Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Er was eens....

Zo begint praktisch elk sprookje met: er was eens, maar eigenlijk begint ieders leven op dezelfde manier: er was eens... en dan wordt dat verhaal gestart, krijgt een vervolg in de trant van zaadje, eitje, zwangerschap, geboorte...er was eens...jawel bij iedereen.

Zelfs bij kinderen die te vondeling gelegd worden, ook dat verhaal begint met: er was eens een kind, dat geboren werd maar niet onderhouden kon worden door de moeder. Dat kind wordt dan in een luikje gedeponeerd of ergens bij een voordeur achtergelaten, er was eens....

Het kind wordt gevonden, mits het niet als oud vuil weggeworpen werd, er was eens...het kind overleeft in de armen van een andere moeder, soms ook een vader...er was eens....

Elk verhaal heeft een begin, elk verhaal heeft een einde...er was eens...en als alles gewoon verloopt, kunnen we aan het einde zeggen: ze leefden nog lang en gelukkig, er was eens...maar lang niet iedereen kan zeggen: er was eens...en ze leefden nog lang en gelukkig, veel mensen wel, die leven het verhaal uit het sprookje, vinden de prins op het witte paard, of een witte Porsche dat kan ook, er was eens....

Dan wordt ZIJ wakker gekust, ze past het schoentje of de kikker wordt gezoend, in ieder geval: er was eens, wordt dan echt: ze leefden nog lang en gelukkig, maar weet je, gerekend vanaf dat beruchte zaadje: weet geen mens, dus HELEMAAL NIEMAND hoe lang we: er was eens kunnen zeggen, dus al helemaal niet: en ze leefden nog lang en gelukkig...

We worden bij: er was eens: niet met een klok geboren, maar gaan zeer zeker met een enorme knal over naar de volgende wereld.

En DAAR leven we vast en zeker nog:
LANG EN GELUKKIG.

Schrijver: An Terlouw, 27 december 2015


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 1 stemmen 103



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)