Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ikoon van de Russische tragiek

(voor Igor Talkov (1956 - 1991))

Je bent geboren als Igor Vladimirovitsj Talkov op 4 november 1956 in Gretsovka, nabij Shchekino, in Oblast Tula. Jouw ouders werden onderdrukt en ze zaten gevangen. Jouw moeder is Olga Yuvlevna Schwagerous. Jouw oudere broer Vladimir is op 14 april 1953 geboren. Met Vladimir maakte je muziek met borden en pannendeksels. Jouw lievelingsvakken waren literatuur, geschiedenis en aardrijkskunde. Je studeerde accordeon, maar je hebt nooit theoretische muzieklessen gevolgd, wat je later erg jammer vond. Je speelde gemakkelijk piano, (bas)gitaar, viool en drum. De saxofoon had jouw voorkeur, al bespeelde je die niet, je luisterde er graag naar. Je leed aan chronische laryngitis, waardoor je vaak hees was. Op jouw zeventiende schreef je 'Ik ben een beetje een pechvogel' en op jouw negentiende de ballade 'Deel'. Jouw ensemble op school heette 'Verleden en Gedachten'. Je was lid van een regionale, filharmonische vereniging, waarbij je wel noten moest leren lezen.

Als tiener deed je fanatiek aan hockey. Je droomde van een topsportcarrière en je ging naar Moskou, maar je werd nergens aangenomen. Je probeerde jouw draai te vinden op een dramaschool, een pedagogische universiteit en het Leningrad Institute of Culture, maar dat lukte niet. In 1975 begon je voor het eerst de Sovjet-autoriteiten te bekritiseren. Je werd naar het legeronderdeel 'Zvezdochka' in Nakhabino gestuurd, waar je bleef componeren en optreden. Na jouw diensttijd ging je naar Sochi, waar je de zanger/basgitarist van de band van Alexander Barykin werd. Na een televisie-uitzending in 1979 ontmoette je in café Metelitsa Tatiana, die jouw geliefde werd en met wie jij ging samenwonen.

In 1979 werd je ook lid van het ensemble van de Spaanse zanger Michel, die jou fantastisch vond. Je ging enkele maanden op tournee en je ontmoette uitstekende artiesten, maar je besloot het meer professioneel aan te pakken door de bands 'April' en 'Kaleidoscope' te vormen, waarmee je in kleine steden optrad. Je schreef veel songs, maar de meeste durfde je niet uit te voeren. In 1982 werd jullie zoon Igor geboren. Vanaf 1984 werkte je samen met de popzangeressen Lyudmila Senchina en Irina Allegrova en de popzanger Stas Namin. Dankzij jouw hit 'Pure Ponds' werd je bekend. Je bestudeerde de nationale geschiedenis in de bibliotheken en de archieven. Jouw teksten werden kritisch van aard en je schreef het lied 'Rusland'. In 1988 was je tijdens een concert in Luzhniki present en zong je op eigen houtje een extra lied, waardoor je van het podium werd verwijderd.

Je had regelmatig aanvaringen en schandalen met betrekking tot het onderdrukkende gezag. Begin jaren negentig was je op jouw hoogtepunt. Je had de hoofdrol in de film 'The Prince of Silver', maar halverwege de opnames verliet je het project. Teveel censuur. Met de band 'De Laatste Regel' had je veel succes en ook veel schandalen. Je liet jouw snor en baard staan en je reisde veel. Met de band 'Reddingsboei' ging je een half jaar op tournee. Je uitte scherpe kritiek op de samenleving en je beschimpte het Sovjet-verleden, zoals de Russische Revolutie en de Sovjet-leiders. Tijdens één van jouw laatste concerten zong je o.a. 'Oorlog', 'Aardbol', 'Heren Democraten' en 'Mr. President', een persoonlijke, rechtstreekse kritiek op de stupide dronkenlap Boris Jeltsin.

Op 6 oktober 1991 was je in de Jubileumzaal in St. Petersburg. Je stond achter de coulissen te wachten tot je kon gaan optreden. De zanger Aziza vroeg jou om van plaats te wisselen. De bodyguard van de zanger Igor Malakhov kreeg ruzie met jouw eenmalige manager Valery Shlyafman. Ze trokken hun pistolen en ze schoten op elkaar. Een verdwaalde kogel raakte jou in jouw hart. Valery had jou onverwachts vermoord. Je werd 34 jaar en je bent in de Vagankovo-begraafplaats begraven. Valery vluchtte naar Israël en hij zegt onschuldig te zijn, wat raar is voor iemand, die de benen nam. Hij beweert dat de KGB jou heeft laten vermoorden, wat gezien jouw reputatie geen slecht (verzonnen) excuus/alibi is. Israël weigert hem nog steeds uit te leveren. Feit blijft wel dat Valery op die bodyguard heeft geschoten. En die bodyguard op hem. En beiden schoten mis. En jij stond hoe dan ook in het schootsveld. Het zou wel heel toevallig zijn, wanneer een KGB-agent op die onverwachtse schietpartij inhaakte en ongemerkt achter de schermen was of rende om jou in jouw hart te treffen. Ongezien en met een geluiddemper. Bovendien stond je op het punt om te gaan optreden en gebeuren politieke moorden meestal in het geniep en in achterafsteegjes.

Schrijver: Joanan Rutgers, 20 december 2019


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 529



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)