Gelukkig liet Aleksej Tolstoj jou niet vallen
(voor Karolina Karlovna Pavlova (1807 - 1893))
Jij bent geboren op 22 juli 1807 in Yaroslavi, in het Russische Rijk. Het ligt aan de Wolga en het is in 1010 gesticht door Jaroslav de Wijze, grootvorst van Kiev, prins van Novgorod en Rostov. In 1019 trouwde hij met de Zweedse prinses Ingegerd Olofsdotter. Zij kregen zes zonen en vier dochters. Ingegerd is als Sint Anna heiligverklaard. Hun dochter Elisiv van Kiev trouwde met koning Harald III van Noorwegen. Hun dochter Anastasia trouwde met koning Andreas I van Hongarije en hun dochter Anna trouwde met koning Henry I van Frankrijk. Hun dochter Agatha trouwde met prins Edward de Balling. De dichter/schrijver/musicus Michail Koezmin is ook in Yaroslavi geboren. Jouw vader Karl Ivanovitsj Jänisch (1744 - 1833) was een Duitse professor in de natuurkunde en scheikunde aan de School voor Geneeskunde en Chirurgie in Moskou. Hij was dol op jou en hij zorgde ervoor dat jij thuis een uitstekende opleiding kreeg. Jouw moeder was Yelizaveta Karlovna Martin.
Jouw eerste, romantische geliefde was de grote, Poolse dichter Adam Mickiewicz, die jou bijles in het Pools gaf. Hij stond versteld van jouw literaire talent. Eind jaren 1820 bezocht jij de belangrijke, literaire bijeenkomsten in Moskou, jij vertaalde poëzie en jij schreef jouw eigen werken in het Duits en Frans. Jij kende ook Italiaans, Spaans, Zweeds én Nederlands. Adam Mickiewicz is geboren op 24 december 1798 in Zaosie in het Russische Rijk. Hij trouwde in 1834 met Celina Szymanowska, de dochter van de Poolse componiste/pianiste Marianna Agata Wolowska en Józef Szymanowski. Celina had een zus Helena en een tweelingbroer Romuald. In 1831 verscheen jouw eerste gedicht in het Russisch 'De Sfinx'. In 1833 verscheen jouw eerste boek, een vertaling van Russische dichters in het Duits 'Das Nordlicht'. In 1837 trouwde jij met de schrijver/uitgever/redacteur Nikolai Filippovich Pavlov, geboren op 19 september 1803 in Moskou. Hij trouwde met jou om jouw geld. In 1835 verscheen zijn boek 'Drie novellen', over het immens sociaal onrecht in Rusland. Het werd geprezen door o.a. Alexander Poesjkin, de filosoof Pjotr Tsjaadajev en de literaire criticus Vissarion Belinski. In jullie huis aan de Rozhdestvensky Boulevard hadden jullie jarenlang een populaire, literaire salon. In 1839 verscheen Nikolai's boek 'Nieuwe novellen', wat nauwelijks werd opgemerkt. Nikolai vertaalde de werken van Honoré de Balzac voor het eerst in het Russisch. In 1839 vertaalde jij in het Frans 'Unsere Liebe Frau von Orléans' uit 1801 van Friedrich Schiller en in het Russisch 'Der Tod von Wallenstein' van Schiller.
In 1840 verscheen jouw ballade 'De Crone'. In 1846 verscheen jouw enige roman 'Een dubbelleven', met proza en poëzie. Het hoofdpersonage Cecily von Lindenborn heeft een geheim verlangen naar poëzie en zij bevindt zich in de aristocratische wereld, die dichteressen als 'de meest beklagenswaardige, abnormale toestand, als een rampzalige en gevaarlijke ziekte' beschouwen. Zij wordt door haar naasten in het huwelijk gelokt, in het respectabele, maar zinloze leven van de high society. Haar dromen, die in poëtische vorm tot haar komen, hebben haar gewaarschuwd. De dichter Nikolaj M. Jazykov bekritiseerde en bespotte jou als vrouwelijke dichter. In 1846 verscheen ook jouw elegie 'Het leven roept ons'. Jij componeerde jouw gedichten door ze hardop uit te spreken. Jij herhaalde de woorden en zinnen, jij herschikte ze en paste ze aan. In 1848 verscheen jouw schrijfwerk 'Een gesprek in Trianon'. In Weimar ontmoette jij Franz Liszt, die twee van jouw gedichten op muziek zette.
