De heilige Petrache Lupu ziet God

Na wat geneus in het televisie-aanbod besloot ik om de korte film 'God was here!' uit 2020 te bekijken, een afstudeerdocumentaire van de Nederlandse Filmacademie. De regisseuse is de Roemeense Raluca Lupas en de producent is Rumi Caul. Het gaat over de heilige herder Petrache Lupu, die in Maglavit, Roemenië, God heeft gezien, maar het gaat tevens over de huidige herder Lucica en zijn broer Dani, die als een kasplant op zijn bed ligt en niet kan praten. Dani is door iemand met een fles op zijn hoofd geslagen. Hem krijg je overigens niet te zien. Deze fenomenale documentaire won de Silver Dragon op het filmfestival in Krakau.

Petrache Lupu is geboren op 12 oktober 1907 in Maglavit. Zijn ouders waren Gheorghe Ion Preda Lupu en Floarea. Toen Petrache 1 jaar was, overleed zijn vader. Hij werd doof en hij had een spraakgebrek. Zijn moeder hertrouwde. Op 9 maart 1931 werd hij vrijgesteld van militaire dienstplicht, vanwege zijn doofheid, lichte idiotie en een erfelijke syfilis, volgens de militaire arts. Vanaf zijn 12-de was hij herder en zorgde hij voor de schapen van de rijke herders. Hij was een analfabeet met een kleine woordenschat. In 1932 trouwde hij met Elisabeta Alexie Dinu Badea. Zij kregen samen twee zonen, Alexander en Michael. Michael werd in september 1935 door koning Karel II van Roemenië gedoopt. Karel was getrouwd met de koningin-moeder Elena van Roemenië, de dochter van koning Constantijn I van Griekenland en koningin Sofia van Pruisen, maar hij hield van zijn minnares Elena (Magda) Lupescu, met wie hij in 1947 trouwde. Met de Griekse Elena kreeg Karel de zoon Mihai (1921 - 2017) en met zijn eerste vrouw Iona Zizi Lambrino kreeg hij de zoon Carol Lambrino.

Op 31 mei, 7 juni en 14 juni 1935 kreeg Petrache drie verschillende, goddelijke visioenen in de plaats La Buturugi. Bij zonsopgang ging hij naar een brandstapel terug. Naast een populierenstruik zag hij een dikke, oude man, met dikke armen en veel, wit haar, een baard tot in de taille en een grote, witte snor. Hij kwam vanuit een heldere wolk. Zijn ogen waren zo blauw als de lucht en hij droeg geen kleren, hij was alleen bedekt met zijn witte haren. Hij rook naar een hele sterke geur van mirre. Deze oude man zweefde over de aarde. Hij had wel een zijdewitte jas, die de grond niet raakte. Hij verspreidde een heerlijke geur en hij vroeg waar Petrache naartoe ging. Petrache zei, dat hij naar de brandstapel ging en hij was bang voor de oude man. De man zei, dat hij de mensen en de priesters moet vertellen, dat zij de zon- en feestdagen moeten eren en vieren. Petrache vertelde de mensen niets, want hij was bang dat zij hem zouden uitlachen. Tijdens de tweede verschijning van de oude man, die God was, vroeg de oude man waarom hij niets verteld had. Petrache vroeg hem om vergeving, maar hij vertelde het de mensen nog niet.

Bij de derde verschijning vroeg de oude man met luide, donderende stem: 'Waarom heb jij het de mensen niet verteld?'. Petrache vroeg hem opnieuw om vergeving en de oude man beloofde hem te helpen om het aan de mensen te vertellen. Hij hoefde niet bang te zijn, dat de mensen hem uit zouden lachen. De oude man zweefde over de aarde bij de treurwilg, die geneeskrachtig werd. Tijdens het melken van de schapen zat de oude man naast Petrache. Hij verdween in een vierkanten wolk, die de vorm van de zegen van vergeving betekent. Petrache vertelde zijn Godsverschijningen eerst aan pastoor Nicholas Bobin, terwijl hij foutloos sprak, wat op zich al een wonder was. Petrache zag de oude man ook tijdens de Heilige Mis, die door pastoor Bobin en de priester Teodor Popescu werd bediend. Hij zwaaide naar Petrache en hij zweefde boven het altaar en hij zegende hem. Was Petrache psychotisch? manisch? schizofreen? Of hallucineerde hij? In ieder geval stond hij in een diep en zichtbaar contact met God, wat niet alleen voor hem zichtbaar was, maar ook voor zijn aanhangers, die lichtwezens zagen. Zijn grootste aanhanger was de dichter/journalist/theoloog/filosoof Nichifor Crainic (Ion Dobre), die fascistisch en antisemitistisch was en een redacteur van het antisemitische tijdschrift 'De Roemeense Niet-Jood'. Hij loofde zijn inheemse intelligentie, eenvoud, zuiverheid en praktische zin van het herderschap. Nadat hij hem zag preken noemde hij hem, samen met vele anderen, een 'geest van licht'.

