Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je bezweek door de psychische druk van de nazi's

(voor Anita Rée (1885 - 1933))

Je bent geboren op 9 februari 1885 in Hamburg. Je vader was de Joodse koopman Israël Rée, die in granen en Oost-Indische goederen handelde. Je moeder was Clara Hahn en je oudere zus was Emilie. Je bent gedoopt en opgevoed als een lutheraanse, wat destijds gebruikelijk was in de hogere klasse van Joden in Duitsland.

Vanaf je twintigste kreeg je schilderles van de impressionist Arthur Siebelist, net als Paul Henle, Edgar Bromberg en Franz Nolken. Je twijfelde over jezelf en je vroeg in 1906 in Berlijn advies aan Max Liebermann. Hij zag je talent en hij adviseerde jou om je opleiding voort te zetten. Tot 1910 bleef je in de leer bij Siebelist. In 1910 overleed Bromberg op zijn 27-ste.

Jij deelde samen met Franz Nolken en Friedrich Ahlers Hester een atelier. Franz was bevriend met en hij gaf je les. Jij verbrak de vriendschap, omdat Franz jouw liefde voor hem niet beantwoordde. In de winter van 1912/1913 studeerde je in Parijs bij de schilder/kunstvervalser/beeldhouwer Fernand Léger. Je leerde er naakte modellen schilderen en je werd beïnvloed door Matisse, Picasso en Cézanne.

In 1910 exposeerde je bij een expositie in de galerie Commeter in Hamburg. In 1914 ontmoette je de dichter Richard Dehmel, die eerst met de dichteres Paula Oppenheimer getrouwd was en daarna met de dichteres Ida Auerbach. Ze hadden enkele jaren een driehoeksrelatie. In 1942 leed Ida aan een ernstige ziekte en nam ze een overdosis slaappillen. Jij kreeg erkenning voor je portretten en in 1919 was je mede-oprichter van de kunstenaarsvereniging Hamburgische Sezession, ook met schrijvers en architecten.

Je had contact met de schilderes Gretchen Wohlwill, de schilderes Alma del Banco, die in 1943 een overdosis morfine nam, en de schilder Franz Radziwill, een magisch-realist. In 1921 vertoefde je in Pians en van 1922 tot 1925 woonde je vooral in de pittoreske kustplaats Positano. De Duitse schilder Karli Sohn-Retel woonde er toen ook en hij schilderde net als jij Positano. Jij was bevriend met de schilder/boekhandelaar Christian Selle. Alleen voor exposities ging je naar Hamburg. Vanaf 1926 woonde je weer in Hamburg en werd je mede-oprichter van de kunstenaarsvereniging GEDOK, die nog steeds bestaat.

In 1929 en 1931 maakte je muurschilderingen in twee nieuwe scholen van de architect Fritz Schumacher. De muurschildering 'De wijze en de dwaze maagden' in de vakschool Embankment werd door de nazi's vernietigd. De muurschildering 'Orpheus met de dieren' in de gymzaal van de voormalige middelbare school voor meisjes in de Caspar-Voght-Strasse 54 is overgeschilderd en behouden. Momenteel is het een balletschool.

In 1930 mocht je een drieluik voor het altaar van de Ansgarkirche in Hamburg-Langenhorn maken, maar eenmaal klaar, werd het door de kerkeraad afgewezen. In 1943 is het door bombardementen vernietigd. De NSDAP maakte je als jodin zwart. In 1932 verhuisde je naar het eiland Sylt en op 25 april 1933 werd je belasterd en verstoten door de Hamburgse kunstenaarsvereniging. Je was vereenzaamd door de valse vijandigheid en persoonlijke teleurstellingen. Aan Emilie schreef je: 'Wat zou het om alleen te blijven en weg te kwijnen in zo'n onbeschrijfelijke, krankzinnig wordende wereld, zonder familie en zonder de eens geliefde kunst en zonder enige mensen!'

Op 12 december 1933 nam je in Kampen een overdosis barbituraten. Vanaf 1916 leefde je al met dit idee.

Je werd achtenveertig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 31 maart 2015


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 1 stemmen 953



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)