Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je ijle klanken klinken dreigend

(voor Christa Päffgen (1938 - 1988))

Je bent geboren op 16 oktober 1938 in Keulen. Op je tweede ging je met je moeder en je opa in het Spreewald wonen, een biosfeerreservaat. Je vader werd een Duitse soldaat en hij liep een ernstig hersenletsel op. Hij is overleden in een concentratiekamp. Op je zevende verhuisde je met je moeder naar hartje Berlijn en je werkte als naaister. Tot je dertiende zat je op school en daarna werd je lingerie-verkoopster op de derde verdieping van het chique warenhuis Kaufhaus des Westens, het op Harrods na grootste warenhuis van Europa. Je deed modellenwerk en je genoot als tienermodel bekendheid. Op je vijftiende ben je verkracht door een militair van de US Air Force, waarvoor hij de doodstraf kreeg. Je lied 'Secret Side' van het album 'The End' verwijst naar deze ingrijpende, traumatische ervaring. Op je zestiende ben je ontdekt door de fotograaf Herbert Tobias (1924 - 1982), die je de artiestennaam Nico gaf en die door aids is overleden. De naam Nico was afkomstig van zijn ex-vriend Nikos Rapatakis (1918 - 2010), die getrouwd was geweest met de actrices Anouk Aimee en Olga Karlatos. Je verhuisde naar Parijs, waar je werkte voor modebladen als Vogue, Elle, Tempo, Vie Nuove en Camera. Op je zeventiende werkte je voor Coco Chanel (1883 - 1971), die al 72 was. Je nam ontslag door naar New York City te gaan. Je leerde Engels, Spaans en Frans. Na enkele televisie-reclames debuteerde je in de film 'La Tempesta' (1958) vam Alberto Lattuada (1914 - 2005), getrouwd met de actrice Carla Del Poggio (1925 - 2010) en zijn vader was de componist Felice Lattuada. Daarna speelde je in 'For The First Time' van Rudolph Mate (1898 - 1964). Je kreeg een kleine rol in 'La Dolce Vita' van Federico Fellini (1920 - 1993), waarin je jezelf speelde. Je kreeg acteerlessen van Lee Strasberg (1901 - 1982), die ook les gaf aan James Dean, Marilyn Monroe, Jane Fonda, Marlon Brando, Julie Harris, Dustin Hoffman, Paul Newman, Robert De Niro en Al Pacino. Je kreeg de hoofdrol in 'Strip-Tease' (1963) van Jacques Poitrenaud (1922 - 2005). Je zong zelf de titelsong, geschreven door Serge Gainsbourg. Op je drie-en-twintigste kreeg je je zoon Christian Aaron Päffgen. De vader was de acteur Alain Delon (1935, Sceaux), die dat bleef ontkennen. Christian is vooral opgevoed door jouw de ouders van Alain. Tijdens zijn verloving met Romy Schneider (1938 - 1982) had je een affaire met hem. Romy had een zoon David, die op zijn veertiende overleed door een bloedende liesslachtader, waarna zij zwaar aan de alcohol ging en waarschijnlijk zelfdoding pleegde door een overdosis alcohol en slaappillen. De Joodse vader van David had twee jaar voor David's tragedie in Duitsland zelfdoding gepleegd. Uit een ander huwelijk kreeg ze een dochter, Sarah Biasini (1977, Gassin), die nu een beeldschone actrice is. In 1965 nam je samen met Brian Jones (1942 - 1969) van The Rolling Stones je eerste singles 'I'm Not Sayin' en 'The Last Mile' op. Geproduceerd door Jimmy Page van Led Zeppelin. Je kwam in contact met Bob Dylan en die schreef 'I'll Keep It with Mine' voor jou. In 1967 verscheen je debuutalbum 'Chelsea Girl', met medewerking van o.a. Lou Reed, John Cale en Jackson Browne. Daarvoor was al het album 'The Velvet Underground & Nico' verschenen met een banaan van Andy Warhol op de cover. Warrig en hol was hij, maar tevens geniaal in zijn kunstbeleving en kunstverkoop. Jij zingt over drugsgebruik, prostitutie, sadisme, masochisme en sexuele afwijkingen. Sterling Morrison (1942 - 1995) en Maureen Tucker (1944, Levittown) waren ook van de band. Het nummer 'Heroïn', door Lou Reed geschreven, suggereerde wat in feite gebeurde, al beweerde je zelf dat je pas in 1973 met de heroïne bent begonnen, door je relatie (van 1969 tot 1979) met Philippe Garrel (1948, Boulogne-Billancourt), een extravagante regisseur. De gitarist/zanger Lutz Ulbrich (1952, Berlijn) was een goede vriend van jou. In 1968 verscheen 'White Light/White Heat', maar zonder jou en zonder Warhol. In 1969 verscheen je solo-album 'The Marble Index', met 'Gazons of Dawns', over je ervaring met peyote in een woestijn, samen met Jim Morrison, die flink aan de heroïne was. Daarna verschenen: 'Desertshore', 'The End', 'Drama of Exile' en 'Camera Obscura' (1985). John Cale (1942, Garnant) en Brian Eno (1948, Woodbridge) speelden mee, maar niet meer sinds 'Drama of Exile'. Cale nog wel zingend op het laatste album. De laatste jaren woonde je veel in Salford en je gebruikte meer dan vijftien jaar heroïne. Vlak voor je overlijden stopte je met de heroïne en kreeg je methadon, je fietste en je at gezond. Op 18 juli 1988 was je met Christian aan het fietsen op Ibiza, terwijl je een lichte hartaanval kreeg, waardoor je keihard op je hoofd viel, wat een fatale hersenbloeding veroorzaakte. Had je niet met de heroïne moeten stoppen? Onzinnige speculatie. Je werd negenenveertig en je ligt begraven in het Grunewald Forest Cemetery in Berlijn.

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 november 2012


Geplaatst in de categorie: idool

1.0 met 6 stemmen 171



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)