Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Op geen enkele plaats van de wereld kan ik mij vestigen

(voor Giuseppe Ungaretti (1888 - 1970))

Je bent geboren op 10 februari 1888 in Alexandrië.
Je vader Antonio Ungaretti was een immigrant uit Lucca, Toscane, die had meegewerkt aan het Suezkanaal.
Je moeder was Maria Lunardini, die een bakkerij bestierde.
Je vader overleed na een ongeval en ziekte, die hij tijdens de graafwerkzaamheden van het Suezkanaal heeft opgelopen. Als kind werd je verzorgd door de Nubiaanse verpleegster Bahita, wat je exotische passie heeft beïnvloed. In Alexandrië ging je naar een Zwitserse school, waar je kennis maakte met de parnasse en symbolistische poëzie, met name met Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud, Stéphane Mallarmé, Jules Laforgue en Gabriele d'Annunzio.

Verder was je bekend met het werk van Giacomo Leopardi, Giosuè Carducci, die in 1906 als eerste Italiaan de Nobelprijs voor de Literatuur ontving, en Giovanni Pascoli, die op zijn 56-ste door leverkanker overleed, het gevolg van zijn alcoholisme.
Je debuteerde als journalist en literair criticus in 'Lisorgete' van de anarchistische auteur Enrico Pea. Je was ook bevriend met de schrijver/redacteur Giuseppe Prezzolini van het invloedrijke, literaire tijdschrift 'La Voce'. Je was een sympathisant van de anarchistische-socialistische kringen en je was tot 1928 een atheïst, waarna je weer rooms werd.

In 1912 ging je naar Parijs, waar je leerling van de filosoof Henri-Louis Bergson was, die in 1927 de Nobelprijs voor de Literatuur had gewonnen. Je was bevriend met Guillaume Apollinaire, die je werk beïnvloed heeft. Je had ook contact met Amedeo Modigliani, Carlo Carrà, Umberto Boccioni, die op zijn 33-ste door een cavalerie-paard is doodgetrapt, de schrijvers Aldo Palazzeschi, Giovanni Papini en Ardengo Soffici. Je vocht vrijwillig mee in de Eerste Wereldoorlog, maar door de realiteit raakte je zwaar geschokt.

In 1917 verscheen je dichtbundel 'Il porto sepolto', met vrije versvormen. Je beschreef de absurditeit van de oorlog, net als de dichter Filippo Tommaso Marinetti, Piero Jahier en Curzio Malaparte. Op 3 juni 1920 trouwde je met de Française Anne Jeanne Dupoix en in 1925 werd jullie dochter Ninon geboren en in 1930 jullie zoon Antonietto. Je was lid van de dadaïstische beweging, die door de Roemeense dichter Tristan Tzara werd geleid. Er was veel armoede en je richtte je volop op je poëzie. In 1920 ging je naar Rome en werkte je bij het persbureau van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. In 1924 werd je fascist. Je verhuisde naar de heuvels van Marino en je deed aan vertaalwerk. Je reisde door half Europa, o.a. naar Nederland en België. In 1930 overleed je moeder. In 1932 ontving je de Premio del Gondoliere.

In 1940 overleed je 9-jarige zoon Antonietto, na een mislukte, chirurgische ingreep in een kliniek in Saô Paolo, vanwege een blindedarmontsteking. Je schreef erover in de dichtbundel 'Il dolore'. In 1942 werd je leraar hedendaagse, Italiaanse literatuur aan de Universiteit van Rome. In 1958 overleed je vrouw, waarna je veel reisde, o.a. naar Japan, Rusland, Palestina en Amerika. In 1969 ontving je de Chevalier de la Legion d'Honneur. Je bent op 2 juni 1970 in Milaan door een longontsteking overleden.
Je werd 82 jaar en je bent op de begraafplaats Campo Verano in Rome begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 september 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 4 stemmen 44



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)