Nostradamus wordt vaak beschouwd als een ziener die ons in bijna ondoorgrondelijke vierregelige verzen – kwatrijnen genaamd – een somber toekomstbeeld schetst waar elke misantroop zijn vingers bij af kan likken. Het enge van zijn riedels is natuurlijk dat veel van zijn voorspellingen over de voorbije eeuwen al zijn uitgekomen. Zo voorspelde hij o.a.…

Eenzaam Besloten in 't gewonde zelf Blijft elk, die niet meer hopen mag, Toch rijst voor hem aan 't laag gewelf Steeds dag na grijzen dag. Maar is het zwak, een enkle maal, Te wensen, dat er iemand was, Die spreken zou in de éne taal, Waardoor het hart genas? Een mens, die oordeelt noch verwijt, Maar die begrijpt door de eigen nood…

Vrouwen Moede vrouwen geven hun lichaam veil In deze stad. De felle lampen schreien Hun rosse gloed over eindloos heenglijen Der vrouwen uit, die spieden wreed en geil Naar prooi. De stomme donkre huizenrijen Ter weerszij staren hoog, hunkrend naar 't heil Van koele hemel die zich als een zeil Boven de straat uitspant, grijs-vlos en zijen…

Waar wij het ook nog even ernstig over moeten hebben, is de criminele organisatie, Het Vaticaan. Op het woord criminele organisatie kom ik nog terug. Nooit geweten dat die organisatie een stem heeft in de Verenigde Naties. Ze hebben zelfs een vetorecht. Altijd gedacht dat dat alleen aan landen was voorbehouden en niet aan religies. Veel…

Nacht-stilte Stil, wees stil: op zilvren voeten Schrijdt de stilte door den nacht, Stilte die der goden groeten Overbrengt naar lage wacht... Wat niet ziel tot ziel kon spreken Door der dagen ijl gegons, Spreekt uit overluchtsche streken, Klaar als ster in licht zoû breken, Zonder smet van taal of teeken God in elk van ons. Pieter Cornelis…

Wil je als dichter een beetje serieus genomen worden dan schrijf je geen sonnetten en zeker geen light verse, knutsel je geen gorgelrijmen in elkaar, vind je geen persiflage op de haiku uit (de "stanka"), doe je niet mee aan sms-poëziewedstrijden, ga je niet vreemd met luchtige columns en ga je (godbetert!) absoluut niet zingen. Kan het nog erger…

Tien regels De dood bedroeft maar is zelf niet droefgeestig. Zie hoe de gestorvene geredelijk glimlacht. Hij heeft afscheid genomen van licht en warmte, voegt zich genoegzaam naar aarde en koude. Ontbinding begint, is al begonnen: de vliegende vogel staat een ondeelbare oogwenk stil in het luchtruim, eindeloos, en verdwijnt in de ongenaakbare…

Het prozawerk van Kavafis is vertaald uit het Grieks door de heren Hans Warren en Mario Molegraaf. Warren is bekend geworden vanwege zijn talloze dagboeken en zijn verzamelde gedichten. Molegraaf is bekend omdat hij jarenlang de partner van Warren was. De verzamelde poëzie van Kavafis is mij ooit binnengedrongen als een beeldschone, cyperse kater, die…

Zelfdoding blijft een gecompliceerd discussie onderwerp. Vanuit de spirituele filosofie bestaat er nog geen uitgekristalliseerd denkraam, waarbinnen dit item voldoende wordt belicht. Er bestaan wel vele opvattingen,gebaseerd op dualiteiten zoals goed of slecht, ziek of gezond en laf of dapper. Zelfdoding is wel de meest persoonlijke daad,die een mens…

['Eurèka!'] 'eurèka!' riep de Heer.- Rondom hem stonden De zieltjens naar zijn beeld, met slaaprige ogen, Bedrukt omdat zij nog niet lachen konden En zich verveelden met Jehova's pogen.- Doch thans...zie wijn! God had den wijn gevonden! Van vreugde ontroerd bracht hij een kelk omhoog en Greep ziel na ziel en goot in aller monden 't…

