Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over discriminatie

Homofobe haatmails op spandoeken

De keurig geklede, goedlachse, supervriendelijke D66-leider Rob Jetten kwam onlangs uit de kast met een serie haatmails, die ik niet ga herhalen, omdat dat olie op het vuur is en de negatieve, duivelse, donkere, angstverspreidende energieën alleen maar extra voeding geeft.
Blijkbaar zat het zo hoog bij Rob, dat hij geen andere uitweg meer zag, dan het openbaar te maken en als je een fractievoorzitter bent, dan kom je daar al gauw mee op het journaal. Dat weet hij ook wel, maar heeft het een toegevoegde waarde of is het slechts een constatering, waar je enkel je schouders over op kunt halen of heel verbolgen op kunt reageren? Gaat deze indirecte schandpaal bij de daders ook werken? Of genieten die laffe, achterbakse, anonieme buldoghetero's van de negatieve aandacht? Nemen ze er nog maar eens een kratje aanbiedingsbier op, terwijl zij zichzelf als ware krankzinnigen helden wanen? Zijn die asociale, haatdragende, agressieve dombo's al die ophef wel waard? Wel wanneer je het, zoals Rob glansrijk wist te doen, honderd procent bij jezelf houdt en de innerlijke pijn op een beschaafde wijze weet over te brengen. Tussen de regels door.

Rob Arnoldus Adrianus Jetten is geboren op 25 maart 1987 in Veghel en hij is in Uden opgegroeid. Zijn Indonesische moeder heet Yvonne. Zijn levenspartner is Sjoerd van Gils, de voorzitter van D66 in Nijmegen. De heren wonen in het bosrijke villadorp Ubbergen. Daar kun je lekkere wandelingen maken en de Haagse sores laten wegwaaien. Dat wel natuurlijk, maar via het internet weten de echte schurken Rob nog steeds te bereiken via tweets en dergelijke. Het zal hen wel een extra kick geven om een bekende Nederlander onderuit te halen. Zij zien internet als één grote oorlogsgame, waar ze lekker los kunnen gaan vanuit de diepste krochten van hun gestoorde, gewetenloze, primitieve bezetenheid. Zij zijn absoluut niet grappig en ze gebruiken louter straattaalscheldwoorden, wat meteen hun belabberde iq verraadt. Diepgevoelige, uitbundige, homoseksuele films als 'Brokeback Mountain', 'Milk', 'Maurice', 'Rocketman' en 'Bohemian Rhapsody' zijn aan dit soort reptielbreinachtig reagerende onderkruipsels niet besteed. De boeken van homoseksuele schrijvers verstaan ze om vele redenen niet, laat staan dat ze er ooit moeite voor doen om het te kunnen verstaan. Lekker dom doen ten koste van echt voelende mensen.

Homohaat en andere haatsoorten gaan vaak van generatie op generatie naar elkaar over. Zonder de diepte in te duiken. Zonder enige compassie met anders-zijnden. Puur uit stupide stoerheid en walgelijke, traditionele opvolging. Onwetendheid slaat de maat. Zij likken liever de hielen van de duivel, dan dat zij tot zelfreflectie en algemeen respect bereid zijn. Zij houden op in wezen angstige wijze vast aan hun valse rattengedrag, waarmee ze door hun al even barbaarse en bevooroordelende ouders geïndoctrineerd zijn. En deze walgelijke Eigenheimers durfden het aan om ook nog eens de frank en vrij levende, superaardige en knappe man Rob te tergen en te verjagen, wat zacht uitgedrukt is. En dus is het goed dat Rob hun vernederende, giftige en zorgwekkende uitlatingen publiekelijk heeft aangekaart. Homofobe haatmails zijn in feite digitale stenen door het raam en oplaaiend straatgeweld van ongeneeslijke, want niet genezen willend, onbewuste geesteszieken. Ongevaarlijk gespuis tot op zekere hoogte. Echt aardige mensen zijn in de minderheid en zij worden door de grote, boze, klagende, ziekelijk kritische massa als paria's behandeld. Die hysterische bloedhonden zijn walgelijk jaloers op het liefdesgeluk van oprechte homoseksuelen, die wel zichzelf hebben gevonden en zijn, die wel de innerlijke weg naar ware diepgang hebben afgelegd. Uitzonderlijk lieve mensen, zoals homoseksuelen, kunnen op veel hoon, achterklap, intolerantie en uitsluiting rekenen. Ze kunnen zelfs op vervolging en extreem geweld rekenen. Kijk maar naar o.a. Rusland, Iran, Oeganda en Tunesië. In Iran kunnen homoseksuelen van het islamitische regime de doodstraf krijgen. Moorddadige godsdienstwaanzin, die doet denken aan de heksenverbrandingen door de roomse godsdienstwaanzinnigen.

