Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ruwweg geschonden moederliefde

(voor Misuzu Kaneko (1903 - 1930))

Jij bent geboren als Teru Kaneko op 11 april 1903 in het vissersdorpje Nagato, Yamaguchi, Japan. Nagato is op 31 maart 1954 als stad gesticht. Het bestaat uit de kleinere steden Fukawa, Senzaki, Yuya, Heki en Misumi. Het eiland Omijima en de gemeente Kayoi horen er ook bij. Jouw vader was Kaneko Shonosuke en jouw moeder was Michi. Jouw oudere broer was Kensuke en jouw jongere broer was Masasuke. Op jouw derde leeftijd overleed jouw vader in China. Jij bent opgevoed door jouw moeder en jouw oma Ume. Masasuke ging naar de zus van Michi, Fuji, en haar man, Matsuzo Ueyama, de eigenaar van alle familieboekhandels. Jouw moeder had een boekhandel. Jij ging tot jouw 17-de naar de Hoge School Otsu voor Meisjes. Jij was een echte boekenwurm en een voortreffelijke studente. Men vond jou zachtaardig, vrolijk en nieuwsgierig. Op jouw 16-de overleed jouw tante Fuji en hertrouwde Michi met Matsuzo. Jij ging in de boekhandel van oom Matsuzo in de havenstad Shimonoseki, Yamaguchi, werken. In 1923 werd jij de manager en de enige werknemer van de kleine boekhandel van Matsuzo in Shimonoseki, dat op het zuidwestelijke punt van het hoofdeiland Honshu ligt. De actrice Kinuyo Tanaka is hier geboren. Zij speelde in meer dan 250 films. Zij regisseerde o.a. de film 'De Eeuwige Borsten', gebaseerd op het leven van de tanka-dichteres Fumiko Nakajo (1922 - 1954), die borstkanker had en mastectomie onderging. Zij werd 31 jaar. De hoofdrol werd door Yumeji Tsukioka gespeeld.

Op jouw 20-ste ging jij de schrijversnaam Misuzu gebruiken, afgeleid van misuzukari, wat 'het oogsten van bamboegrassen' betekent. In Shimonoseki ontdekte jij de literaire kindertijdschriften, zoals 'Dowa' en 'Akai Tori' (Rode Vogel), in 1918 door de romancier Miekichi Suzuki opgericht. Het hoofdkantoor zat in Tokio. Ryunosuke Akutagawa en Nankichi Niimi publiceerden verhalen in dit tijdschrift. Ryunosuke pleegde op 24 juli 1927 in Tokio zelfdoding door een overdosis Veronal. Hij werd 35 jaar. Niimi overleed op 22 maart 1943 door tuberculose. Hij werd 29 jaar. Jij stuurde eerst vijf gedichten, met o.a. 'Vissen', naar vier tijdschriften, die allemaal publiceerden. Daarna verschenen jouw gedichten in het hele land en werd jij een literaire beroemdheid. Masasuke ging naar Tokio voor een opleiding in de boekhandel en hij componeerde muziek voor kinderen. In april 1924 verscheen er een compositie van hem in 'Akai Tori'.

Jouw eerste dichtbundel 'Kowareta Piano' (Een gebroken piano) had jij aan jouw beste vriendin Hohoyo Tanabe opgedragen. Hohoyo was getrouwd en vanuit Korea was zij naar Senzaki teruggekeerd om haar zieke moeder bij te staan. Ze was zwanger en ze werd ziek. Hohoyo en haat eerste kind overleden. Jij was heel hecht verbonden met Hohoyo en jullie deelden de liefde voor poëzie met elkaar. Hohoyo had nog in 'Akai Tori' gepubliceerd. De dichter Yaso Saijou, die jij adoreerde, prees jouw gedichten en vergeleek jou met Christina Rosetti. Hij stimuleerde jou om door te zetten. Jij stelde ook de eigen dichtbundel 'Rokanshu' (een verzameling edelstenen) samen.

In februari 1926 trouwde jij met de hoofdklerk van de familieboekhandel Keiki Miyamoto. Dit had jouw oom zo geregeld. Jij trouwde net zo lief met Magere Hein. Het was puur een verstandshuwelijk. Op 14 november 1926 werd jullie dochter Fusae geboren. Keiki ging vaak naar de bordelen en hij had samen met een prostituee geprobeerd om zelfdoding te plegen, waarbij de prostituee was overleden. Jij woonde met Keiki en Fusae op de tweede verdieping van de boekhandel in Shimonoseki. In de herfst van 1927 verhuisden jullie naar Kyushu, waar de ouders van Keiki woonden. Na een paar maanden gingen jullie naar Shimoniseki terug. Door al dat vreemd gaan van Keiki liep hij een geslachtsziekte op, die hij ook aan jou gaf, wat jou een permanente, lichamelijke pijn opleverde. Keiki dwong jou om met het schrijven te stoppen en hij verbood jou om nog langer te corresponderen. Als effectenmakelaar ging Keiki met falende, duistere, zakelijke ondernemingen in zee. In 1930 ben jij voorgoed van Keiki gescheiden. Hij kreeg de voogdij over Fusae. Dat gebeurde destijds automatisch volgens de Japanse wetgeving. Jij voelde jezelf verdomde eenzaam.

Op 10 maart 1930 pleegde jij in de ochtend zelfdoding in Senzaki, waar jij met Fusae bij jouw moeder en oom Matsuzo woonde. Nadat jij Fusae in bad had gedaan, at jij samen met haar sakuramochi, een zoete bonenpasta met plakkerige rijst in een gezouten kersenblad gewikkeld. Daarna schreef jij drie afscheidsbrieven, ook één aan Keiki, met het verzoek om Fusae door jouw moeder te laten opvoeden. Daarna nam jij een overdosis van het kalmeringsmiddel Calmotin en jij werd 26 jaar. Op die dag zou Keiki Fusae meenemen en jouw zelfdoding was daar een protest tegen. Jij leed vreselijke, fysieke pijn en het verlies van Fusae was aanstaande. Fusae werd tenslotte door jouw moeder opgevoed. Elk jaar op jouw sterfdag deelden Fusae en jouw moeder een sakuramochi en herinnerden zij zich jouw vriendelijke en zachte ziel. De kinderen op de openbare scholen konden jouw verzen uit het hoofd voordragen en jouw zachtaardige gezicht staat op een postzegel.

De dichter Yasaki Setsuo (1947, Tokio) ontdekte in 1966 jouw gedicht 'Grote Vangst' in een oud boek. In 1982 ontmoette hij jouw jongere broer Masasuke, geboren in 1905, die jouw dagboeken met jouw gedichten had bewaard. In 2003 is er op de plek van jouw ouderlijke huis in Senzaki (1308) het Kaneko Misuzu Memorial Museum geopend, met Yasaki Setsuo als de directeur. Jouw gehele bundel met 512 gedichten verscheen en in 2016 verscheen de Engelstalige versie 'Are You an Echo? The Lost Poetry of Misuzu Kaneko' bij Chin Music Press op 1501 Pike Place Market in Seattle, in 2002 opgericht door Bruce Rutledge en zijn vrouw Yuko Enomoto. De vertaling is van Sally Ito en Michiko Tsuboi. Met mooie, zachte, gevoelige, liefdevolle aquarel-illustraties van Toshikado Hajiri.


Ben je een echo?

Als ik zeg: 'Laten we spelen?'
Jij zegt: 'Laten we spelen!'

Als ik zeg: 'Stom!'
Jij zegt: 'Stom!'

Als ik zeg: 'Ik wil niet meer spelen',
zeg jij: "Ik wil niet meer spelen.'

En dan, na een tijdje,
worden we eenzaam.

Ik zeg: 'Sorry'
Jij zegt: 'Sorry'

Ben je maar een echo?
Nee, jullie zijn iedereen.


Grote Vangst

Bij zonsopgang, glorieuze zonsopgang
is het een grote vangst!
Een grote vangst sardines!

Op het strand is het net een festival,
maar in de zee houden ze begrafenissen
voor de tienduizenden doden.


De stapel van sneeuw

Sneeuw bovenop
moet koud aanvoelen,
het koude maanlicht doorboort het.

Sneeuw op de bodem
moet zich belast voelen door
de honderden die erop trappen.

Sneeuw in het midden
moet eenzaam voelen met noch aarde
noch lucht om naar te kijken.


Sterren en paardebloemen

Diep in de blauwe lucht,
als kiezelstenen op de bodem van de zee,
liggen de sterren ongezien bij daglicht
tot de nacht komt. Je kunt ze niet zien,
maar ze zijn er wel.
Ongeziene dingen zijn er nog steeds.

De verwelkte, zaadloze paardebloemen
verborgen in de scheuren van de dakpan
wachten stil op de lente, hun sterke
wortels ongezien. Je kunt ze niet zien,
maar ze zijn er wel.
Ongeziene dingen zijn er nog steeds.


Misuzu Kaneko

Schrijver: Joanan Rutgers
23 juni 2021


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)