Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Misbruikt en afgedankt door koning Willem III der Nederlanden

(voor Emilie Ambre (1849 - 1898))

Jij bent geboren als Émilie Gabrielle Adèle Ambroise op 6 juni 1849 in Oran, Frans Algerije. Op jouw 16-de overleed jouw vader en ging jij aan het conservatorium in Marseille studeren. In Parijs studeerde jij bij de tenor Gustave-Hippolyte Roger, die na een jachtongeluk een kunstarm had. Jij zong in de Opéra-Comique 'La fille du régiment' van Gaetano Donizetti. Vervolgens zong jij in Genève, Brugge, Brussel, Den Haag en Amsterdam. In 1876-1877 zong jij in Amsterdam in 'Mignon' van Ambroise Thomas, 'Carmen' van Georges Bizet en 'Piccolino' van Ernest Guiraad. In Nederland ontmoette jij koning Willem III, geboren op 19 februari 1817 in Brussel. Jij werd zijn maîtresse. Zijn vrouw en nicht Sophie van Württemberg overleed op 3 juni 1877 in Huis ten Bosch. Samen met Willem III kreeg zij drie zonen; Willem, Maurits en Alexander. Willem III liet jou in juni 1877 in de kamers van wijlen Sophie wonen en hij liet jou in Huize Welgelegen in Rijswijk wonen, wat hij speciaal voor jou kocht en waar hij voor zover dat nog ging de liefde met jou bedreef. Hij wilde met jou gaan hertrouwen en hij maakte jou tot gravin d'Ambroise. Door de negatieve reacties van de overheid/ministers, het volk en de pers zag Willem III van een huwelijk met jou af. Op 7 januari 1879 hertrouwde hij met de 41 jaar jongere Emma van Waldeck en Pyrmont.

Jij kon alleen maar blij zijn, dat die Willem III niet voor jou koos, want hij was vreselijk intimiderend, gruwelijk gewelddadig, wreed tegen dieren en ronduit krankzinnig. Hij schopte en sloeg zijn bedienden en hij terroriseerde en vernederde zijn hovelingen. Hij was extreem grillig en als hij iemand respectloos vond, dan eiste hij een ontslag, arrestatie en executie, wat natuurlijk niet werd ingewilligd. Hij gaf jou peperdure juwelen en een rijk ingericht landhuis in Meudon, waar hij jou als een vieze, oude sater bezocht, besnuffelde en bezoedelde. Tja, je moet er wat voor over hebben om de chique hoer voor een ordinaire, aftandse, geile koning te spelen. Nadat hij jou dumpte, verkocht hij meteen Huize Welgelegen, zijn tijdelijke eenmansbordeel. In 1878 zong jij in het Théâtre-Italien als Violetta in 'La Traviata' en in de Parijse Opera de titelrol in 'Aïda'. Jij zong in Her Majesty's Theatre in Londen en in 1879 in het Théâtre de la Gaité-Lyrique op 3-5, rue Papin. Van november 1879 tot maart 1880 ging jij op tournee in Amerika, geregeld door de opera-impresario James Henry Mapleson. Jij zong als Valentine in 'Les Huguenots' van Giacomo Meyerbeer en jouw artiestennaam was Emilie Ambre.