In 1853 zijn Nikolai en jij gescheiden. Nikolai had jouw geërfde fortuin vergokt en jullie gingen failliet. Nikolai zat enkele maanden in de gevangenis. De politie doorzocht jullie huis en zij vonden enkele politiek gevaarlijke papieren, waardoor Nikolai voor twee jaar naar Vjatka (Kirov), naar het gouvernement Perm werd verbannen. Nikolaj had tijdens jouw huwelijk met hem een apart huishouden met jouw jongere neef, die bij jullie woonde. Jullie zoon was Ippolit (1839 - 1882), een journalist. Na de scheiding ging jij in 1853 naar Sint-Petersburg, waar jouw vader pas geleden door een cholera-epidemie was overleden. De meeste mannen hadden een intense hekel aan jou, ze zagen jouw wankele trots als hoogmoed en jouw liefde voor poëzie als theatraal poseren. De redacteur/uitgever Ivan I. Panaev was het meest negatief over jou. Hij was van adel en getrouwd met de schrijfster Avdotya Bryanskaya, die later met de journalist/uitgever Apollon Golovazjov trouwde, met wie zij de dochter Evdokiia Golovacheva kreeg, een romanschrijfster, die in 1910 debuteerde met 'De toorn van Dionysus'. Panaev wist de mening Timofej Granovski, die jouw poëzie prees, geheel in het tegendeel te veranderen. Panaev walgde niet alleen van jouw poëzie, maar ook van jou persoonlijk. De dichter Nikolaj Nekrasov deed ook minachtend over jou. Nikolaj had een liefdesrelatie met Evdokiia Golovacheva.
In mei 1853 ging jij met Ippolit en jouw moeder in Dorpat wonen. De rechtenstudent Boris Utin, 25 jaar jonger dan jou, werd de liefde van jouw leven. Dat was in Tartu. Jij bezocht Constantinopel, Italië en Zwitserland. In februari 1854 ging Ippolit bij zijn vader in Rusland wonen en naar de universiteit. In 1854 verscheen 'Een gesprek in het Kremlin'. In november 1858 ging jij in Dresden wonen, waar jouw vroegere, literaire vriend, de slavofiel en hoofdredacteur van 'Russkaya Beseda' Ivan Aksakov, jou bezocht. Ivan trouwde in 1866 met de hovelinge/hofdame Anna Tyutcheva. Jij werd gedwongen om Rusland te verlaten, vanwege de overweldigende, negatieve kritiek op jouw poëzie en persoonlijkheid, waar jij niet tegen kon en wat jou te diep kwetste. In 1859 verscheen het verhaal 'Aan de Thee-tafel'. In 1860 ontmoette jij in Dresden de graaf/dichter Aleksej Konstantinovitsj Tolstoj, die jou als een gelijke behandelde. Jij vertaalde zijn poëzie en toneelstukken in het Duits em jij hielp hem met de Russische originelen. Jij correspondeerde met hem tot zijn overlijden op 10 oktober 1875 op het landgoed Krasni Rog. Aleksej was een achterneef van graaf Lev N. Tolstoj en hij kende Aleksandr Poesjkin, J.W. von Goethe en de kunstschilder Karl Bryullov, van wie ik 'De droom van de non' uit 1831 en 'Italiaanse ochtend' uit 1823 noem, de dichter Vasili Zjoekovski, getrouwd met Elizabeth von Reutern, de dochter van de kunstschilder Gerhardt Wilhelm von Reutern, een vriend van Goethe. Vasili en Elizabeth hadden een dochter Aleksandra, een hofdame, en een zoon Pavel. Aleksej Tolstoj was o.a. bevriend met: Ivan Aksakov, Pavel Annenkov, bevriend met Nikolaj Gogol, Nikolaj Nekrasov, met Vasili Zjoekovski als mecenas, Ivan Toergenjev én, jawel, Ivan Panaev!
In 1863 trouwde Aleksej Tolstoj met Sophia Andreyevna Miller, die 14 talen kende. Op 10 april 1864 overleed Nikolai Pavlov in Moskou. Hij werd 60 jaar en hij is in de begraafplaats van Pyatnitskoye begraven. Aleksej Tolstoj heeft zichzelf een dodelijke morfine-injectie gegeven. Hij werd 58 jaar en hij is in de familiegrafkelder in de Oespenskajakerk in Krasny Rog begraven. Hij leed aan astma, angina pectoris, neuralgie en ernstige hoofdpijn. Op 8 juli 1875 schreef hij aan jou: 'Nu voel ik me veel beter, de zenuwpijn is in ieder geval weg. Maar nooit was ik zo kortademig. Astma-aanvallen zijn continu.'. Hij was in het voorjaar van 1875 met morfine begonnen. In Dresden had jij contact met de redacteur/vertaler Wilhelm Wolfsohn van 'Russian Review', waarin jij publiceerde, en Berthold Auerbach. Jij overleed op 14 december 1893 in Dresden, in armoede en volkomen vergeten. Jij werd 86 jaar.
20 november 2024
Geplaatst in de categorie: idool