Een witte duif door een moordmachine geplet
(voor Leone Ginzburg (1909 - 1944))
Jij bent geboren op 4 april 1909 in Odessa, in een rijke, Russisch-Joodse familie. Jouw biologische vader was Renzo Segré, met wie jouw moeder Vera Griliches tijdens een vakantie in Viareggio een vluchtige relatie had. Toch beschouwde jij Fjodor Ginsburg als jouw vader. Jouw oudere broers waren Marussa (1896) en Nicola (1899). Jouw moeder was een sterke persoonlijkheid en zeer sociaal. De zus van jouw biologische vader Maria Segré woonde sinds 1902 bij jullie gezin en zij gaf jouw broers en jou Franse en Italiaanse les. Zij was ook de verbindende schakel met Italië. In 1910 was jij voor het eerst in Italië, met jouw moeder en broers op vakantie in Viareggio. In 1914 waren jullie daar ook en gingen jouw moeder en broers naar Odessa terug, terwijl jij met Maria Segré in Viareggio bleef.
In de Eerste Wereldoorlog was jij in Viareggio en Rome. In Viareggio ging jij naar de lagere school en het gymnasium. Jouw leraar kunstgeschiedenis aan de Giosuè Carducci middelbare school was de dichter Elpidio Jenco, bevriend met de dichter Giuseppe Ungaretti, de beeldhouwer Raffaele Uccella en de schrijver Enrico Pea. In 1919 ging Nicola van Odessa naar Turijn en studeerde hij aan de Politecnico Torino. Hij wilde niet in het leger. In 1920 ging de hele familie naar Turijn, jij ook, waar jij naar de Liceo Classico Vincenzo Gioberti aan de Via S. Ottavio 9 ging. In 1921 verhuisden jullie naar Berlijn, waar jouw vader met een vriend een handelsonderneming begon. Jij vervolgde jouw gymnasium aan de Russische school. In de herfst van 1923 gingen jullie naar Turijn terug, op jouw vader na, die in Duitsland bleef werken. Van 1924 tot 1927 voltooide jij jouw klassieke studies aan het Liceo Massimo d'Azeglio op Via Parini 8. Cesare Pavese en Primo Levi studeerden daar ook. Jij was bevriend met de Joodse schrijver Sion Segre Amar, de magistraat/antifascist Giorgio Agosti en de filosoof/jurist Norberto Bobbio. Jij correspondeerde met Pavese en Bobbio.
Op jouw 18-de vertaalde jij 'Anna Karenina' van Lev Tolstoj. Jij was sterk beïnvloed door de filosoof/schrijver Alexander Herzen. In 1928 kwam jij in contact met de filosoof/historicus/ politicus/antifascist Benedetto Croce. In oktober 1931 werd jij een Italiaans staatsburger en studeerde jij af met een scriptie over Guy de Maupassant. Ik lees toevallig zijn 'Mont-Oriol'. Jij doceerde Russische taal en literatuur aan de Universiteit van Turijn en jij schreef veel essays over de Europese cultuur. In januari 1934 weigerde jij de eed van trouw aan het fascistisch bewind af te leggen, waardoor jij als leraar ontslagen werd. Samen met Giulio Einaudi begon jij het tijdschrift 'La Cultura' nieuw leven in te blazen en Cesare Pavese sloot zich bij jullie aan. Jij werd samen met 14 andere Joden gearresteerd, omdat jullie antifascistische literatuur naar Zwitserland zouden hebben gesmokkeld. Jij kreeg een lichte straf en in 1938 werd jij weer gearresteerd, vanwege jouw leiderschap van de Italiaanse tak van de In Frankrijk opgerichte Giustizia e Libertà.