'I hear the click-clack of your feet on the stairs.' [Mick Jagger] ik treur de leegte, lief want zo even waren kamers nog alsof wij samenbleven je bracht bloemen bewogen foto's hoe je lacht ontklede geur in bed een verlaten gelippenstifte sigaret struikel wankel over sporen en denk je moedig in de gang te horen teneinde dronken…

De soldaat die Jezus kruisigde Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen Wild om den spijker toen 'k den hamer hief - Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief' En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen. Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten, En werd een gek die bloed van liefde vroeg: Ik had hem lief - en sloeg…

Miniaturist O zachte glans, getemperd stralen der uren op het werk gericht, - de dag met rijzen en met dalen zegent mij met zijn wiss'lend licht, dat kleurt het nederig gerei, het tafelvlak, de effen wanden, glijdend het perkament voorbij en 't ingehouden werk der handen. Achter het raam de fonkeling van boven, bos en ploegland buiten…

Jim ik zou willen weten wat maakt het de moeite waard dat je door blijft schrijven brieven, opstellen en gedichten waarin je de wereld aanprijst en deskundig schat als een koopman. hoe komt het dat je niet moe wordt en de ogen dicht doet en denkt ik wou dat ze allemaal naar de hel gingen met hun kletspraatjes en door blijft schrijven brieven…

Heerser Hij schreed en ruimte was hem soepel kleed aan 't koele lijf. De gladde luchten spatten uit elkander en rode sterren walmden àl hun wonder in wankelende nacht. Hij schreed en ruimte brak aan zijn metalen tred en lucht verkromp voor zijn doorzengde zucht. Leven was enk'le vlokken violette geur. Hij at en aarde trok haar gillende…

De dagen zijn voorbij. De dagen zijn verdwenen. Urbanisatie is een feit. De dagen van weleer zijn dagen verstikt in de tijd. Verstedelijking is een onomkeerbaar feit. Zelf heb ik geen voorkeur voor wat betreft wonen. Zowel de stad als het platteland heeft zo zijn/haar eigen charme. Voor frisse lucht bijvoorbeeld geef ik de voorkeur aan ruraal, terwijl…

Het gebed van een heiden Wellust, ach, temper niet uw vuur, Verwarm mijn hart dat lijkt gestremd; Al ben je voor de ziel tortuur! Diva! exaudi supplicem! Godin, door heel de lucht verstrooid, Wees een verborgen vlam voor ons! Verhoor een ziel, nog niet ontdooid, Die u een lied wijdt als van brons. Wellust, blijf steeds mijn koningin!…

Y yo me iré, y los pajaros se quédaran cantando (Jimenez) Lorca's dood Vogels in je hoofd Lorca, je stierf met je rug tegen een bloeiende muur Lorca, je stierf in een tuin waar de schaduw sloop in de Spaanse middag Lorca, je stond onder een gebeeldhouwde hemel; het Alhambra door de tuinen vloeide water een lied waarvan de klank doorzichtig…

Schemering Wees altijd zacht voor hen die eenzaam staan omdat zij groter zijn dan die hen tarten. O, laat de dorst dier onbegrepen harten niet zonder laving langs uw leven gaan. En zien zij al uw vreugden donker aan, en breekt hun zwijgen soms een woord dat hard en wreed klinkt - bedenk dan hun gespannen smarten, zij zelven weten van hun…

Het einde Vroeger toen 'k woonde diep in 't land, Vrat mij onstilbaar wee; Zoals een gier de lever, want Ik wist: geen streek geeft mij bestand, En 'k zocht het ver op zee. Maar nu ik ver gevaren heb En lag op den oceaan alleen, Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen Niet boren door de kimmen heen, Voel ik het trekken als een eb Naar …