De 74-jarige, homoseksuele, met een man getrouwde reclameman Jan Korenaar keerde zich op 19 mei 2020 in HP/De Tijd tegen Rob's openbaringen. Hij schreef in een open brief aan Rob o.a.: 'Discriminatie is zo oud als de mensheid.', 'Homoseksuelen, zwarten en joden werden door de eeuwen heen om wat voor redenen dan ook altijd gediscrimineerd. Dat zal helaas ook altijd zo blijven.' en 'Er moet niets aan de hand zijn bij een politicus, en dat is nu bij jou wel het geval. Je hebt jouw persoonlijke strijd verheven boven het belang van jouw partij.'
Hoe kortzichtig, afgezaagd en clichématig kun je zijn! Alsof de ouderdom van discriminatie geen alarmbellen meer mag doen rinkelen en niet tot een rigoureuze aanpak mag over gaan. Alsof wij maar moeten berusten in het wrange feit van discriminerende oliebollen zonder meelevende harten. Alsof de mensheid niet tot evolutionaire veranderingen in staat zou zijn. Discriminatie moet juist de strijdbaarheid ertegen aanwakkeren. En het ruiterlijk benoemen, zoals Rob dat op een moedige manier deed. Teveel diep gekwetste en mishandelde homoseksuelen gooien hun leed in de doofpot, maar lauwe verflauwing lost nooit iets op. Bewustzijnsverruiming wel. En hoezo zal het helaas ook altijd zo blijven, dat homoseksuelen, zwarten en joden gediscrimineerd worden. Alweer dat verschrikkelijke defaitisme en die lamlendige, slaafse onderdanigheid. Als een wet van Meden en Perzen stelt de bejaarde Jan dat het noodlot van homoseksuelen, zwarten en joden niet gekeerd kan worden. Dat vind ik een vette belediging jegens de mensen, die in de concentratiekampen zijn vermoord en die door de slavernij geleden hebben. En ook een belediging jegens al die homoseksuelen, zwarten en joden, die succesvol voor gelijkheid en vrijheid gestreden hebben.

Het is de taak van de mens om zich tegen iedere vorm van onrecht te verzetten. Steeds opnieuw en steeds krachtiger. Niet rusten tot de laatste, gediscrimineerde mens wordt bevrijd. Belachelijk om te denken, dat een politicus niet ook gewoon een mens is, die zijn gevoelige gezicht mag tonen. Vaak klagen we over hun robotachtige gebekvecht en gedrag. Wees blij dat er weer eens iemand die saaie, kleverige kluwen doorbreekt. Juist persoonlijke ervaringen brengen een politicus dichter bij de andere Nederlanders. Juist de persoonlijke verhalen raken onze harten. Juist de persoonlijke Rob laat ons de destructieve zinloosheid van homofobe haatmails ervaren. Opdat de liefde en de lichtenergieën overal overwinnen.

Schrijver: Joanan Rutgers
25 mei 2020


Geplaatst in de categorie: discriminatie

4.2 met 8 stemmen 433



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)