Loreena McKennitt - The Lady of Shalott
(voor Loreena McKennitt)
Jij bent geboren als Loreena Isabel Irene McKennitt op 17 februari 1957 in Morden, Canada, opgericht in 1882 op het familielandgoed van Alvey Morden. Jouw ouders waren de veehandelaar Jack McKennitt en de verpleegster Irene McKennitt (1931 - 2011). Jij bent van Ierse en Schotse afkomst. Jij werd voor een deel beïnvloed door de doopsgezinde gemeenschap. Jij studeerde aan de University of Manitoba in Winnipeg om dierenarts te worden. Deze universiteit is in 1877 opgericht door de politicus Alexander Morris, getrouwd met Margaret Cline, met wie hij 11 kinderen kreeg. In Winnipeg ontdekte jij de volksmuziek, zoals Neil Young, Joni Mitchell en Gordon Meredith Lightfoot Junior (1938, Toronto). Jij interesseerde je ook voor de Keltische muziek en jij ging naar Ierland om het daar te beluisteren. Jij kreeg een vurige passie voor de Keltische muziek en jij leerde de Keltische harp bespelen.
Jij deed straatoptredens, o.a. op St. Lawrence Market in Toronto. Van jouw verdiende geld wilde jij jouw eerste album opnemen. In 1981 verhuisde jij naar Stratford, waar jij lid van het Stratford Festival acteergezelschap werd, in 1952 opgericht door de theaterproducent Thomas Patterson, met vooral toneelstukken van William Shakespeare. Het festival is van april tot oktober. Andere actrices/acteurs waren o.a.: Amanda Plummer, Jessica Tandy, Peter Ustinov, Christopher Walken, Megan Follows, Susan Coyne, Sarah Polley, Nicholas Pennell, John Neville en Julia Ann Harris, die in 1955 met James Dean in 'East of Eden' speelde. In 1985 richtte jij jouw eigen platenlabel op, Quinlan Road. In 1985 verscheen jouw debuutalbum 'Elemental', met o.a. 'She Moves Through the Fair', 'Stolen Child', gebaseerd op een gedicht van W.B. Yeats, 'Kellswater', 'Banks of Clawdy' en 'Lullaby'. In 1987 verscheen 'To Drive the Cold Winter Away', met o.a. 'In Praise of Christmas', 'The Seasons', 'The Wexford Carol', 'Let All That Are to Mirth Inclined' en 'Snow', met de dichtwoorden van Archibald Lampman, die op zijn 37-ste door een zwak hart overleed en in de Beechwood Cemetery in Ottowa is begraven, net als de dichters William Wilfred Campbell en Duncan Campbell Scott, goede vrienden van Archibald, die met Emma Playter getrouwd was, met wie hij 3 kinderen kreeg; Natalie Charlotte, Arnold Gesner, die minder dan 3 maanden werd, en Archibald Otto.
In 1989 verscheen 'Parallel Dreams', met o.a. 'Samain Night', 'Annachie Gordon', over een Schotse Julia en Romeo, en 'Breaking the Silence', een eerbetoon aan Amnesty International. In 1991 verscheen 'The Visit', waarmee wordt bedoeld dat ieder leven een bezoek op aarde brengt en dat er sprake is van reïncarnatie. Met o.a. het meer dan meesterlijke 'The Lady of Shalott', met als tekst het gelijknamige gedicht uit 1843 van Alfred, Lord Tennyson, die zich baseerde op de 13-de eeuwse novelle 'La Damigella di Scalot', over de onbeantwoorde liefde van de Vrouwe van Scalot voor Sir Lancelot. Het gaat over Elaine van Astolat uit de Arthurlegende/Lancelot-Graal van de schrijver Gualterius Mappus (circa 1130 - 1210). Sir Thomas Malory (circa 1415 - 14 maart 1471) schreef in 'Le Morte d'Arthur' dat Elaine door liefdesverdriet overleed en in een boot naar Camelot dreef, met een lelie in haar ene hand en een brief in haar andere hand. Lancelot las wat er was gebeurd en diep beschaamd regelde hij een rijke begrafenis. Het gedicht van Tennyson staat in 'Idylls of the King' uit 1859, gepubliceerd door Edward Moxon & Co. aan Dover Street in London.
