Uiterlijk beeldschoon, innerlijk verwoest

(voor Lucia Berlin (1936 - 2004))

Je bent geboren op 12 november 1936 in Juneau, de hoofdstad van Alaska. De stad is vernoemd naar de goudzoeker/mijnwerker Joseph Juneau (1836 - 1899). Duizenden jaren daarvoor behoorde deze plek tot de Auke en Taku Indianenstammen. Jouw vader was een mijnbouwingenieur. Bij Alaska denk ik aan het album 'Nebraska' van Bruce Springsteen, wat mij betreft zijn mooiste album, waarmee hij op geniale wijze Nebraska verbeeld heeft. Wat een blauwdruk voor Alaska is. Jullie woonden in de mijnbouwkampen in Idaho, Montana, Arizona, Kentucky en Chili, waar je het langste gedeelte van jouw jeugd woonde.

In 1941 ging jouw vader in de Tweede Wereldoorlog vechten, terwijl jij met jouw moeder en jongere zus naar El Paso ging, waar jouw opa een belangrijke, maar verstrooide tandarts was. Kort na de oorlog verhuisden jullie naar Santiago in Chili. Een flamboyant bestaan ving aan. Je begon er te roken en je was de gastvrouw bij jouw vader's bijeenkomsten. Jouw moeder was een verstokte alcoholiste.

Vanaf jouw tiende leed je aan scoliose, een pijnlijke aandoening, die niet over ging. In 1954 ging je aan de Universiteit van New Mexico studeren. Je kende vloeiend Spaans en je kreeg les van de schrijver/journalist Ramon Sender Garcés (1901 - 1982). Je begon behoorlijk laat te publiceren, terwijl je werd aangemoedigd door jouw leraar, de dichter Edward Merton Dorn (1929 - 1999). In 1954 trouwde je met Ramon en jullie kregen samen twee zonen. In 1958 trouwde je met de jazz-pianist Race Newton, met wie je in 1961 bent gescheiden. In 1961 trouwde je met de alcoholistische jazz-muzikant Buddy Berlin, met wie je samen twee zonen kreeg. In 1967 zijn Buddy en jij gescheiden. Van 1971 tot 1994 was je o.a. een lerares en een schoonmaakster in Berkeley en Oakland.

In 1977 debuteerde je met 'A Manual for Cleaning Women' bij Farrar, Straus & Giroux. Dit was een bundel met korte verhalen. In 1981 volgde 'Angels Laundromat: Short Stories'. Tijdens jouw leven publiceerde je 76 verhalen, o.a. 'The Atlantic' en 'The Noble Savage'. Je werd vergeleken met Raymond Carver en Richard Yates. Jouw korte verhaal 'My Jockey' van één pagina won de Jack London korte prijs voor 1985. In 1986 overleed jouw moeder, waarschijnlijk door zelfdoding. In 1991 won je de American Book Award voor 'Homesick: New and Selected Stories'. In de vroege jaren negentig leerde je her en der creatief schrijven, o.a. in de San Francisco County Jail en de Jack Kerouac School of Disembodied Poetics aan de Naropa University in Boulder, in 1974 opgericht door Allen Ginsberg en de dichteres/schrijfster Anne Waldman (Millville, 1945).

Jouw kromme rug doorboorde één van jouw longen en vanaf 1994 had je altijd een zuurstoftank bij je. Je had een mobiele zuurstoftank op een kleine kar en er zaten kunststofbuizen in jouw neusgaten. In de herfst van 1994 ging je twee jaar aan de Universiteit van Colorado studeren, waarna je professor werd, wat bijzonder snel was. Je schreef direct, helder, duidelijk, humoristisch en niet veroordelend. Je schreef wat je zag, niet wat je wilde zien. Jouw literaire voorbeeld was Anton Pavlovitsj Tsjechov. Je kreeg longkanker en je worstelde met de radiotherapie, wat voelde alsof jouw botten tot stof werden gemalen.

Je woonde zes jaar in Boulder. Net als jouw moeder was je een alcoholiste. Je dronk teveel Jim Beam whisky, wat jouw gezondheid verwoestte. Je verborg de flessen in jouw wasmachine. Toen jouw gezondheid en financiën achteruit gingen, verhuisde je naar een trailerpark aan de rand van Boulder en je was een opmerkelijk populaire lerares/professor. Na het trailerpark woonde je in een omgebouwde garage achter het huis van een zoon nabij Los Angeles, waar je dichter bij jouw zonen woonde en beter adem kon halen, omdat het daar lager lag. Tijdens jouw leven had je een klein, maar toegewijd publiek, zoals de korteverhalenschrijfster Lydia Davis. Jouw laatste vrienden waren de dichter Kenward Elmslie en de schrijver Stephen Emerson.

Je overleed op 12 november 2004 in Marina del Rey, nabij Santa Monica, waar Jessica Durlacher en Leon de Winter een huis hebben. Je hield een lievelingsboek in jouw handen vast. Je werd 68 jaar. In augustus 2015 kreeg je literaire roem met jouw bestseller 'A Manual for Cleaning Women', bewerkt door de schrijver Stephen Emerson (Sylva, 1950). Paul Metcalf schreef over jou: 'One of America's best-kept secrets.'. Je werkte nog aan het autobiografische 'Welcome Home', wat onvoltooid bleef.