Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

En altijd als een kind zo frank en vrij

(voor Émile Munier (1840 - 1895))

Je bent geboren op 2 juni 1840 in Parijs. Je woonde samen met jouw familie aan de Rue des Fossés 66, St. Marcel. Jouw vader Pierre François Munier was een kunstenaar inzake meubileren, met name van stoelen, aan de wandtapijtfabriek Manufacture des Gobelins in Parijs, op 42 avenue des Gobelins, in 1937 door de architect Auguste Perret gebouwd. Jouw moeder Marie Louise Carpentier was polijster in een kasjmieren stoffenfabriek. Jouw broers François en Florimond waren ook getalenteerde kunstenaars en zij werkten ook geregeld bij de Gobelins. Jij kreeg tekenles van Abel Lucas en met hem en zijn familie kreeg je een hechte relatie.

In de Manufacture des Gobelins kreeg je les in tekenen, schilderen, anatomie, perspectief en scheikunde. Je interpreteerde de schilderwerken van Boucher. In de jaren zestig kreeg je drie medailles op de Académie des Beaux-Arts en in 1869 exposeerde je op de Parijse Salon. Je was een navolger van William Bouguereau, die jou zeer waardeerde en beminde. Hij noemde jou zelfs 'wijsheid' en 'Munier de Wijze'. Hij bepaalde jouw onderwerpen volop.

Op 10 augustus 1861 trouwde je in de kapel van de Gobelins met de dochter van Abel, Henriette. In 1867 werd jullie zoon Emile Henri geboren. Zes weken na de bevalling had Henriette ernstige reuma gekregen en overleed ze vroegtijdig. In 1871 stopte je jouw carrière als stoffeerder en werd je full-time kunstschilder. Je begon ook drie avonden per week schilderles aan volwassenen te geven. Op 4 januari 1872 hertrouwde je in Parijs met Sargine Augrand, een leerling van Abel en een goede vriendin van Henriette en jou. Jullie woonden in een klein appartement anex atelier in 8 Rue des Beaux-Arts, waar Corot en Fantin-Latour ook hun ateliers hadden. In 1874 werd jullie dochter Marie-Louise geboren.

Vanaf 1876 verbleven jullie in de zomervakanties aan de kust van Normandië. Daar schilderde je talloze vissers en boten. In de Ardennen schilderde je in opdracht een portret van Madame de Chanzy en maakte je kennis met Emile Gallé, met wie je later samenwerkte. Jouw kids Henri en Marie Louise waren jouw belangrijkste inspiratiebronnen in het begin van de jaren tachtig. Tot het einde van jouw leven bleef je sentimentele genreschilderijen maken. Marie Louise stond hoogstwaarschijnlijk model voor 'Naughty boy', 'L'Enfant et le pantin' en 'La jeune fille et la poupée'. In 1883 bezochten jullie het Bourget-meer, waar je 'La jeune fille au lac' en 'La petite fille aux oranges' schilderde.

Tijdens jouw verblijf in Aix ging je vaak naar de Italiaanse opera en terug in Parijs ging je verder met jouw liefde voor muziek en zang. In 1885 exposeerde je 'Trois amis' op de Salon van Parijs, een extreem succesvol schilderij. In 1886 ging je geregeld naar de Auvergne om jonge boeren en boerderijdieren te schilderen. In 1886 begon je ook weer cherubijnen te schilderen. Jouw schilderij 'L'Amour désarmé' werd door enkele Amerikaanse verzamelaars aan William-Adolphe Bouguereau toegeschreven, maar jouw mecenaskoppel Chapman H. Hyams dacht daar uiteraard terecht anders over. In 1889 schilderde je een portret van het echtpaar Hyams. Ze verzamelden ook werk van Jean-Jacques Henner, Bouguereau, Jean-Léon Gérôme, Vinel en Adolf Schreyer.

In de jaren negentig bleef je boerse, mythologische en religieuze onderwerpen schilderen. Je schilderde ook vissen, landschappen en zeegezichten. In 1893 exposeerde je 'L'esprit de la chute d'eau' op de Parijse Salon, een naakte nimf. In 1895 maakte je jouw laatste schilderij 'La jeune fille et le panier de chatons'. Je overleed op 29 juni 1895 en je werd 55 jaar. Je bent op de begraafplaats Montparnasse begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 19 maart 2018


Geplaatst in de categorie: idool

3.0 met 2 stemmen 20



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)