Jij werd vergezeld door jouw minnaar Gaston de Beauplan (1849 - 1890), geboren als Amédée Gaston Ludovic Rousseau de Beauplan en de zoon van de toneelschrijver/librettist Arthur de Beauplan, de zoon van de componist/toneelschrijver/kunstschilder Amédée de Beauplan, van wie een groot deel van zijn familie, nauw verbonden met de omgeving van Marie Antoinette, tijdens de Franse Revolutie is vermoprd. Gaston's familie keurde jullie relatie af en ze probeerden hem zelfs geestelijk onbekwaam laten verklaren, omdat hij een verkwister was. Terug in Frankrijk begon Gaston een eigen operagezelschap met jou als stersopraan, met 169 mensen; zangers, acteurs, koorleden, orkestleden, een corps de ballet, naaisters, kappers en stagehands. In 1880 schilderde Édouard Manet jou als de operazigeunerin Carmen. Leuk gedaan, maar doe mij maar de foto, die Ferdinand Mulnier rond 1878 van jou maakte. Daarop komt jouw elegante gratie volop tot zijn recht. In oktober 1880 gingen jullie naar Amerika, beginnend in New Orleans, waar Sarah Bernhardt's gezelschap ook optrad. Via Cincinnati, Chicago en Philadelphia waren jullie in mei 1881 in NYC. Het was een financieel debâcle en jij verpandde enkele juwelen om de meest dringende schulden te betalen. Samen met de tenor Gabriel Tournié ging jij naar Frankrijk terug. Dit werd door valse kwaadsprekers als een schaking gezien, maar Gabriel's vrouw, die ook bij het gezelschap zong, was al gauw bij Gabriel in Frankrijk terug.

In oktober 1881 was Gaston bij jou in jouw huis in Meudon terug. Op 10 februari 1882 werd jullie zoon Robert in Meudon geboren. Op de geboorte-akte stond een naamloze moeder. Jullie moesten veel dure meubels en een groot deel van het landgoed verkopen om de resterende schulden van de mislukte, Amerikaanse tournee te betalen. Robert bleef bij Gaston, terwijl jij in de Franse, provinciale operahuizen optrad. In de zomers was jij bij hen in Meudon. Jij was succesvol als Manon Lescaut in de opera 'Manon' van Jules Massenet, gebaseerd op een roman van Antoine François Prévost. In 1885 verscheen jouw autobiografische roman 'Une Diva' bij uitgeverij Paul Ollendorff. Gaston werd jouw afwezigheid en de moeilijke relatie zat, waardoor hij naar Montpellier verhuisde, waar hij in februari 1890 overleed. Hij was een morfinist en hij werd 41 jaar. In juni 1890 erkende jij Robert officieel als jouw zoon. Jij verliet het podium en jij begon een zangschool in Parijs, samen met de 12 jaar jongere, knappe organist/componist Émile Bouichère. Émile was de maître de chapelle van de Église de la Sainte-Trinité op 3, rue de la Trinité. Félix Alexandre Guilmant was daar de dienstdoende organist, die in 1902 de ere-organist van de Notre-Dame de Paris werd. In de Sainte-Trinité kerk staan twee marmeren engelen van Charles Gumery; Zuiverheid en Onschuld.

In 1894 ben jij met Émile getrouwd. In 1895 overleed Émile, die 35 jaar werd. Jij vervolgde jouw zangschool en muziekavonden, terwijl jouw leven alsmaar eenzamer werd. Op 11 april 1898 pleegde jij zelfdoding in Parijs door een overdosis morfine. Jij werd 48 jaar en jij bent in de Cimetière du Père-Lachaise begraven, al had dat nog wat voeten in de aarde. Robert was toen 16 jaar. Jij zou bij Émile begraven worden, maar de rouwenden moesten eerst nog 300 frank aan de begrafenisondernemer betalen, wat niet helemaal lukte, waarna jouw kist met jouw ontzielde lichaam tijdelijk in een paupersgraf/massagraf werd begraven. Op 20 juli 1898 werd de kist met jouw ontzielde lichaam opgegraven en alsnog bij Émile herbegraven. Jouw vriendin, de actrice/schrijfster Marie Colombier, vond dat jouw begrafenis nog verdrietiger was dan jouw overlijden. Jouw zoon Robert was een collaborateur en propagandist voor de Vichy-regering en hij werd na de oorlog als verrader ter dood veroordeeld, wat tot levenslang werd omgezet, vooral door zijn dochter Claude, die lid was van de Vrije Franse Strijdkrachten in Londen. In 1950 werd Robert vanwege zijn slechte gezondheid vrijgelaten en hij is in 1951 overleden.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
6 april 2022


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)