Je gaf jezelf de doodstraf

(voor Pauline Dubuisson (1927 - 1963))

Je bent geboren op 11 maart 1927 in Malo les Bains. Je was de jongste en je had drie andere broers. Je vader André was een aannemer van openbare werken en reserve-kolonel, bekroond met het Legioen van Eer.

Op je twaalfde pleegde een broer zelfdoding in zijn gevechtsvliegtuig. Een andere broer, marine-officier, werd in zijn onderzeeër door een Duitse torpedo gedood.
Je kon uitstekend studeren en op je veertiende ontmoette je in Duinkerken een Duitse matroos, waarmee je flikflooide. Je kreeg een Spartaanse opvoeding zonder vormen van genegenheid. Je vader deed graag zaken met de Duitsers, waarbij hij jou gebruikte om hen te lokken.

Op je zeventiende was je verpleegkundig assistente in het Duitse ziekenhuis in Duinkerken. Je werd de frisse minnares van de medisch directeur kolonel Von Dominck, die 38 jaar ouder was.
Nadat de Duitsers in 1945 verloren hadden, werd jij samen met andere landverraadsters uitgekleed, beledigd en mishandeld. Beklad met hakenkruizen werden jij en die andere vrouwen massaal verkracht. Na een ongeldig proces werd jij ter dood veroordeeld, maar je vader wist je voor het vuurpeleton vandaan te slepen. Die avond deed je een poging tot zelfdoding. Je moest de regio verlaten en je week uit naar Lyon, waar je verder ging met studeren. Je behaalde een diploma in natuurkunde, scheikunde en biologie. Je keerde terug naar Lille, waar je studeerde aan een medische school.

In november 1947 ontmoette je Felix Bailly, die nog bij zijn familie woonde. Felix werd je minnaar, maar je wilde niet met hem trouwen. Je had ook een relatie met je cursusleider. Tijdens een dansfeest danste je met vele mannen, maar niet met Felix. Felix ontdekte dat je ook een minnares van je cursusleider was en gek van verdriet bezocht hij de cursusleider, die zijn sterke vermoeden bevestigde. In 1949 heeft Felix alle banden met jou verbroken en is hij naar Parijs gegaan om zijn studie te voltooien. In oktober zag je hem weer en je wilde verzoening, wat hij weigerde waarna je een poging tot zelfdoding met cyanide deed. Na een kort samenzijn gingen jullie weer uit elkaar.
In 1950 zat je in Oostenrijk, waar je een relatie met een ingenieur had. Je kreeg geld van dokter Von Dominck, omdat je zonder inkomen zat.

Felix ging trouwen en je zag hem in de Parijse metro terug, maar hij was niet blij om jou weer te zien. Je was in je eer geschonden, ook omdat je toen wel met hem wilde trouwen.
Je woonde in Lille en in de haven kocht je een 6.35 mm pistool, waarmee je Felix met drie schoten hebt vermoord. Je probeerde jezelf te vergassen, maar een brandweerman heeft dat verhinderd. Toen je vader het afschuwelijke nieuws vernam, heeft hij zichzelf vergast.

Op 27 oktober 1953 begon het proces, maar je was afwezig, omdat je met een stuk glas je aderen opensneed, waardoor je een liter bloed verloor. Je advocaat gooide het op een crime passionel, waarvoor soms vrijspraak werd gegeven. Je schreef dat je veel spijt had, maar de advocaat-generaal vond je een arrogante actrice en gezien je zelfdodingspoging betichtte hij jou van maskerade en simulatie. Op 18 november ging het proces verder. Er waren veel journalisten en je advocaat memoreerde, dat je ooit was verkracht en vernederd. Je zei, dat je handelde met voorbedachte rade, wat een tip van je advocaat was, maar je kreeg de hoogste straf ooit voor een crime passionel, namelijk levenslange gevangenisstraf.

In 1959 kwam je wegens goed gedrag uit de gevangenis en je noemde jezelf voortaan Andree, uit respect voor je vader. Je ging naar Marokko, waar je in 1962 arts-assistente werd in het ziekenhuis in Essaouira, geleid door dokter Joseph. Met je minnaar, een petroleum-ingenieur, ging je op vakantie naar Parijs, waardoor je extra versomberde, want de ingenieur wilde niet meer met je trouwen, nadat jij hem vertelde van je moord op Felix.

Terug in Marokko was je weer suïcidaal en op 19 september 1963 pleegde je zelfdoding met een overdosis slaappillen. Je werd zesendertig jaar. Je bent gegraven in Essaouira. Op eigen verzoek op een anonieme plek, omdat je dacht, dat niemand jouw graf zou gaan bezoeken.

Pauline Dubuisson do doodstraf Felix Bailly

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 7 stemmen 569