Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een wrak met holle ogen

(voor Debbie Linden (1961 - 1997))

Je bent geboren op 22 februari 1961 in Glasgow.
Je ouders waren Neil en Rosemary Linden. Neil begon zijn muzikale loopbaan bij de Gordon Highlanders, een Engels infanterie-regiment.

Je vader wilde dat je zangeres werd, omdat je een mooie stem had, maar je besloot zelf dat je balletdanseres wilde worden. Op je dertiende kreeg je op gezag van je balletlerares afslankpillem en daardoor ontstond de rest van je drugsverslaving; alcohol, cannabis, valium en harddrugs. Vanwege anorexia nervosa moest je naar het ziekenhuis.

Je deed aan stijldansen en aan tapdansen om je voor te bereiden op de showbusiness. Je vader zag je het liefste in een witte bruidsjurk en hij hoopte op kleinkinderen. Toen hij in een tijdschrift een topless-foto van jou zag, werd hij woedend, maar je kreeg wel veel werk bij films, de televisie en reclame-spotjes.

In de nachtclubs kreeg je eerst cocaïne en later heroïne. Je vader werd je manager, ook om je te kunnen controleren. Je moeder las stiekem in je dagboeken. Dagelijks gebruikte je een ruime hoeveelheid cocaïne en een fles wodka.
Je carrière ging achteruit en je raakte betrokken bij een bankbiljet-fraude, wat je negen maanden voorwaardelijk opleverde.

Je werd vooral bekend als de sexy, wellustige secretaresse van mister Grace in de komische tv-serie 'Are You Being Served?'. De cast vermoedde dat je (geestelijk) ziek was en drugs gebruikte.
Je verscheen in 'The Benny Hill Schow', 'The Dick Emery Show', 'The Professionals', 'Cowboys', 'The Jim Davidson Show', de tv-shows van Kenny Everett, 'Just Good Friends', in de aflevering 'The Evil That Men Do' van 'Bergerac', met John Nettles in de hoofdrol, en in 'The Bill'.
In de zwarte komedie 'Eat the Rich' speelde je met Sir James Paul McCartney.

Je moeder wist je altijd aan het lachen te maken en je was erg trots op je vader, die veel van whisky hield. Hij overleed anderhalf jaar eerder dan jij aan een hartaanval.

Je woonde in het bosrijke Kingston in Londen, in een herenhuis met twee verdiepingen, dat je als een heiligdom beschouwde, met overal foto's, krantenknipsels en andere aandenkingen.
Je werd een wrak met holle ogen en in je laatste weken bezocht je allerlei spiritisten om in contact met je overleden vader te komen. Een medium vertelde je, dat je vader wenste, dat hij jou weer kon zien. Je moeder zei 'Geen drugs, Debbie!' en jij antwoordde 'Ik ben niet van plan om het allemaal te verpesten!'

Op 4 oktober 1997 nam je een fatale injectie heroïne. In je laatste week woonde je in een bed-and-breakfast in Kingston en je had geen geld. Je huid werd grijs en je lever was bijna geheel kapot gedronken. Je sneed twee keer je polsen door en met moeite kwam je in het Kingston Hospital terecht en je moeder hoopte dat je kon afkicken in het Tolworth Hospital. Je bedankte je moeder voor alles wat ze heeft geprobeerd om jou te helpen.

Op 5 oktober 1997 overleed je in Kingston-upon-Thames door een door heroïne veroorzaakte coma, terwijl je moeder je hand heeft vastgehouden en liefdevol geknepen.
Je werd zesendertig jaar. Je toenmalige vriend Russell Ainsworth werd vrijgesproken van dood door schuld, maar voor het leveren van je fatale dosis heroïne kreeg hij tweeënhalf jaar gevangenisstraf.

Schrijver: Joanan Rutgers, 26 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.3 met 3 stemmen 169



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)