John Atkinson Grinshaw schilderde 'The Lady of Shalott' bij een roze-rode zonsondergang, met een drakekop als boegbeeld en met het intens verdrietige hoofd van de Lady. Overigens schilderde hij de Lady ook bij nevel, erg sober en triest. John overleed op zijn 57-ste door tuberculose en hij is in de Woodhouse Cemetery in Leeds begraven. John William Waterhouse schilderde in 1888 welhaast de mooiste versie van 'The Lady of Shalott'. Hij had zijn achternaam mee. Hoewel Sophie Gengembre Anderson in 1870 ook een indrukwekkende, ultiem sombere, originele weergave van het navrante tragedie maakte, met name door de toegevoegde, treurende man aan boord. Bovendien plaatst Sophie de overleden Lady in het middelpunt en toont ze een waardige banier en is ze een haarspecialiste, zie bijvoorbeeld ook haar 'Take the Fair Face of Woman, [...]' en 'Young Girl Fixing Her Hair'. Het schilderij van Arthur Hughes heeft een eigen sfeer; de ontzetting van de vijf jonge vrouwen op de oever van de rivier, waarvan er één volgens mij een non is, is duidelijk voelbaar in combinatie met de overleden Lady in de nogal gewone boot, met de zwaan, die er rustig langs zwemt. Het haar van de Lady ligt deels in het water en ik meen zelfs de geest van een eenhoorn te zien.
In 1992 overleed jouw vader. In 1994 verscheen 'The Mask and Mirror', met o.a. 'The Dark Night of the Soul', met een tekst van Sint Johannes van het Kruis. In 1997 verscheen 'The Book of Secrets', met o.a. 'The Highwayman', een bewerking van een gedicht van Alfred Noyes, en 'Dante's Prayer'. In juli 1998 verdronken jouw verloofde Ronald Rees, zijn broer Richard Rees en jullie goede vriend Gregory Cook door een bootongeluk op Georgian Bay, vlakbij jouw woning. Samen met jouw familieleden en vrienden stichtte jij het Cook-Rees Memorial Fund. Jij richtte ook de Three Oaks Foundation en het Falstaff Family Centre op. In 2005 publiceerde jouw voormalige vriendin/werkgeefster Niema Ash 'Travels with Loreena McKennitt: My Life as a Friend', met intieme, persoonlijke details over jou, zoals over jouw rouw over jouw verdronken verloofde Ronald Rees. Niema is een schrijfster/reizigster/W.B. Yeats geleerde, die dans bij Martha Graham studeerde en samen met haar voormalige man Shimon een folkmuziekclub in Montreal had, 'The Finjan', waar o.a. Bob Dylan, John Lee Hooker en Leonard Cohen hebben opgetreden. Niema en jij hebben elkaar via de acteur/muzikant Cedric Smith ontmoet. Dat was in 'The Finjan' en jij werd Niema's vriendin en medewerkster. Niema reisde door Tibet en Marokko en zij publiceerde ook 'Touching Tibet', 'Nomad Girl' en een boek over de actrice Diana Dors.
Jij begon een rechtszaak tegen Niema, die grotendeels door jou gewonnen lijkt. Jij vindt dat zij het recht op privacy heeft geschonden. Toch is de vrijheid van meningsuiting een onomstotelijk recht van ieder individu en zitten daar geen grenzen aan verbonden, zeker niet in de artistieke wereld. Een persoonlijke vete kan daarom nooit als norm gelden. Die staat daar los van, maar mag op zich natuurlijk wel uitgevochten worden. Zonder algemene consequenties wel te verstaan. Het is natuurlijk ook de verantwoording van ieder individu zelf of zijn/haar meningen deugen en steek houden of niet. Jij woont in Perth County, Ontario, en jij hebt een huisje nabij het Ierse Lisdoonvarna. Jij houdt ervan om verhalen door te vertellen en zelfs jouw spreekstem is hartverwarmend melodieus. Jij bent zeker niet de enige Keltische koningin van de Zang, maar wel een absoluut zeer bijzondere. Op You Tube staat het superconcert 'Nights from The Alhambra', waarbij je mij van de ene verbazing in de andere verbazing doet rollen, lief mens, wat heb jij een goddelijke, volmaakte zangstem! Een engelachtige stem om voor eeuwig in te verdwijnen! Donders!, wat doe jij mij innerlijk huilen van intens geluk! Tijdens dit concert ben jij omringd door topmusici, zoals de celliste Caroline Lavelle. En ja, jij zingt gelukkig ook 'The Lady of Shalott'!...
Inzender: Joanan Rutgers, 22 oktober 2021
Geplaatst in de categorie: idool