In jouw geheime agenda stond een zwart kruis
(voor Cees Wouters (1981 - 2019))
Je bent geboren op 4 maart 1981 in IJsselstein. Je bent opgegroeid in Driebergen. Je was het enige kind van Louis en Annegien Wouters. Je ging naar de Christelijke Basisschool Coolsma aan de Coolsmalaan 5 in Driebergen. Als kind ging je geregeld met jouw ouders naar het Concertgebouw, o.a. naar een pianoconcert van Horrowitz. Met name Stravinsky's 'Vuurvogel' deed jouw liefde voor de klassieke muziek hoog opvlammen. Na de basisschool ging je naar het Montessori Lyceum Herman Jordan aan de Jordanlaan 3 in Zeist, net als de zangeres/celliste Michelle Courtens. Boris Dittrich en Katja en Birgit Schuurman zaten ook op deze school. Op die school begon je jezelf Louis te noemen. Freddie Mercury en David Bowie waren jouw grootste idolen. Later wist je zelfs een interview met Brian May en Roger Taylor te regelen, terwijl ze officieel geen interviews gaven. Je was dan ook een getalenteerde charmeur en je had jouw knappe uiterlijk mee.
Met cassettebandjes maakte je zelf muziek door ze in stukjes te knippen en in een andere volgorde weer aan elkaar te plakken. Je kon piano en (bas)gitaar spelen. Na het Montessori Lyceum ging je naar de Universiteit van Utrecht, waar je theater-, film- en televisiewetenschappen studeerde. In die tijd ging je jezelf Louis Gauthier noemen. Je studeerde af met de masterscriptie 'Cobra en Camera', waarin de beeldende kunst met de experimentele film wordt verbonden. Daarna was je een freelance-componist en vormgever. In 2006 maakte je de documentaire 'Een Atoombom op een Mug'. In 2009 zette jij de poëzie van Gerrit Komrij op muziek. In november 2009 verscheen het eerste deel van jouw muziek-poëzietrilogie 'Dansen op Spijkers', een samenwerking met Gerrit Komrij. Deze boek-CD verscheen bij De Bezige Bij. In november 2011 verscheen 'Totaal Loss', een samenwerking met Jules Deelder. Plus saxofoonmuziek van Hans Dulfer en Benjamin Herman. Dit verscheen bij Prometheus. In november 2017 verscheen 'Rikkelrak', een samenwerking met Charlotte Mutsaers. Deze keer bij Das Mag verschenen. Ter ere van de 75-ste verjaardag van Charlotte. Ook met de Amerikaanse sopraan Claron McFadden (1961), de saxofonist Benjamin Herman (1968, Londen) en de pianist Mike Del Ferro.
In november 2012 verscheen de 'Gauthier Collection Box' bij uitgeverij Matchboox, met jouw kunstwerk bij de gedichten van vier dichters. Je was bij de geduldige en enthousiaste tv-presentatrice Margreet Dolman om het te promoten. Het bevat het gedicht 'Alles blijft' van Gerrit Komrij, het gedicht 'Poes is dood' van Remco Campert, het gedicht 'Rotown magic' van Jules Deelder en het gedicht 'Sodom revisited' van Charlotte Mutsaers. Dit was voor Gerrit Komrij zijn laatste samenwerkingsproject, daar hij op 5 juli 2012 overleed. In de box zitten luciferdoosjes met uitschuifbare, harmonica-achtige, artistiek gekleurde papieren met gedichten erop. Gerrit heeft zijn gedicht met de hand geschreven. Je werkte ook samen met o.a. Spinvis, Frans Molenaar, Henk Westbroek en Ingmar Heytze. Sinds 2016 was je de vaste recensent/journalist voor de klassieke muziek bij De Telegraaf. Je was de bedenker en presentator van het in 2014 gestarte, moderne radioprogramma 'Het Klankcafé', over de hedendaagse, klassieke muziek. Je bood artistiek talent een podium. Je programmeerde de livemuziek voor het programma 'Langs de Lijn en Omstreken' op NPO Radio 1 en je maakte reportages voor NPO Radio 4.
Je componeerde soundtracks en tunes voor (theater)voorstellingen, films en documentaires. Je ontwierp albumcovers en je was een presentator in o.a. Carré, Het Muziekgebouw, Vondel CS, op festivals en op online platforms, zoals Classics Go en Linda.tv. Je had o.a. mooie en inspirerende gesprekken met Lavinia Meijer. In New York bezocht je een concert van haar. Ze noemt jou 'bevlogen en gepassioneerd'. In 2016 overleed jouw moeder en met jouw vader had jij lange tijd een moeizame relatie. Toch ging jij na het overlijden van jouw moeder bij jouw vader in Driebergen langs en nam je hem mee naar klassieke concerten, zoals hij jou ooit als kind heeft meegenomen. Jouw vader miste jouw moeder enorm veel en hij wilde niet echt meer verder leven. In maart 2019 heeft jouw geliefde vrouw Anne jou na tien jaar verlaten en zakte je weg in een diepe duisternis. Jouw vrienden konden jou niet opbeuren. Het verdriet was krankzinnig overweldigend. Je was bevriend met Jaap van Zweden, de operazanger Raoul Steffani en Philip Glass. Jouw laatste werk was het album 'Rikkebrak', wat bij Das Mag verscheen.
Op 25 september 2019 pleegde jij in jouw Amsterdamse woning zelfdoding. Op jouw slaapkamer keek jij voor de laatste keer naar een poster van David Bowie in een Engelse jas. Je werd 38 jaar. Jouw vriend Merlijn Kerkhof, Volkskrant-muziekcriticus, noemde jou 'een levend kunstwerk'. Jouw ex-vrouw Anne zei over jou: 'Een enorm aardig, attent en super geïnteresseerd iemand. Maar hij was heel gevoelig, voor mooie dingen, maar ook voor tegenslagen. Het leven met hem was een achtbaan.'. Je had nog over verhuisplannen gesproken, zo wilde je graag naar een grachtenpand in Utrecht verhuizen. Maar jouw verdriet en suïcidale depressie was te groot om te doen keren. Je was rijp voor opname, maar niemand trok aan de bel, vooral jij niet. Je was een perfectionist en een detaillist. Werkelijk diep down falen zag je niet zitten of beter gezegd, zag je niet meer zitten, want je was al veel te ver heen. Begin september 2019 schreef jij aan jouw vader, dat je een einde aan jouw leven wilde maken. Je dacht dat je alles al had meegemaakt en iedereen al had ontmoet. Op 14 september 2019 poste je een foto met zonnebloemen onder een volle maan op Facebook. Het doet denken aan Van Gogh's laatste schilderij. Op 28 juni 2019 poste je 'Time Waits For No One' van Freddie Mercury op Facebook. Je was blijkbaar niet te stoppen. Diep in jouw schuilkelder Louis Gauthier was een echt en uiterst fragiel en gekwetst wezen verborgen, waar jij niets meer van wilde weten, waar jij jezelf voor schaamde, waar je niemand mee lastig wilde vallen, die inderdaad veel te lief was, maar daar zijn er meer van, waarvan je dacht dat er op deze wereld geen plaats voor was, die misvatting, maar die je wel hebt meegenomen.
Geplaatst in de categorie: psychologie