Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De dodelijke tol van harddrugs

(voor Boris Poplavski (1903 - 1935))

Jij bent geboren op 24 mei 1903 in Moskou. Jouw vader was Julian Ignativitch, half Russisch en half Lets. Hij is aan het Tsjaikovski-conservatorium op 1316, Bolshaya Nikitskaya straat in Prenienski, Moskou, afgestudeerd. Hij was een piano-leerling van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. Hij overleed in 1958. Jouw moeder was Sofia Valentinovna Kokhmanskaya, die van Baltisch-Duitse adel was en viool studeerde. Zij overleed in 1948. Jouw ouders hebben elkaar op het conservatorium ontmoet en na hun huwelijk stopte jouw vader met de muziek en ging hij in het bedrijfsleven werken, waarbij hij fabrieksdirecteur werd. Hij was ook vice-president van de Moskouse Vereniging van Fabrikanten. Jouw ouders kregen 4 kinderen, die met hun moeder vaak naar het buitenland reisden. Jullie verbleven in Zwitserland en Italië. Jouw kindermeisje heette Iraida en daarna kreeg jij een Duitse verpleegster en een Franse gouvernante. Vervolgens Zwitserse en Engelse docenten. Jouw zus Evgenia overleed door tuberculose. In 1920 overleed jouw oudere zus Natalia, die 20 jaar werd. Op haar 17-de verscheen haar dichtbundel 'Gedichten van de dame in het groen'. Zij overleed in Shanghai door een overdosis opium.

Jij studeerde Frans aan de Écoles Français Saint-Philippe-de-Néri voor jongens op Milioutinsky 7a in Krasnoselski, Moskou. Frans was jouw tweede moedertaal en jij kende de Franse literatuur. Net als Natalie schreef jij gedichten. Via haar leerde jij de symbolistische dichters kennen. Op jouw 12-de kwam jij via haar in aanraking met de drugs, zoals cocaïne en opium. Jij was een drugsverslaafde en een religieuze mysticus. Jij was een volgeling van Jiddu Krishnamurti, die overigens niet aan de drugs was. Jij bent beïnvloed door het werk van Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud, Aleksandr Blok en Ilja Zdanevitsj, met wie jij een hechte band had. In 1928 verschenen jouw eerste gedichten in het tijdschrift 'Volia Rossii'. Vanaf 1929 verschenen ze in 'Sovremennie zapiski' en 'Chisia'. Jij had contact met de schrijver Dimitri Merejkovski, die met de schrijfster Zinaïda Hippius was getrouwd. In het Poplavksi-huis kwam een literaire kunstkring bijeen, die lezingen en muziekuitvoeringen organiseerde. Daar deed jij graag aan mee. Na de Oktoberrevolutie van 1917 ging jij met jouw vader naar Charkov en daarna naar de Krim.

In januari 1919 was jij in Jalta tijdens een avond van de literaire kring van Anton Tsjechov, waar jij voor het eerst jouw gedichten voordroeg. De weduwe van Tsjechov, Olga Leonardovna Knipper, leefde tot 22 maart 1959. Olga en Anton hadden een witte datsja in Jalta. In juli 1919, terwijl het Vrijwilligersleger met generaal Vladimir Majevski de mars naar Moskou was begonnen, ging jij in Rostov aan de Don wonen. Jij bezocht de literaire kring 'Les samedis de Nikitin'. Later tijdens de Russische Burgeroorlog was jij met jouw ouders in Constantinopel. Eind mei 1921 ging jij met jouw vader naar Parijs en leefde jij een waarlijk literair leven. Samen met de componist/tekstschrijver Vladimir Aleksandrovitsj Doekelski richtte jij de groep 'Atelier des poètes' op. Doekelski is geboren op 10 oktober 1903 nabij Minsk. Van 1916 tot 1919 studeerde hij aan het conservatorium van Kiev. Hij studeerde compositie bij de componist Reinhold Glière. In 1921 ging Doekelski in New York wonen. Jij werd van 1921 tot 1922 lid van de Parijse, literaire groep 'Gatarapak', van 1923 tot 1924 van de groep 'Tehérès' en vanaf 1925 van de vereniging van jonge dichters en schrijvers 'Kotcheve'.

Jij studeerde religieuze filosofie en jij had een passie voor schilderkunst en alle vormen van kunst. In 1922 was jij enkele maanden in Berlijn en werkte jij in een atelier voor portretschilders. Vervolgens was jij minder in schilderen geïnteresseerd en schreef jij kunstkritische artikelen in de Russische emigrantentijdschriften 'Violia Rossii' en 'Chisia'. Jij schreef o.a. over de kunst van Marc Chagall, Mikhail Fjodorovitsj Larionov en Abraham Mintchine. Mikhail was getrouwd met de schilderes Natalia Sergejevna Gontcharova, de achternicht van Natalia Nikolajevna Gontcharova, de vrouw van Aleksandr Poesjkin. Abraham was een Joods-Oekraïense schilder uit Kiev en een leerling van Aleksandra Grigorovich. Hij was nauw verbonden met de Poolse dichter Leopold Zborowski. Modigliani portretteerde Zborowski in 1916. Leopold was de man van de aristocratische Hania Sierzpowska, die in 1917 door Modigliani is geportretteerd. Amedeo's laatste model Pauline Jourdain was Leopold's sexy assistente en troostrijke, inspirerende minnares. Leopold overleed op 24 maart 1932 in Parijs door een hartaanval. Hij werd 43 jaar en hij is in Père-Lachaise begraven. Mintchine overleed op 25 april 1931 in La Garde door een hersenaneurysma of hartaanval.

