De pers belaagd in Gaza
De tijd is niet ver weg meer dat ook de hun gewicht in goud waard zijnde paarden en ezels het geijkte bordje omgehangen krijgen: `Lid van Hamas'.
Want dat is zo onderhand het sjabloon-excuus waarmee Israël zich het recht toeëigent alles en iedereen in Gaza uit de weg te ruimen. Na een cirkel om een denkbeeldige Hamas-aanhanger getrokken te hebben, wordt het commando gegeven, zodat erna niets meer rest van mensen en hun leefomgeving. De `bijkomende schade' van veel onschuldig omgekomen burgers laat Israël koud. Doctoren worden ook niet ontzien. Een dokter redt Palestijnse levens dus dat die het loodje leggen zal Israël niet spijten bij het terugdringen van de levensvatbaarheid in Gaza.
Het wordt ook steeds duidelijker dat de Israëlische regering de pers totaal het zwijgen op wil leggen getuige het met een luchtaanval op een tent met persmensen uit de weg ruimen van o.a. 5 verslaggevers van Al Jazeera waaronder de 28-jarige Anas al-Sharif met het bekende door Al Jazeera en westerse stemmen tegengesproken Israëlische riedeltje: `leden van Hamas'. Israël levert daarvoor zelden bewijs.
Anas al-Sharif werd al een tijd hinderlijk gevolgd door Israël, had al te verstaan gekregen Gaza te verlaten en zijn vader was slachtoffer van een bombardement. Hem werd het leven al zodanig onmogelijk gemaakt dat hij al een doodsbericht had opgesteld: ‘Als deze woorden u bereiken, weet dan dat Israël erin is geslaagd mij te vermoorden en mijn stem tot zwijgen te brengen. Als ik sterf, dan sterf ik trouw aan mijn principes.’ Het afscheidsbericht eindigt met een oproep ‘Gaza niet te vergeten’.
Bij ontstentenis van verslaggevers kan Israël naar believen huishouden in een tot concentratiekamp gereduceerde chaos met voedselverstrekking door GHF met een mensenleven als onderpand.
Westerse verslaggevers mogen van Netanyahu heel misschien naar binnen, maar dan wel aan de leiband en daar heeft u na het bedrog rond bijv. de moord op de Palestijnse hulpverleners (zouden zich niet als zodanig kenbaar gemaakt hebben volgens Israël, maar waren op een opgedoken filmpje te zien met zwaailichten en al, zodat ze inderdaad als onschuldige hulpverleners die geen enkele dreiging inhielden, bleken te zijn vermoord) net als ik vermoedelijk weinig fiducie in.
Hoop is naast op een wellicht toenemende druk van Europese landen (?) gevestigd op kritische stemmen in Israël zelf, zoals de tot Trump gerichte oproep door voormalige machthebbers om Netanyahu uit het hoofd te praten de oorlog verder uit te breiden. Maar Trump is helaas nog altijd de grootste vriend van Israël.
Buiten Israël zijn er genoeg kritische Joodse stemmen te horen die de daden van Israël onomwonden betitelen als genocide, zoals onlangs Simon Kuper in `Zomergasten', die terecht constateerde dat juist Joden zich moeten uitspreken, omdat dan `antisemitisme' dan niet tegengeworpen kan worden.
Zie ook: https://www.apartefact.nl
Schrijver: Albert Goudberg
11 augustus 2025
Geplaatst in de categorie: oorlog