Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Teveel schilderijen op jouw vork

(voor Elisabetta Sirani (1638 - 1665))

Je bent geboren op 8 januari 1638 in Bologna. Jouw ouders waren Margherita en Giovanni Andrea Sirani. Jouw vader was een barokschilder. Hij was eerst een leerling van Giacomo Cavedon en daarna van Guido Reni (1575 - 1642), die o.a. een meesterlijk portret van Sint Cecilia maakte. Je was de oudste van vier kinderen en je kreeg eerst schilderles van jouw vader, die ook kunsthandelaar was. De geleerde/kunsthistoricus Carlo Cesare Malvasia was een bekende van jullie familie en hij zag jouw schildertalent en hij stimuleerde jouw vader om jou les te geven. Hij schreef ook jouw biografie. Je leerde de bijbelse geschiedenis, verhalen over Griekenland en Rome, iets van heidense mythologie en de legendes van heiligen. Je was muzikaal ontwikkeld en geïnteresseerd.

Nadat je was ingewijd in de Bolognese schilderkunst werd je als reïncarnatie van Guido Reni beschouwd. Je was beter dan jouw vader en twee van jouw zussen, die ook schilderden. Malvasia roemde jouw originele composities, jouw tekenstijl, jouw snelle werkmanier en jouw professionaliteit. Jouw stijl staat haaks op die van de Bolognese schilderes Lavinia Fontana, die overigens de eerste vrouw was, die naakte vrouwen met naaktmodellen schilderde, waarschijnlijk in het geheim. Het is me een raadsel waarom men daar zo moeilijk over deed, want in feite is het vrouwelijke lichaam heel gewoon en net zo menselijk als dat van de man. Er is door het dominante. bezitterige manvolk in de loop van de eeuwen een soort rare angstvalligheid, schaamte en taboe omheen gecreëerd, wat totaal ongepast is. Lavinia's schilderij 'Minerva dressing' is niet bepaald shockerend en subtiel onthullend te noemen.

In 1654 kreeg jouw vader jicht en nam jij het atelier over. Jij werd de belangrijkste bron van inkomsten voor de familie en jij floreerde volop. Je had een warme persoonlijkheid en een vitaal humeur, maar je bent nooit getrouwd, omdat de noodzaak ontbrak en jij de eigen familie verzorgde. Je maakte o.a. portretten van de schilders Annibale Carracci, Lorenzo Pasinelli, Michele Desubleo, Simone Cantarini, die op zijn 36-ste in Verona overleed, wellicht doordat een boze rivaal hem vergiftigde, ook hij maakte een schitterend portret van Sint Cecilia, en Carlo Cignani. Je gaf o.a. les aan jouw jongere zussen Barbara en Anna Maria en aan de graveur Veronica Fontana, die in houtsnijwerk gespecialiseerd was en die jij stimuleerde. Andere leerlingen waren Caterina Pepoli, Maria Elena Panzacchi, Camelia Lanteri, Lucretia Forni, Veronica Franchi, Lucrezia Scarfaglia en Ginevra Cantofoli, die jouw vijandige rivale werd.

Jij maakte ruim 200 schilderijen, de meesten gesigneerd, 15 etsen en honderden tekeningen. Je schilderde snel, wat de hoeveelheid van jouw schilderijen verklaart en het weerspreekt de jaloerse booswichten, die dachten, dat jij niet alles zelf had geschilderd. Op 13 mei 1664 heb je jouw snelschilderen zelfs gedemonstreerd. Je had in heel Europa mecenassen onder koningen, prinsen, hertogen, kardinalen, academici en handelaren. Sommige schilderijen lijken op die van de barokschilderes Artemisia Gentileschi. Je bent beïnvloed door de iconograaf Cesare Ripa en zijn in 1603 verschenen 'Iconologia', waar de Nederlanders Johannes Vermeer en Joost van den Vondel ook door beïnvloed zijn, evenals de kunsttheoreticus Gerard de Lairesse en de schilder Willem van Mieris, die met zijn 'Dame met een papegaai' uit 1683 en zijn 'De ontsnapte vogel' uit 1687 hoge faam verwierf.

Op 28 augustus 1665 overleed jij plotseling in Bologna. Je werd 27 jaar. Je overleed door een gescheurde maagzweer en peritonitis als gevolg van stress en een verzwakt immuunsysteem. Dit kwam door de druk van het verzorgen van een heel huishouden en de opgevoerde schilderdwang. Jouw dienstbode Lucia Tolomelli werd van vergiftiging beschuldigd, maar jouw vader trok deze aanklacht terug. Malvasia verklaarde jouw overlijden als een gevolg van jouw onvervulde verlangen naar een geliefde. Je bent in de basiliek van San Domenico in Bologna begraven, in de rozenkranskapel en in hetzelfde graf als dat van Guido Reni. Sint Dominicus is ook in die basiliek begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 januari 2020


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 39



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)