Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Hoe de mislukte zeeman zijn reisavonturen verzon

(voor Emilio Salgari (1862 - 1911))

Je bent geboren op 21 augustus 1862 in Verona. Je familie bestond uit kleine handelaren. Als kind wilde je graag de zeeën ontdekken en later studeerde je zeemanschap aan de Marine Academie in Venetië. Je resultaten waren onder de maat en je kon niet afstuderen. Een levensdroom viel in duigen, maar je wist het om te buigen tot levensechte fantasie. Je zei dat je op je zeventiende kapitein was geworden en dat je met Indische prinsessen had gevreeën.

Je begon je schrijfcarrière als journalist bij de krant La Nuova Arena, waarin je ook een aantal van jouw feuilletons publiceerde. Door je avonturenverhalen dacht men dat je veel had beleefd. Je zei dat je in de Sudanese woestijn was geweest en dat je Buffalo Bill in Nebraska had ontmoet, maar dat was in Verona. Verder zei je dat je over alle oceanen had gevaren en dat je veel avonturen in het Verre Oosten had beleefd, wat de bron van je werk zou zijn.
In feite was je nooit verder dan de Adriatische Zee geweest. Je maakte slechts één zeereis van Verona naar Brindisi, drie maanden op een koopvaardijschip. Je kocht langs de Italiaanse kust diverse, Oosterse kunstvoorwerpen, waar je later je verre avonturen mee wilde staven.

Je verzon je avonturen en je eerste verhalen verschenen als series in kranten. In het begin ondertekende je met Kapitein Salgari. Je verzon ook dat je op je 26-ste als kapitein met pensioen ging en terug naar Verona ging. Je schreef ruim 200 avontuurlijke verhalen en romans, vaak op exotische locaties en met helden van diverse, culturele pluimage. Je werd in het echt geïnspireerd door buitenlandse literatuur en kranten, reisgidsen en encyclopedieën. Daarbij verzamelde je de verhalen van teruggekeerde zeelieden. Op je 32-ste werd je hoofdredacteur van La Nuova Arena.

Je schreef vier grote series; De Piraten van Maleisië, De Zwarte Zeerover Sage, De Piraten van Bermuda en een serie avonturen in het Oude Westen. Je helden waren vooral piraten en barbaren, vechtend tegen hebzucht, machtsmisbruik en corruptie. Je schreef tegen de kolonisatie.
Je meest legendarische held is Sandokan, de Tijger van Maleisië, een Borneose prins, die piraat werd. Samen met zijn trouwe, kettingrokende luitenant Yanez van Gomera en hun mannen vielen ze de Nederlandse en de Engelse vloot aan. Ze bestreden James Brooke, de Witte Rajah van Sarawak, die ze wilden onttronen. Er is een zesdelige tv-serie van gemaakt, met Kabir Bedi als Sandokan en Carole André als Lady Marianna Guillonk, de vrouw van Sandokan, die op schokkende wijze werd doodgeschoten.

De Zwarte Zeerover en Kapitein Morgan strijden tegen onrecht in het Caribisch gebied en de Bermuda-piraten strijden voor de Amerikaanse onafhankelijkheid. Door je populariteit liet je uitgever andere schrijvers onder jouw naam publiceren. Je bent door latere schrijvers vaak geïmiteerd. Zo schreven Luigi Motta en Emilio Fancelli nieuwe Sandokan avonturen. Jouw schrijfstijl werd ook opgepikt door de beroemde regisseur Sergio Leone. Zijn outlaw-helden in zijn Spaghetti Westerns zijn geïnspireerd door jouw beschreven piraten en hun avonturen. Er zijn ruim 50 films van jouw romans gemaakt.

Federico Fellini las jouw boeken, evenals de componist Pietro Mascagni, die ruim 50 boeken van jou las. Umberto Eco las als kind jouw boeken, net als Gabriel Garcia Marquez, Isabel Allende, Pablo Neruda en Jorge Luis Borges. Che Guevara las 62 boeken van jou. Ondanks je roem werd je je hele leven gemeden door de literaire critici.
Op je 34-ste werd je vanwege je schrijfwerk geridderd door koningin Margherita van Savoye. Je verdiende nauwelijks geld voor je boeken en het grootste gedeelte van je leven leefde je in armoede.

Je trouwde met Ida Peruzzi, bijgenaamd Aida, een theater-actrice. Ida en jij kregen vier kinderen en je was jarenlang zeer gelukkig.
In 1889 pleegde je vader zelfdoding.

Vanaf 1903 leed Ida aan dementie en kon je maar amper haar medische rekeningen betalen. Je werd depressief en in 1910 deed je een poging tot zelfdoding. Je was bang je fantasie te verliezen. In 1911 werd Ida op een psychiatrische afdeling verpleegd. Zes dagen na haar opname trok je het niet meer en op 25 april 1911 overleed je in een Turijns park door seppuku, een Japanse manier van zelfdoding. Je stak een dolk in je buik en die bewoog je heen en weer. Net als de Samurai.

Je werd achtenveertig jaar. Aan je uitgever schreef je: 'U bent rijk geworden van mijn verhalen, terwijl mijn gezin en ik in armoede verkeerden, ik vraag u alleen om van uw winst mijn begrafenis te betalen. Gegroet, terwijl ik mijn pen breek.'

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 februari 2015


Geplaatst in de categorie: idool

1.0 met 1 stemmen 80



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
3 maart 2015
Bedankt voor je poëtische, wijsgerige, humoristische reactie, Ton, en wees gerust, want de hedendaagse schrijvers bezitten kastelen en landgoederen, drinken champagne en smullen van kaviaar. Multatuli-taferelen zijn uit de tijd.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
25 februari 2015
Ach, het noodlot blijft geen kapitein bespaard
Wijl de boekenbranche zijn binnenzakken vulde
Kon Emilio zijn geestvrucht niet vergulden
Da's op zich alvast een gouden Oscar waard

Laat zijn trieste lot ons niet ook overkomen
Want een lege maag wordt niet gevuld met dromen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)