In 1938 trouwde jij met de schrijfster Natalia Levi, geboren op 14 juli 1916 in Palermo. Haar drie broers zaten vanwege antifascistische activiteiten in de gevangenis en haar vader was een beroemde, Joodse arts. In 1933 verscheen haar eerste novelle 'I bambini' en in 1942 'La strada che va in città'. In 1938 werd jouw Italiaanse burgerschap afgepakt. Op 15 april 1939 werd jullie zoon Carlo Ginsburg in Turijn geboren. Op 9 april 1940 werd jullie zoon Andrea in Turijn geboren. In 1940 werd jouw familie voor straf naar het arme, afgelegen dorp Pizzoli verbannen. Daar woonden jullie tot 1943. Jij bleef voor de Einaudi Publishing House werken en in 1942 richtte je de Partito d'Azione op, waarvoor je de krant L'Italia Libera bewerkte. In juli 1943 ging je naar Rome om politiek actief te zijn. In 1943 werd jullie dochter Alessandra geboren. In september 1943 waren de nazi's in het land en vluchtte Natalia met jullie kinderen in een Duitse truck. Zij vertelde de chauffeur, dat ze Duitse vluchtelingen waren, die hun paspoorten waren verloren. Natalia en jullie kinderen zagen jou in Rome weer. Daar gingen Natalia en jij verder met het verzetswerk. Jij werkte onder de schuilnaam Leonida Gianturco.
Op 20 november 1943 werd jij door de Italiaanse fascisten gearresteerd, vanwege jouw werk voor de verzetskrant L'Italia Libera. Je werd aan de nazi's overgeleverd en die stopten jou in de 'Regina Coeli' (koningin des hemels), de staatsgevangenis in Rome, die daarvoor een klooster en politie-academie was. Het is nog steeds een gevangenis en enkele pausen wasten er de voeten van diverse gevangenen. Symbolische nederigheid, afgeleid van de voetwassing van Jezus door Maria Magdalena. In een brief aan Natalia, jouw laatste levensteken, eindigde je met de woorden: 'Ik houd van jou met alle vezels van mijn wezen. Maak je niet te veel zorgen om me. Stel je maar voor dat ik een krijgsgevangene ben; er zijn er zoveel, vooral in deze oorlog; en de overgrote meerderheid keert terug. Laten we hopen dat we bij deze meerderheid horen, hé, Natalia? Ik kus jou nogmaals en nog eens en nog eens. Wees dapper!'. Jij werd door de SS gewelddadig ondervraagd, maar jij weigerde met hun mee te werken. Tegen jouw medegevangene Sandro Pertini zei je: 'Wee ons als we morgen ons lijden niet kunnen vergeten, wee ons als we het hele Duitse volk daarvoor veroordelen!'. Sandro wist samen met Giuseppe Saragat en vijf anderen op 24 januari 1944 te ontsnappen.
Op 5 februari 1944 ben jij door de nazibeulen vreselijk mishandeld en doodgemarteld. Jij werd 34 jaar en jij bent in de Cimitero Monumentale del Verano in Rome begraven.
Natalia hertrouwde in 1950 met Gabriele Baldini, die in 1969 overleed. Met hem kreeg zij een zoon, Antonio, die 1 jaar werd, en een dochter, Susanna Baldini (1954 - 2002). Natalia overleed op 7 oktober 1991 in Rome en zij is ook in de Cimitero Monumentale del Verano begraven. Andrea werd een hoogleraar economie en politicologie. Hij overleed op 3 maart 2018 en hij werd 78 jaar. Alessandra is een psycho-analytica, schrijfster en literatuurwetenschapper. Carlo is een historicus/schrijver. In 'De Nachtelijke Veldslagen' schrijft hij over de Benandanti (Goede Wandelaars) uit de 16-de/17de eeuw in Friuli, die uit hun lichamen reisden (geestreizen/trance-reizen) tijdens hun slaap om tegen kwaadaardige heksen/tovenaars (malandanti) te vechten om zo goede gewassen voor het nieuwe seizoen te garanderen. Benandanti werden/worden met een helm/geboortemembraan/vlies op hun hoofden geboren en zij zijn extreem helderziend. Zij bezitten magische krachten om te genezen. Door de Inquisitie werden zij van hekserij/ketterij beschuldigd en vaak levend verbrand. Ik ben één van hen. In zijn boek 'Ecstasies: De heksensabbat ontcijferen' vervolgde Carlo zijn studie over visionaire, sjamanistische tradities in Europa. Verder schreef Carlo in 'De kaas en de wormen' over de molenaar Domenico Scandella (1532 - 1599), die door de Inquisitie als vermeende ketter levend werd verbrand. Dit is vergelijkbaar met de manier waarop jij door de nazi's op een gruwelijke wijze bent vermoord. Carlo analyseerde en bekritiseerde hiermee het onrecht van de gruwelijke moord op jou.
22 mei 2021
Geplaatst in de categorie: idool
Leone
43
Geef je reactie op deze inzending: