Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Automutilisme tot kunstvorm verheven

(voor Gina Pane (1939 - 1990))

Je bent geboren op 24 mei 1939 in Biarritz. Je had Italiaanse ouders. Jouw achternaam Pane doet meteen denken aan pain. Je studeerde aan de École des Beaux Arts in Parijs en in de jaren zeventig werd je bekend met jouw lichaamsgerichte performances. Destijds moest kunst choqueren en daarom pijnigden kunstenaars zichzelf op extreem bizarre manieren. Het was de bedoeling om bewustzijnsverruiming teweeg te brengen, ook voor het publiek. Jij vond dat de cynische wereld verdoofd en afgestompt was, dus moest de kunst echte pijn laten zien. Een artistieke automutilatie en sadomasochisme.

Jij bewerkte jezelf met scheermesjes en je kroop naakt over gebroken glas. Je beklom ook naakt met blote handen en voeten een stalen ladder vol scherpe, stalen punten. Dat was de 'Non-aestheticized Climbing' in 1971 in Parijs. Je stopte pas wanneer je de pijn niet meer kon verdragen. In één van jouw zelfportretperformances lag je poedelnaakt op een stalen bed met slechts een paar dwarsstaven. Onder dit 'bed' stond een aantal brandende kaarsen. Het was een langzaam proces van zeefmutilatie door zelfverbranding.

Jouw performance 'Action Sentimentale' ging over de moeder-kind relatie. Je nam eerst een foetale pose aan. De pose en levensfase die van ons allen was en voor velen is en zal zijn. Mooi om ook die vreselijke misbaksels, die zich mensen noemen, eraan te herinneren hoe ze ooit zo kwetsbaar en teer waren, terwijl ze nu anderen het leven zuur maken en alleen maar dood en verderf zaaien. Je was in het wit gekleed en je verborg jouw gezicht achter een bos witte rozen. Jouw bloedende, uitgestrekte arm stak door de gaten, die door spijkertjes waren veroorzaakt, waardoor de rozen rood werden. Jij sneed jezelf ook nog eens met een scheermes op de palm van jouw hand. De vorm van jouw armwonden leken op bloembladen en een roosstam.

Je vervuilde jouw eigen lichaam en je showde het genot van angst en pijn. In jouw performance 'Action Psyché (Essai)' uit 1974 verwondde jij jouw oogwimpers om tranen van bloed te simuleren en daarna maakte je bloedende krassen op jouw buik. Dit doet me direct aan de bloedtranen van Maria-beelden denken, waar de roomse kerk mee koketteerde en dat nog steeds doet. Je woonde tot 1960 in Italië en van 1960 tot 1965 studeerde je aan de École des Beaux Arts, waar de kunsthistoricus/schrijver over de Italiaanse Renaissance/professor in de Collège de France André Chastel jouw leraar was. Van 1970 tot 1984 was André lid van de Académie des inscriptions et belles-lettres. Hij overleed op 18 juli 1990 in Neuilly-sur-Seine.

In mei 1968 werd je sterk beïnvloed door de politieke protesten in Parijs en door de gruwelijke Vietnam-oorlog. Jouw werk verwierp de normale, esthetische visie om een nieuw beeld van schoonheid te creëren. In de installatie-serie 'Action Notation' mengde je foto's van jouw eerdere wonden met voorwerpen, zoals speelgoed en glas. Je knipte in jouw tong en haar en je stak nagels in jouw onderarm. Verder at je voedsel tot je er kotsmisselijk van werd.

Je overleed op 6 maart 1990 in Parijs, na een langdurige ziekte. Je werd 50 jaar en jouw landgoed wordt beheerd door jouw voormalige partner Anne Marchand. Jouw werk wordt vertegenwoordigd door Galerie Kamel Mennour. De eigenaar is een in oktober 1965 geboren Algerijns-Franse kunsthandelaar, die zijn zaak in 1999 oprichtte en in 2016 uitbreidde naar een galerie op 51 Brook Street in Londen. In 2012 verscheen jouw boekwerk 'Brief naar een onbekende', o.a. door Anne verzameld. Je beschreef jeugdherinneringen en dagelijkse belevenissen. Bovendien liet je jouw poëtische inborst zien.

Schrijver: Joanan Rutgers, 17 december 2018


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)