Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Door een jaloerse echtgenoot de dood ingejaagd

(voor Lydia Welti-Escher (1858 - 1891))

Je bent geboren als Lydia Escher op 10 juli 1858 in Zürich. Jouw moeder was Augusta Escher-Uebel (1838 - 1864) en jouw vader was Alfred Escher von Glas (1819 - 1882), een politicus/bedrijfsleider/spoorweg pionier. Jouw jongere zus was Hedwig (1861 - 1862). Je woonde in het landhuis 'Villa Belvoir' aan de Zürichsee, in het dorp Enge. Dit landhuis was rond 1830 door jouw opa Heinrich Escher gebouwd. Jouw vader verzorgde de entomologische collectie en de planten van Heinrich. Jij was vier jaar, toen Hedwig overleed. In 1864 overleed jouw moeder, die 25 of 26 jaar werd.

Jouw vader huurde voor jou en jouw gouvernante een appartement in Zürich, waar hij werkte. Je had een goede verhouding met jouw vader en hij was er zoveel mogelijk voor jou. Jij steunde zijn werk door o.a. zijn correspondentie af te handelen en je deed het huishouden in 'Villa Belvoir'. Je was de gastvrouw en de entertainer van de vele gasten van jouw vader, zoals de Zwitserse dichter Gottfried Keller, die in Zürich was geboren. Toen Gottfried vijf jaar was, verloor hij zijn vader door tuberculose. Zijn vader werd 32 of 33 jaar. Gottfried was een vaderlijke vriend van jou.

Jij was zelfbewust en jij las veel en graag, je sprak diverse talen en je ging graag naar muziekconcerten en theatervoorstellingen. Je volgde zang- en pianolessen. Jouw jeugdvriendin was de Joods-Duitse kunstschilderes/grafica Louise Catherine Breslau. Je werd geïnspireerd door haar creatieve genialiteit. Jouw vader had ernstige gezondheidsproblemen en hij werkte aan de Gotthardtunnel. Jij was zijn enige vertrouweling en jij vergezelde hem op zijn vele reizen. Op 6 december 1882 overleed jouw vader op het landgoed Belvoir.

Op 4 januari 1883 trouwde jij met Friedrich Emil Welti, de zoon van de politicus/jurist Emil Welti en Carolina Gross. Zijn zus was Louise Mathilde. Jouw vader was eerst bevriend met Emil senior, maar dat was in vijandschap veranderd, waardoor hij tegen jouw omgang met Emil junior was. Emil senior was één van de meest machtige mensen van Zwitserland. Emil junior kwam door zijn huwelijk met jou in hogere, economische kringen, maar jij verveelde je met hem. In augustus 1885 ontmoette je de kunstschilder Karl Stauffer-Bern, die veel in 'Villa Belvoir' te gast was. Karl en Gottfried Keller portretteerden jou in Karl's atelier op het landgoed. Door Emil en jou kon Karl in Rome werken.

In oktober 1889 verhuisden Emil en jij naar Florence. Kort daarna ging Emil om financiële redenen naar Zwitserland terug en liet hij jou achter. Jij was verliefd op Karl en Karl op jou. Je wilde met hem trouwen en van Emil scheiden. Hij ging in Rome beeldhouwkunst studeren en jij werkte met hem samen. De familie Welti was kwaad en Emil zorgde ervoor dat jij in een krankzinnigengesticht in Rome werd opgenomen. De diagnose 'systematische waanzin' was verzonnen. Verder liet Emil Karl in de gevangenis belanden en beschuldigde hij hem van ontvoering en verkrachting van jou. In de inrichting schreef jij het feministische geschrift 'Gedanken einer Frau', wat nog altijd spoorloos is en wat zich hoogstwaarschijnlijk in het nog steeds ontoegankelijke Welti-archief bevindt.

Op 27 mei 1890 werden er in een volledig psychiatrisch rapport over jou geen psychische aandoeningen geconstateerd en werd jij vrijgelaten. Emil nam jou mee naar de psychiatrische kliniek Königsfelden in Aargau om jou opnieuw te laten onderzoeken, maar weer kregen vader en zoon Welti niet hun zin en konden ze jou geen psychiatrisch stigma aansmeren. Emil regelde de scheiding en een financiële overeenkomst. Ondertussen miste de moedeloze Karl jou zielsdiep en kreeg hij een zenuwinzinking. Hij verbleef een tijd in het psychiatrische ziekenhuis San Bonifazio en daarna probeerde hij zichzelf met een pistool te doden. Hij leed aan paranoia en op 24 januari 1891 pleegde hij in Florence zelfdoding door een overdosis chloraalhydraat. Hij werd 33 jaar.

Jij werd niet meer door de high society van Zürich geaccepteerd, omdat jij volgens hen overspel had gepleegd. Vanwege die botte afwijzingen verhuisde je in de late zomer van 1890 naar een huis in Genève-Champel, een chique wijk met veel parken. Je richtte een kunststichting op, de Gottfried Keller-Stiftung. Op 12 december 1891 pleegde jij zelfdoding door jezelf in jouw villa in Champel te vergassen. Je werd net als Karl 33 jaar en je bent in de Kings Cemetery in Genève begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 november 2019


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)