De theoloog/universiteitsprofessor Dumitru Staniloae was getuige van enkele wonderen, die hij verrichtte. Hij genas blindgeborenen, doofstommen, verlamden, epileptici etcetera. De lichtwezens, die achter hem stonden, toen hij predikte, werden tegelijkertijd door duizenden mensen gezien. Hij werd overal begroet door grote massa's mensen en na zijn gebeden beleden sommigen hun genezingen. God vroeg hem om de mensen naar het ware geloof terug te brengen. De mensen moeten stoppen met elkaar te haten en van elkaar houden. Oneerlijke vrouwen moeten stoppen met abortussen om kinderen goed te ontvangen in een warm gezin. Volgens sommigen was alles met en rondom hem door pastoor Nicholas Bobin zo gepland en uitgevoerd. Petrache werd zelfs een naäpende doemprediker, die maar op bekering bleef hameren, want anders volgde er straf, vernietiging en dood. Die bangmakerij komt wel heel erg overeen met de kerkistische leugenarij en simpele onderdrukkingstruc. Het typeert de sombere angstaanjagerij van de orthodoxe kerken en het schaamteloze gegoochel met bijgeloofkwesties. Petrache zat in een beperkte taaluitdrukking verstrikt en hij nam bijna alles over van wat de priesters hem voorschotelden. Maar afgezien van die taalverwarring zal hij werkelijk God gezien hebben, al is het alleen al in zijn verbeelding en belevingswereld. De impact blijft hetzelfde.

In het Nationaal Kerkcongres van 1935 was de antisemitische historicus Nicolae Iorga tegen hem gekeerd, want hij geloofde er allemaal geen barst van. Zijn tweede vrouw was de bloedmooie lerares Ecaterina Bogdan, met wie hij zeven kinderen kreeg. Nicolae werd op 27 november 1940 vermoord door legionairs van de fascistische Nationale Legionaire Staat, o.a. Ion Tucan en Tudor Dacu. Hij werd 69 jaar. Ecaterina overleed op 24 november 1941 en zij werd 63 jaar. In zijn tijdschrift 'De Roemeense Niet-Jood' schreef Nicolae: 'Waarom gaan de poorten van alle gekkenhuizen in Roemenië niet open, waar zoveel goede, religieuze mensen zijn, die nog steeds nieuwsgierig zijn naar de 'oude man'?'. In augustus 1949 werd Petrache door de communistische autoriteiten gearresteerd en zonder proces in de Jilava-gevangenis gestopt, waar hij gemarteld en vernederd werd. In oktober 1949 werd hij vrijgelaten en stopte hij met de openbare optredens. Waarschijnlijk gedwongen. Op de plek waar hij drie keer God had gezien, werd het orthodoxe Maglavit klooster gebouwd. Door het communistische regime werd dit klooster een ruïne, maar na de val van dit regime in 1989 werd het werk hervat en op 8 september 2019 is de kloosterkerk feestelijk ingewijd. Er woont een priester met vier nonnen.

De monniken van de Heilige Berg Athos schonken het klooster een icoon van Onze-Lieve-Vrouw Prodromita. Het klooster staat nabij Calafat, dichtbij de rivier Danube, op de Patrache Lupu Straat 33 in Maglavit. Petrache overleed op 14 december 1994 in Maglavit. Hij werd 87 jaar en hij is rechts van de kloosterkerk, op de binnenplaats van het klooster, begraven. Rondom de genezende treurwilg staat een hek. De mensen laten er geld achter en ze steken er kaarsjes aan. Ze dronken ook water uit de bast. Alles om te genezen. In de documentaire 'God was here!' zie je de herder Lucica op het hek klimmen en proberen wat te drinken, wat niet lukt. Een bevriende jongen zegt tegen hem: 'Het is niet meer wat het is geweest!'. Lucica zegt: 'Ik ben hier al zo vaak geweest, maar er is nooit iets gebeurd!'. Lucica gelooft niet in Petrache, maar het is een beetje lullig om dat als criterium voor wonderbaarlijke genezing te gebruiken, want hij is zeer oprecht en hij probeert van alles. Lucica wil zo graag dat zijn broer geneest. Het maakt in ieder geval dat de wonderen nogal willekeurig zijn en behoorlijk oneerlijk. Er was en is veel sprake van suggestie en kwakzalverij. Lucica en de bevriende jongen bij hem huilen bij elkander uit. 'Zet je schrap, gast!', zegt de jongen.

Petrache Lupu Elisabeta Badea

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 44