Uit liefdesleed en zwanentrouw

(voor Adela Florence Nicolson (1865 - 1904))

Je bent geboren op 9 april 1865 in Stoke Bishop. Je was de middelste dochter van kolonel Arthur Cory en Fanny Elizabeth Griffin. Je vader werkte voor het Engelse leger in Lahore.
Je werd opgevoed door familie in Engeland en je ging naar een particuliere school in Richmond.
Je was zeer begaafd, muzikaal, componerend, spelend en zingend en talentvol schilderend. Je ontwikkelde je talenten in de ateliers en salons in Florence. Je schreef daar ook gedichten. Toen je ouders naar India gingen, moest jij je school in Richmond voltooien. Je werd emotioneel verscheurd door dit afscheid. Je reisde door Engeland en Duitsland.

Op je zestiende ging je naar India. Je vader was redacteur bij een militaire krant en hij gaf de dichter/romancier Rudyard Kiplind een baan als journalist. Je jongste zus Annie Sophie Cory schreef populaire, pikante, exotische romans als Victoria Cross en je zus Isabel Cory volgde je vader op als redacteur van de Sind Gazette. Annie Sophie is nooit getrouwd en ze reisde met haar oom Hemeage McKenzie Griffin door Europa en na zijn overlijden in Italië woonde ze nog dertien jaar in Monte Carlo, enkel met vriendinnen.

Op je drieëntwintigste trouwde je met kolonel Malcolm Hassels Nicolson, de commandant van het derde Regiment Baluchi. Hij was een bekwame linguïst, die graag zijn liefde voor India met jou deelde, de inheemse gewoonten en het kruidige voedsel. Door velen werden jullie als excentriek beschouwd. Jullie woonden bijna tien jaar in Mhow, de geboorteplaats van de avatar Parashurama, waar je voedsel aan de armen uitdeelde. Malcolm promoveerde tot generaal en in 1900 gingen jullie een tijd naar Engeland terug.

In 1901 verscheen je debuutdichtbundel 'Tuin van Ká ma' onder je pseudoniem Laurence Hope en buitengewoon mooi geïllustreerd door Byam Shaw. Je dichtte vooral over onbeantwoorde liefde en verlies. Het boek kwam op de markt als vertaalde gedichten door een man, maar in wezen zijn het originele gedichten van jou. In Amerika heet het 'Lyrics India'. Tientallen herdrukken volgden.

Na een tijd in Noord-Afrika keerde je in 1903 naar Engeland terug. Je vertoefde in de kring rondom lady Blanche Crackanthorpe, bij wie je de dichter/romancier Thomas Hardy ontmoette, die jouw dichtwerk bewonderde. Ook de dichter/schrijver Elroy Flecker waardeerde jouw gedichten.

In september 1903 verscheen 'Sterren van de Woestijn', met meer Indiase en nieuwe Noord-Afrikaanse gedichten. Daarna ging je naar Zuid-India. In augustus 1904 overleed Malcolm tijdens een herhaalde operatie aan zijn prostaat.
Jij had al last van depressies sinds je kindertijd. Je schreef intens dramatisch: 'Mijn nutteloze liefde - zo ijdel als deze spijt, die giet mijn hopeloze leven over uw graf.'. Vergelijkbaar met deze opofferende, gepassioneerde jeugdregel: 'Ik zou deze ogen sluiten voor de eeuwigheid, als ze maar een uur op jou konden uitkijken.'.

Op 4 oktober 1904 pleegde je zelfdoding in Madras door het drinken van giftige Lysol/kwik-perchloride. Dit was twee maanden na het overlijden van je geliefde en vereerde man.
Je werd negenendertig jaar en je bent naast je man begraven, op het St. Mary Cemetery in Madras.

De componiste Amy Woodforde-Finden zette vier gedichten van jou op muziek, 'Four Indian Love Lyrics', met 'Kashmiri Song' als beroemdste, prachtig gezongen door Sarah Green.

Adela Florence Nicol Uit liefdesleed en z

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 68