Vanaf 1921 was jij volop onderdeel van het Russische, literaire leven in Parijs. Jij was lid van diverse linkse en avant-gardistische verenigingen. Jij vervolgde jouw studie en jij volgde cursussen geschiedenis en filosofie aan de Sorbonne. Daarna studeerde jij geschiedenis, filosofie en religie op jouw favoriete plek, de Bibliothèque Sainte-Geneviève op 10, place du Panthéon. Jij nam deel aan de literaire en filosofische bijeenkomsten in de cafés, waar jij ook jouw gedichten schreef. In 1923 verscheen jouw dichtbundel 'Vlaggen'. Jij deed fanatiek aan boksen en gewichtheffen. Tussen 1926 en 1932 verscheen jouw eerste roman 'Apollon Bezobrazov' als feuilleton in een tijdschrift. Jij was kort verloofd met Nataliia Stoliarova, de dochter van een sociaal-revolutionair. Zij ging naar Rusland terug. Jij schreef ook de roman 'Vanuit de hemel huiswaarts'. Jij was vreselijk arm en jij ontving vaak een werkloosheidsuitkering. Jij had zenuwinzinkingen en jij deed aan gebedswaken, comazuipen en gevechten. Jij woonde 10 jaar in het Quartier latin, waarvan de laatste 4 jaar in de Rue Barrault.

Jij overleed op 9 oktober 1935 op 76-bis, rue Barrault in Parijs, samen met jouw vriend Sergei Yarko. Jij overleed door een overdosis heroïne, een gifmengsel. Sergei ook. Jouw vader zei: 'Op 8 oktober 1935 ontmoette Boris bij toeval een half krankzinnige drugsverslaafde... hij had Boris ondeugend gepusht om het poeder van illusie te proeven en in plaats daarvan schonk hij hem, gedreven door het maniakale idee om deze wereld met een metgezel te verlaten, dezelfde dodelijke dosis van dit gif in, die hij tegelijkertijd had ingenomen.'. Volgens jouw vader ben jij dus vermoord, maar het kan ook een dubbele zelfdoding zijn geweest. Het noodlot van Natalia achtervolgde ook jou. Hoogstwaarschijnlijk ben jij door Sergei meegesleept. Sergei werd 19 jaar en hij had nog een zelfdodingsbrief aan zijn vrouw geschreven. Jij werd 32 jaar en jij bent in de Russische begraafplaats van Sainte-Geneviève-des-Bois op 8, rue Léo-Lagrange in Sainte-Geneviève-des-Bois begraven. Op een briefje uit jouw portemonnee stond: 'Als je geïnteresseerd bent, ik heb een bron van cocaïne gevonden, enz. redelijk geprijsd: heroïne 25 fr. per gram, cocaïne 40 fr.'. Postuum verschenen de dichtbundels 'Het uur van de sneeuw' (1936), 'In een Waskroon' (1938) en 'Het luchtschip op een onbekende bestemming' (1965).


Vlaggen

Op een zomerse dag over de witte stoep
Er hingen Japanse lantaarns
De trompetstem mompelde over de boulevards
Aan grote palen droomden de vlaggen

Het scheen hen toe dat ergens de zee dichtbij was,
en langs hen liep een golf van hitte,
de lucht sliep, geen dromen ziend als Lethe.
Medelijden met de vlaggen overschaduwde ons.

Het frame van de boot verscheen aan hen
Zwarte rook die teder wegvloog,
en een gebed over de grenzeloze golf
van de muziek van het schip op kerstavond.

De snelle vlucht op de mast in de oceaan,
het lawaai van saluutschoten, de kreet van zwarte matrozen,
en het enorme neerlaten over ankers
in het uur van de val van het lichaam in rouwkleding.

Eerst glinstert de vlag aan de horizon
en wervelt vrolijk op de flitsen van kanonnen
en als laatste zinkt tussen het puin
en nog steeds met een vleugel over het water slaat,

Zoals de ziel, die het lichaam verlaat,
zoals mijn liefde voor U. Geef antwoord!
Hoe vaak heb je gewenst op een zomerse dag
om jezelf in een vlag te wikkelen en te sterven.

(vertaling: Belinda Cook en Richard McKane)

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
21 december 2023


Geplaatst in de categorie: idool

3.7 met 9 stemmen 66



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)