Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Charity Children - Elizabeth

Charity Children is een indie-folk band uit Berlijn, hoewel, eigenlijks uit Nieuw-Zeeland. Zodra ik kennis met hen maakte, was ik verkocht. Hun muziek en teksten zijn uitermate puur, goudeerlijk, origineel en hartverwarmend, met name in hun melancholische en tragische liederen. Het was aanvankelijk een duo, bestaande uit Chloë Lewer en Elliott McKee.

Het begon allemaal in het najaar van 2010, toen Chloë en Elliott smoorverliefd op elkaar werden. Op een avond gingen ze naar een oude wijnkelder in Nieuw-Zeeland, waar ze voor de grap wat met elkaar begonnen te zingen. Al gauw gebruikten ze wat basisinstrumenten daar bij. Ze wilden er serieus mee aan de slag. Van een muziekwinkeleigenaar, die welgemeend medelijden had, kregen ze een oude piano, die honderd jaar was. 'Anders gaat i toch naar de sloop!', zei hij.

Ze waren dolblij met de piano en ze noemden hem 'De gelukkige prins', naar het kinderverhaal van Oscar Wilde. De bandnaam komt ook uit dat verhaal. Chloë was een actrice en Elliott een acteur en filmmaker. In het voorjaar van 2011 gingen ze samen naar Berlijn om daar hun geluk te beproeven. Ze hadden al hun bezittingen verkocht. Omdat ze nergens werk konden vinden, besloten ze straatmuzikanten te worden, al hadden ze nauwelijks ervaring en konden ze nog geen Duits spreken. In hun huurkamer oefenden ze samen op de ukelele. Ze zongen beiden en Elliott leerde ook gitaar, harmonica en melodian spelen, Chloë deed percussie erbij. Ze houden van de verlaten gebouwen in Berlijn.

Bij hun eerste straatoptreden kregen ze 12 euro en twee appels. Ze speelden vooral bij de Mauerpark markten op zondagen en verder op de straathoeken en in bars. Hun favoriete bar is Neukölnn op de top van een parkeerterrein. Sommige teksten van hen zijn geïnspireerd door zeventiende eeuwse volksliederen en oude Maori liefdesgedichten. De band groeide. De Nieuw-Zeelandse cellist Dave Sills kwam erbij en de Amerikaanse gitarist Nick. Verder een bassist, een trompettist, een drummer en een violist.

Hun debuutsingle 'Elizabeth' verscheen, waar ze meteen de Best Song Prijs in de Berlin Music Video Awards voor kregen. 'Elizabeth' gaat over een eenzaam meisje, dat opgroeit in een emotioneel verkilde omgeving. Het is gebaseerd op een waar verhaal over een meisje, die Elliott kende van de basisschool. Zelf noemen ze het 'een eerbetoon aan de onbeminde' en 'een ode aan hun ongebroken geest na veel verdriet en kwelling'. Het is dus ook autobiografisch. Deze kinderverwaarlozing wordt bezongen door de zeer aparte en intrigerende stem van Chloë. Haar stem lijkt op die van een oude blueszangeres, die de nodige whisky heeft gedronken. Alsof haar hoogst merkwaardige stem niet bij haar leeftijd hoort. Ik krijg er de koude rillingen van diep ontzag door.

De videofilm is trouwens ook erg professioneel in elkaar gezet, waarbij de eerste twee minuten haarscherp wordt aangegeven hoe Elizabeth buitengesloten en sterk verwaarloosd wordt. Knap hoe hier de psychische kindermishandeling wordt weergegeven. Hoe Elizabeth enkel nog wat troost ondervindt van een spin, die later door haar vader gedood en weggespoeld wordt. Als ze naar wat aandacht van haar moeder vraagt, stuurt haar vader haar weg, omdat ze door de nieuwe baby geen tijd voor haar hebben. Schrijnend en zeer pijnlijk om te zien. Daarna begint het lied en loopt Elizabeth terecht van huis weg. Ze belandt in een leegstaand huis, waar ze troost vindt in dromerige fantasieën, maar dat is wel haar redding. Zo viert ze feest met feestende Pan-heksen en zit haar vader als een spin in een web vast. Ze bekogelt hem met drank en gebak en het overwinningsfeest is een feit. Dat is het hoopgevende.

In 2013 verscheen hun debuutalbum 'The Autumn Came' bij Monkey Records van Nigel Braddock. Met hoorns, strijkers en een kinderkoor. Met parels als 'Fare Thee Well', 'You Want Me', 'Holy War' en 'Butterflies'. Ze hebben inmiddels al getoerd in Oostenrijk, Engeland en Ierland. Plus hun band is aangevuld met een geadopteerde straatpup.

Schrijver: Joanan Rutgers, 15 februari 2015


Geplaatst in de categorie: muziek

5.0 met 2 stemmen 79



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
16 februari 2015
Gabriëla, veel dank voor je positieve reactie op mijn in het beeld brengen van Charity Children. Ik was meteen ontroerd door hen en ik wilde hen graag wat meer in de spotlights zetten, omdat ze dat nu eenmaal volop verdienen. Fijn hoe jij 'Elizabeth' ook waardeert. Ook superfijn hoe jij vroeger mishandelde kinderen daadwerkelijk hebt geholpen. Daar heb ik een enorm groot respect voor!
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
15 februari 2015
P.S.
Dit zou een video kunnen zijn om te gebruiken op scholen, om het thema van kindermishandeling te bespreken. En wat je eraan doen kunt, bijvoorbeeld de kindertelefoon bellen. Ik heb lang geleden bij de kindertelefoon gewerkt, en ook voorlichting op scholen gegeven over onderwerpen waar de kindertelefoon over gebeld kan worden. Dat was heel leuk werk en gaf ook veel voldoening. Ieder kind dat je helpen mag, betekent weer hoop voor een betere toekomst.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
15 februari 2015
Geweldige video! Prachtige muziek, ook de andere liedjes van Charity Children. Weer een juweeltje uit de muziekwereld die je onder onze aandacht brengt. Waarvoor dank!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)