Joëlle Mogensen - Homme impossible
(voor Joëlle Mogensen (1953 - 1982))
Jij bent geboren op 3 februari 1953 op Long Island, New York. Jouw Frans-Vietnamees-Amerikaanse moeder Claudia Taupinot was in Syrië geboren en jouw vader Herbert Mogensen was een Deense Unicef-diplomaat bij de Verenigde Naties in New York City. Jij hebt drie jongere zussen; Dominica, in 1954 geboren, Natasia, in 1957 geboren, en Katia, in 1962 geboren. Er is een mooie foto van jouw zussen en jou met op de achtergrond de Arc de Triomphe. Op jouw zevende verhuisde jij naar Kopenhagen, waar jij naar een private, religieuze school ging en in een volleybalteam speelde. Op jouw 15-de begon jij als een koorzangeres voor de nationale, Deense radio te zingen. Jij sprak zes talen en jij was een fan van Bob Dylan. Jij leerde folksongs te zingen en gitaar te spelen. Jij verscheen in Amerikaanse en Deense tv-shows. In 1969 verhuisde jij met jouw moeder en jouw zussen naar Zuid-Frankrijk.
Jij studeerde muziek aan een school in Marseille en jij begon volksmuziek in de cafés en clubs te zingen. In 1969 ontmoette jij op een caféterras in de haven van Saint-Tropez de muzikanten Serge Koolenn en Richard Dewitte. Serge en jij werden verliefd op elkaar en jullie besloten om te trouwen. Serge is geboren op 15 april 1947 in La Garenne-Colombes. In Parijs hebben jullie in 1972 de groep Il était une fois (Er was eens) opgericht. De andere bandleden waren Lionel Gaillardin, Bruno Walker en Christian Burguière. Bruno en Christian werden later door Jean-Louis Dronne en Daniel Schnitzer vervangen. In 1972 verscheen het titelloze debuutalbum met o.a. 'La Grille', 'Rien Qu 'Un Ciel', 'Chacun De Nous', 'La Vieille Dame' en 'Ainsi Soit-Il'. In datzelfde jaar verscheen 'Rien Qu'Un Ciel' en in 1974 'La Rage aux Poings'. In 1975 verscheen 'Ils Vécurent Heureux', met o.a. 'La Triste Histoire', 'J'Ai Encore Rêvé D'Elle', 'La Femme Araignée', 'Dis-Moi Comment Tu T'Appelles' en 'Polnarevient'.
In 1977 verscheen 'Tourne La Page', met naast de titelsong o.a. 'C'est Comme Ça Que Je M'en Vais', 'Elle A Des Idées Folles', 'Les Tours De Notre Dame', 'Le Café Attendra' en 'C'est Trop Tard'. In 1978 verscheen het laatste album 'Pomme', met naast de titelsong o.a. 'Moi, Si J'Étais Toi', 'Mes Aventures', 'Le Droit De Rêver' en 'Mon Coeur'. Jij was het stralende en energieke middelpunt van de band. In 1978 ging de band uit elkaar, een half jaar na jouw scheiding met Serge. Als solo-zangeres tekende jij bij Barclay Records. Jij was een bewonderaar van de zanger/acteur Jean Sablon, met wie jij samen zong en aan wie jij jouw nummer 'Numéro un' hebt opgedragen. In 1980 verscheen jouw enige solo-album 'Joëlle tout court', met o.a. de best verkochte, Europese tophit 'Homme impossible', 'Flo', 'C'est Fini N'en Parlons Plus', '13 Ans', 'Ma Pays C'est Les Gens', 'Tu Sonnes', 'T'as Raison' en 'Rideau'. In april 1981 was jij presentatrice van de variétéshow 'Tout nouveau tout beau'. In juni 1981 was jouw laatste tv-optreden in de show 'Midi Première' van Danièle Gilbert.
Omdat jij nog steeds van Serge hield, raakte jij in een diepe depressie. Op 14 mei 1982 was jij bij jouw zussen op 1 bis, rue Curial in Neuilly-sur-Seine. In die nacht was jij met vrienden op de tweede verdieping van een appartementencomplex in Parijs. Op 15 mei 1982 ben jij overleden gevonden. Jij bent door een longoedeem als gevolg van een overdosis heroïne overleden. Volgens anderen door een aangeboren hartafwijking met een verwaarloosde bronchitis. Richard Dewitte sprak zichzelf tegen, want hij dacht aan een overdosis van 'iets heftigs', wat hij daarnaast onomwonden ontkende en het aan de hartafwijking wijtte. Je was in ieder geval erg depressief door liefdesverdriet en jouw zangcarrière liep ook niet meer zo snor. Ik vermoed, dat het een combinatie is geweest van een zwak hart en voor jou in ieder geval een teveel aan harddrugs. Bedoeld of onbedoeld, het resultaat was even tragisch. Jij werd 29 jaar en jij bent in de Cimetière du Montparnasse begraven, in het familiegraf van jouw moeder, van de familie Taupinot. Op de gedenksteen staat er onder jouw portret 'Sois heureux du Jardin du souvenir'. Jouw laatste single 'Aime-moi' verscheen postuum. Serge overleed op 28 april 2015 door kanker in Molières-sur-Cèze en hij is in Saint Martin de Valgalgues gecremeerd.
12 augustus 2021
Geplaatst in de categorie: idool