Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Marga Kool: Wintertuin

Wintertuin

Ik weet die middag in de winter
angstige auto's schoven door een ijzelzee
kristallen oevers, ruit van craquelé
tocht van deernis en verbijsterd kijken
in glas gegoten bomen kreunden: ga terug

geluk is naar het noorden reizen, zei ik
leven of bezwijken

en later, wachtend voor het raam
dacht ik het speeltje in mijn kinderhand
schudde het glas en kijk: het sneeuwde dromen
in een breekbaar sprookjesland:
bomen, een kleine berk, een statig huis
een man te paard is bijna thuis

ik werk van porselein, fragiel, witte prinses
met uitzicht op d'oranjerie
en van de oude beuk de wreed gespleten kruin
de glazen perken van de Franse tuin

toen: voor mijn oog bewoog het glas
de stolp trok op
ik wist dat jij er was

Marga Kool is geboren in 1949 te Beekbergen. Ze groeide op in een bedrijvig boerengezin. Haar kinderjaren speelden zich af in Noord-Brabant, Twente, Vroomshoop, Beilen en rond haar elfde in Linde, nabij Zuidwolde, waar ze het langste heeft gewoond en waar ze momenteel ook woonachtig is. Haar vader verhuisde nogal eens, omdat hij steeds weer een betere boerderij en/of landbouwgrond zag. Als kind logeerde ze ook bij familie in Zeeland. Ze woonde altijd lekker ruim en ze speelde met de kalveren in hun weide. Ze gaf de kippen voer en ze raapte de eieren op.

Ze is van huis uit protestant.
Ze ging studeren om onderwijzeres te worden.

In 1969 debuteerde ze met een televisiespel getiteld 'Niemandsland' en in 1970 verscheen haar verhalenbundel 'Liefje, lijden heeft geen kleur'. Ze ging het kleuteronderwijs in en ze werd hoofd van een kleuterschool. Later werd ze lerares Nederlands aan het voortgezet onderwijs, wat ze dertien jaar heeft gedaan.

In 1980 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Achter oen ogen'.
Voor D66 zat ze tien jaar in de gemeenteraad van Zuidwolde en daarna zat ze bij de Provinciale Staten van Drenthe. Voorts was ze gedeputeerde van Milieu en Cultuur in Drenthe (1991 - 1999).

In 1983 verscheen 'Op-eschoond'; gedichten, verhalen, voordrachten en lollige teksten.
Ze schreef poëzie, proza en toneel in de Drentse taal.
Ze was mede-oprichtster van Stichting Het Drentse Boek, een streektaaluitgeverij, en Federatie SONT, samenwerkende streektaalorganisaties.
Ze gaf zelf diverse boeken uit bij Het Drentse Boek.
Ze heeft veel werk geleverd voor de Nedersaksische streektaal.

In 1987 verscheen de bundel 'Hoogspanning' en in 2000 'Kleine kathedraal'.

Ze is in 1997 getrouwd met de schrijver Jan Veenstra. Ze hebben beiden twee kinderen uit eerdere huwelijken.

In 1999 overleed haar vader, waardoor ze begon aan het schrijven van een autobiografische roman.
In 2003 verscheen 'De mooiste kus' bij Het Drentse Boek, een Drentstalige novelle over de mooiste kus die ooit in Drenthe gegeven is, het was een boekenweekgeschenk.
Ze had een cultureel programma bij Radio Noord, ook had ze een avondvullend programma (1977-1991).
Ze trad op bij Poetry International.
Ze ontving de Culturele Prijs van Drenthe, de Zilveren Anjer en de Johanna van Burenprijs.
Ze schrijft iedere week een column in het Dagblad van het Noorden.
Ze gaf interviews in de Margriet, Nouveau en Tubantia.

In 2006 verscheen dan de autobiografische roman 'Een kleine wereld', waarin ze het Nederlandse plattelandsleven van de jaren vijftig van de vorige eeuw beschrijft, aandoenlijk, maar niet altijd even positief.

Haar stem klinkt duidelijk, helder, vriendelijk en in combinatie met haar dichtwerk melancholisch.
Ze heeft een topfunctie binnen de provincie Drenthe en ze pleit sowieso voor meer topfuncties voor vrouwen, vrouwen zouden zich nog teveel door hun emoties laten meeslepen en teveel piekeren of ze wel geschikt zijn voor hogere functies met daaraan gekoppeld meer zeggenschap over machtsbesluiten.

Schrijver: Joanan Rutgers, 31 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 2 stemmen 183



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)