Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De bijzondere overbuurvrouw van Jiddu Krishnamurti

(voor Beatrice Wood (1893 - 1998))

Je bent geboren op 3 maart 1893 in San Francisco. Je ouders waren rijk, cosmopolitisch en sociaal bewust. Op je vijfde verhuisde je naar New York. Je zat een jaar in een klooster in Parijs en je zat op een modeschool. Zomer's bezocht je in Europa galeries, musea en theaters. Op je negentiende wilde je kunstschilderes worden. Je sprak perfect Frans en je studeerde kunst aan de Académie Julian en acteerkunst/dansles aan de Comédie-Française.

In Parijs had je een chaperonne en de studie aan de Académie Julian vond je vervelend. Je ging naar Giverny, waar je ruzie met je chaperonne kreeg. Je trok je terug op de zolderkamer, waar je schilderde. Je charmante chaperonne nam je mee terug naar Parijs. Je trad op met Sarah Bernhardt en in 1914 ging je naar New York, waar je bij het Franse Nationale Repertory Theatre ruim zestig rollen speelde. Je artiestennaam was Mademoiselle Patricia. Je wilde geld verdienen om zelfstandig te leven.

Via de Franse componist Edgard Varèse ontmoette je Marcel Duchamp. Jullie klikten meteen. Via Marcel kwam je in contact met Henri-Pierre Roché, diplomaat/schrijver/kunstverzamelaar. Hij was jouw eerste minnaar en hij stimuleerde je creativiteit. Je vree ook met Marcel, die liefde en seks verschillende zaken vond. De roman 'Jules et Jim' van Roché gaat over de driehoeksverhouding van Duchamp, Roché en jou. Marcel bracht je in contact met de Dada-groep, die beschermd werd door Walter en Louise Arensberg, kunstverzamelaars. In het atelier van Marcel maakte je spontane schetsen en schilderijen. In 1917 exposeerde je bij de Independent Artists, naast het beroemde urinoir van Marcel.

In 1918 ging je naar Montreal om toneel te spelen. Je trouwde met de theater-manager Paul, die gokverslaafd was. Na een jaar ben je gescheiden door het ingrijpen van je ouders. Je wilde geen actrice meer zijn en je ging terug naar New York, waar de Dada-groep was verdwenen. Je kreeg een relatie met de regisseur/acteur Reginald Pole, die jou wees op het werk van Annie Besant en Jiddu Krishnamurti. Pole koos voor een jonge deerne en jij ging naar Los Angeles om nabij de Arensbergs en Jiddu te zijn.

In 1933 deed je een cursus potten bakken aan de Hollywood High School. Je opende een winkel op Sunset Boulevard, waar je jouw aardewerk verkocht. Je studeerde bij de keramist Glen Lukens en bij Gertrud en Otto Natzler, die je hun technieken en hun glazuurgeheimen leerden. De breuk met Gertrud en Otto was traumatisch en je was er voor de rest van je leven verdrietig over. Jij was nu eenmaal meer experimenteel. In 1947 kocht een huis anex atelier in Ojai. Je werk kwam in musea terecht en je werkte voor grote warenhuizen. Je woonde tegenover Jiddu. Roché overleed in 1959.

In 1961 was je in Japan en India. Je was dol op India en de kunstwerken daar, wat je inspireerde tot kleur, versiering en erotische beelden. In 1965 en 1972 ging je weer naar India en kocht je veel volkskunst en sari's. Je bleef verliefd op India, aangespoord door Jiddu. Duchamp overleed in 1968.

Je was bevriend met Vivika en Otto Heino, met wie je keramiektechnieken deelde. In de Happy Valley School gaf je les in het maken van keramiek. Je was bevriend met Jiddu en je volgde hem naar Europa om bij zijn lezingen aanwezig te zijn. In 1974 verhuisde je naar een veel grotere woning met atelier op een enorme lap grond in de Ojai Valley, geregeld door je vriendin Rosalind Rajagopal. Je was bevriend met Anais Nin, die over jouw aardewerk schreef: 'Water gegoten uit één van haar potten, zal smaken als wijn!'. Anais overleed in 1977. In 1985 verscheen je autobiografie 'I Shock Myself'. In 1986 overleed Jiddu. Je was de inspiratie voor Rose in de film 'Titanic'. Het geheim van een lang leven is chocolade en jonge mannen, zei je. Op 12 maart 1998 overleed je in Ojai.
Je werd honderdenvijf jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 3 stemmen 120



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
30 oktober 2014
Email:
gabrielamommersyahoo.com
Interessant om te weten wie de inspiratie voor het karakter van Rose was, in een van de mooiste liefdesfilms ooit. Maar geen echte passagier dus. Desalniettemin een intrigerende vrouw met een veelbewogen leven en een zeldzaam hoge leeftijd. Wat maar weer een nieuwe kijk op chocola geeft. En jonge minnaars.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)