Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Niet de leegte na het succes, maar de innerlijke leegte

(voor Peter Franklyn Bellamy (1944 - 1991))

Je bent geboren op 8 september 1944 in Bournemouth. Je vader was een deurwaarder voor boeren. Je woonde in Warham en je ging naar de Grammar School in Fakenham en daarna naar de School of Art in Norwich. Weer later naar het Maidenhead Art College, waar je les kreeg van de kunstenaar Sir Peter Blake. Je had een blonde paardenstaart met een vastbindlint, een rode mantel en een zelfgemaakte broek van meubelstof met een bloemenpatroon.

Op aanraden van je vriendin, de volkszangeres Anne Patricia Briggs, richtte je in 1965 de folkgroep The Young Tradition op, samen met Royston Wood en Arielle Heather Wood. Je zong traditionele folk muziek zonder instrumentale begeleiding, vooral van de Copper Family uit Sussex, zoals de zeemansliederen van Cyril Tawney, van de folkgroep The Watersons en van de folkzanger Ewan MacColl.

In de late jaren zestig verhuisde je met Royston en Heather naar Londen, waar jullie samen woonden met de gitarist John Renbourn, de folk muzikant Bert Jansch en Anne Briggs. Er verschenen drie albums van The Young Tradition en een samenwerking met de folkzangeressen Shirley en Dolly Collins, het album 'The Holly Bears the Crown'. In oktober 1969 ging The Young Tradition uit elkaar, want jij wilde puur traditionele muziek maken. Het afscheidsconcert was in het Cecil Sharp House in Londen.

In 1968 verschenen je eerste solo-album 'Mainly Norfolk' en
'Fair England Shore'. Je was beïnvloed door Harry Cox, die op 6 mei 1971 overleed. In 1971 verscheen het album 'Will not You Go My Way', wat je samen met Louis Killen maakte, die de laatste jaren van zijn leven als vrouw door het leven ging. Je begon jezelf te begeleiden met de Engelse concertina en later met de gitaar. Pas op je negende solo-album 'Tell It Like It Was' uit 1975 verscheen een eigen compositie.

In 1976 verscheen 'Barrack Room Ballads of Rudyard Kipling'. Het album is opgenomen door Bill Leader, met Chris Birch op de viool en Tony Hall op de trekharmonica. Kipling schreef deze poëzie in 1892 en zijn dochter Elsie Bambridge gaf geen toestemming voor opname, wat dan ook na haar overlijden op 24 mei 1976 gebeurde, omdat de Kipling Society wel toestemming gaf. Elsie woonde in het imposante landhuis Wimpole Hall. Van Kipling's kinderboeken 'Puck of Pook's Hill' en 'Rewards and Fairies' maakte je de albums 'Oak Ash and Thorn' en 'Merlin's Isle of Gramarye'. Je werd Fellow van de Kipling Society en in 1981 zelfs vice-president.

Je schreef de ballad-opera 'The Transports', wat in 1977 op elpee verscheen. Het is je grootste prestatie. Er werd meegewerkt door The Watersons, Martin Carthy, Nicolas Jones, Albert Lloyd, June Tabor, Cyril Tawney, Dave Swarbrick en Dolly Collins. Het eerste optreden was op 23 februari 1978 bij Norwich Castle. Mike Waterson, Norma Waterson en Martin Carthy speelden de hoofdrollen. Jij speelde de straatzanger. Het gaat over het eerste transportschip richting Australië met veroordeelde gevangenen aan boord. Het eerste Australische echtpaar Henry en Susannah Cable zitten ook aan boord. Afstammelingen van hen werden vrienden van jou. In 1990 overleed Royston Wood door een auto-ongeluk.

Je ontwierp zelf je albumhoezen en je maakte cartoons voor het Folk Review magazine. En je verkocht je eigen schilderijen. Je was echter zwaar depressief na je topsucces met 'The Transports'. Je was failliet en als non-conformist niet bij machte om optredens te verkrijgen. Je staarde somber naar je lege agenda, ook omdat je jezelf niet durfde aan te bieden, wat je vreselijk gênant vond. Je was totaal onzakelijk. Je klaagde over van alles en nog wat, maar niemand vermoedde je innerlijke wanhoop. Een van je laatste uitspraken tegen je vrouw was 'Maar ik ben goed. Wat is er toch mis gegaan?'.

Op 24 september 1991 verliet je je huis in Keighley en maakte je een lange wandeling langs het Leeds-Liverpool kanaal. Daarna nam je met een halve fles whisky een overdosis anti-depressiva. Je werd zevenenveertig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 15 februari 2015


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 1 stemmen 35



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)