Inloggen
voeg je column toe

Columns

Een feestelijke gelegenheid 1

'Hier kom ik echt niet in hoor.'
'Vreemd het is toch de maat', zegt Greet, '44 zei u.'
'Dat was een ruwe schatting', kreun ik. 'Ik wou maar eens optimistisch beginnen.'
Ik sta in de pasruimte van 'Greet Verkleed' en doe iets waar de uitdrukking 'ergens een hekel aan hebben' bij verbleekt.
Ik ben kleren aan het passen, een smoking om precies te zijn.
Mijn oudste zoon en zijn beste vriend krijgen een BUMA Award uitgereikt voor hun bijdrage aan de nationale muziekindustrie. Diner, borrels, BN'ers, voorstelling, alles erop en eraan en ik mag mee.

En daarom ben ik nu in de nijvere handen van Greet die in dit provincieplaatsje een kledingverhuur annex carnavals -en feestwinkel heeft. Piraat, banaan,Teletubbie, Napoleon, Beyonce, u zegt het maar en Greet trekt het uit het rek. Eventueel gelardeerd met diverse hoeden, steken, petten, pruiken, Theo en Thea tanden, Flip fluitketels en plaksnorren. Ook Greet is met haar paarse pagekop en lichtgroene broek geheel in stijl met haar handel. Een kakofonie van kleur vult de kleine kelderruimte en ik probeer hijgend de sluiting van de smokingbroek over de uiterste grens van mijn embonpoint te sjorren.
'Er moet ook nog een 5 gangendiner in, Greet.'
'Wacht even'.
Met een simpele beweging verstelt ze de 'vreetknopen' aan beide zijden van de broeksband. Met een diepe zucht adem ik uit en haak ik in.
Na uitgebreide instructie rond het bevestigen van vlinderdas en manchetknopen komt de schoenlepel eraan te pas om me in de
bijbehorende lakschoenen te wringen. En er weer uit.
Want morgen ophalen, dan is de broek op lengte en het hemd met dat lollige opstaande boordje gesteven en gestreken.

'U mag achterin.'
Leonard komt me ophalen. Uit voorzorg word ik getrakteerd op een auto met chauffeur die me uit en thuis brengt. Mijn liefhebbende familie laat niets aan het toeval over.
Omdat ik de stem in onze eigen auto nog steeds niet helemaal vertrouw, besluit ik regelmatig op mijn instinct af te gaan. Vooral het 'verderop rechtsaf', brengt me in verwarring zodat ik 'verderop' soms op eigen wijze interpreteer, hetgeen me langs allerlei interessante locaties leidt maar zelden naar de plaats van bestemming.

Met een massieve plop valt de deur van de BMW 7serie naast me dicht. Ik zak weg in een leren omarming, met voor me een tv scherm, naast me gekoelde flesjes water voor als ik dit half uur dorst mocht krijgen en op handafstand de bediening van een incar stereo surround system.
'En internet, Leonard?'
'Via de satelliet meneer, twee keer 16 GB fast, logt u maar in.'
'Meneer', kijkt voorlopig door de discreet verduisterde ruit naar het
verkeer op de rechterrijbaan en geeft zich over aan de overweldigende paardenkrachten die de wagen bij iedere inhaalmanoeuvre vooruit stuwen. Terwijl ik het leeslampje aan en uit en weer aanknip voel ik me een captain of industry onderweg naar de vaststelling van zijn prestatiebonus , aandelenpakket en bijbehorende pensioenaanspraken.
Wat een genot als Leonard me voortaan op afroep naar elke bestemming zou brengen die maar in me opkwam. En dan gewoon bleef wachten tot het meneer beliefde om zijn boswandeling te beëindigen of in kennelijke staat het cafe te verlaten.
'Was het gezellig, meneer?'
ZZeker , maar nu hhhup naar huis , vvvorruit met de ggeit'..

Schrijver: trawant, 29 maart 2014


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.3 met 3 stemmen 4.262



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
J. de Groot
Datum:
29 maart 2014
Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)