels landschappen voor het Moscow Art Theater. In 1966 werden je werken met groot succes in Moskou, Leningrad en Kiev tentoongesteld. Het grootste deel van je werk is in Frankrijk. Je wordt met Botticelli en Renoir vergeleken. Je overleed op 19 september 1967 in Parijs. Je werd 82 jaar en je bent begraven op de Russische begraafplaats in Sainte-Geneviève-des-Bois.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 september 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 4 stemmen 48



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kristine
Datum:
14 september 2016
Email:
stovelotion1live.nl
Verwondering tevens bewondering.
Groei....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)