Een leven vol ellende, tot je knakte
(voor Florbela Espanca (1894 - 1930))
Je bent geboren op 8 december 1894 in Vila Viçosa. Jouw vader João Maria Espanca was een fotograaf en zakenman. Jouw moeder was zijn 15-jarige dienstmeid Antónia da Conceição Lobo. Jouw vader was getrouwd met Mariana do Carmo Inglesa Espanca, die onvruchtbaar was. Mariana en Antónia hebben jou grootgebracht. Op 20 juni 1895 ben je als Flor Bela Lobo gedoopt. In 1897 werd jouw broer Apeles Espanca geboren. Op jouw achtste schreef je jouw eerste gedicht 'A Vida ea Morte'. Van 1899 tot 1908 ging je naar de lagere school in Vila Viçosa. In 1907 schreef je jouw eerste verhaal 'Mama!'. In 1908 overleed jouw moeder door een neurose. Zij werd 29 jaar.
Tot 1912 ging je naar de middelbare school André de Gouveia in Evora. Tijdens jouw studies aan het Lyceum las je boeken van Honoré de Balzac, Alexandre Dumas, Camilo Castelo Branco, Guerra Junqueiro en Garrett. In 1913 trouwde je met Alberto de Jesus Silva Moutinho, een schoolvriend. Jullie woonden eerst in Redondo, maar door de geldproblemen gingen jullie in Evora wonen. In 1916 keerden jullie naar Redondo terug. In 1917 verscheen jouw eerste dichtbundel 'Cambio Olhares', met 85 gedichten en 3 korte verhalen. In 1917 ging je naar Eborense. Je studeerde Rechten aan de Universiteit van Lissabon. Jouw klasgenoten waren o.a. de dichter/schrijver Américo Durão en de dichter Mário Beirão. In 1918 kreeg je een miskraam, waardoor jouw eierstokken en longen zijn geïnfecteerd. Je kwam tot rust in Quelfes, waar de eerste tekenen van een neurose opdoemden.
In 1919 verscheen jouw dichtbundel 'Book of Sorrows', met dank aan de schrijver/journalist Raul Sangreman Proença, die jouw talent erkende. In 1920 woonde je toevallig samen met António José Marques Guimaraes, een artillerie-lid van de Republikeinse Garde. Op 29 juni 1921 ben je met Antonio getrouwd. Na een jaar in Porto verhuisden jullie naar Lissabon, waar António staflid van de minister van het leger werd. Jouw vader scheidde van Mariana en hij trouwde met Henriqueta de Almeida. In januari 1923 verscheen jouw dichtbundel 'Libro de Sóror Saudade', bekostigd door jouw vader. De 200 exemplaren waren snel uitverkocht. Je werkte als journaliste voor 'Modas & Bordados', 'Evora News' en 'A Voz Pública'. In 1925 zijn António en jij gescheiden. Je was erg aangedaan.
Je gaf privélessen in het Portugees om te overleven. António verzamelde veel informatie over jou, wat later is gepubliceerd. In 1925 trouwde je in Matosinhos met de arts Mário Pereira Lage. In december 1925 overleed jouw 'stiefmoeder' en meter Mariana, die jou diverse goederen naliet. In 1926 gingen jullie in Matosinhos wonen. In 1927 ging je bij de krant D. Nuno in Vila Viçosa werken. Je begon romans te vertalen en op 6 juni 1927 overleed jouw broer Apeles bij een tragische vliegtuigcrash nabij Belém. Hij werd 30 jaar. Zijn overlijden heeft jou verwoest. Ter ere van hem schreef je de verhalenbundel 'As Máscaras do Destino', wat in 1931 verscheen. Je was grotendeels depressief en zenuwziek, je rookte teveel en je vermagerde. In 1928 deed je een eerste poging tot zelfdoding.
In 1930 begon je 'Diario do Último Ano' te schrijven, wat in 1981 verscheen. In oktober en november 1930 deed je pogingen tot zelfdoding. Na de diagnose van een longoedeem wilde je absoluut niet meer verder leven. Voor jouw dichtbundel 'Charneca in Flor' kon je geen uitgever vinden. Het werd in 1931 postuum uitgegeven door Livraria Gonçalves in Coimbra. Jouw verhalenbundel 'O Dominó Preto' werd pas in 1982 gepubliceerd. De laatste maanden van jouw leven correspondeerde je met Guido Batelli, een Italiaanse gastprofessor aan de Universiteit van Coimbra. Guido bood jou in juli 1930 zijn hulp aan en jij voelde jezelf zeer gehaast om 'Charneca in Flor' te publiceren. In december 1930 heeft Guido zelfdoding gepleegd.
Op 8 december 1930 heb je inderdaad zelfdoding gepleegd met een overdosis barbituraten. Het was je verjaardag en je bent 36 jaar geworden. Op 17 mei 1964 ben je op de begraafplaats van Vila Viçosa herbegraven. In Lissabon is er een straat naar jou vernoemd. Fernando Pessoa noemde jou heel lief 'dromende ziel, tweelingzus van mij!'.
Geplaatst in de categorie: idool