Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Popie Jopie valt door de mand

Het zal weinigen ontgaan zijn, dat de huidige paus, paus Franciscus, op Oudejaarsdag 2019 op brute wijze een onschuldige vrouw heeft geslagen. De paus is blijkbaar ook maar een mens en hij is als Jorge Mario Bergoglio op 17 december 1936 in Buenos Aires geboren. Als kind had hij ook al last van te losse handjes, maar al zijn religieuze opleidingen ten spijt heeft hij deze onpauselijke kwaal niet afgeleerd. Zijn pausonwaardige temperament sloeg ongenadig door, toen hij schijnbaar vredelievend op het Sint-Pietersplein aan het pareren was. En dat nog wel na een vrome Eerste Vespers voor Nieuwjaarsdag en het Te Deum. Na zijn aangepaste, ingestudeerde en sacrale celebreren slenterde hij nietsvermoedend langs zijn krankzinnige fans, die hem het liefste even, al was het maar heel even, wilden aanraken. Hem de hand schudden staat ongeveer gelijk met een toegangsbewijs naar de hemelse sferen, maar daar moest je bijna voor uitverkoren zijn. De onbevangen kinderen schudde hij driftig en breedbeklachend de hand, want dat werkt altijd goed. Dat wisten Hitler en andere dictators ook.

Op 1 januari 2017 was de 50ste Wereldvredesdag en hield Fransje een lezing over 'Geweldloosheid, een stijl van vredespolitiek'. Hij zei met klem dat we 'van actieve geweldloosheid onze levenswijze moeten maken'. Fransje wandelde richting de potsierlijke kerststal op het Sint-Pietersplein. Alleen dat monstrueuze beeld van het kindeke Jezus is al godslasterlijk.
Van 19 tot 26 november 2019 was hij in Japan geweest om zijn bedrijf aan te prijzen, maar de Japanners hebben het niet zo op die theatrale papen. Onbewust zat hem dat nog behoorlijk dwars, net als de slechte relatie tussen het roomse imperium en China. De Aziatische mensen blijven liever in een Zen-trance hangen, dat dat ze hun ziel aan een dubieuze poppenkastvoorstelling verkopen. Hij kan die zweverige boeddhisten maar niet overhalen. Daarom heeft hij ook zo'n hekel aan die Dalai Lama en weigert hij die populaire vredesgoeroe te ontvangen. Zieltjes winnen betekent zijn macht vergroten en dat wil hij graag. Té graag.

Op de filmbeelden zien wij hoe een Aziatische, zeer gelovige en nederige vrouw eerst een kruis slaat. Ze hoopt vurig dat ze de paus een hand mag geven. De spanning giert door haar devote lichaam. Hij is er bijna en dan draait hij zichzelf ineens om en wil hij weglopen. Zij reageert instinctief en ze grijpt met beide handen naar zijn hand. Ze weet hem aan zijn pols staande te houden, maar ze ontvangt niet het gewenste resultaat, want Fransje dirigeert graag zelf en als hij ziet dat zij ook nog Aziatisch is, mept hij er meteen op los. Als een perverse woesteling slaat hij haar van zich af. Compleet uit zijn rol gevallen. Die arme vrouw is meteen een giga-illusie ontnomen. Zij spreekt nog wat verzoenende woorden tot hem, maar hij wendt zich als een boze gnoom van haar af. Dat een paus niet feilloos is, wisten we al, maar ook nog zo walgelijk agressief en onchristelijk, dat was even slikken. Al zijn mooie woorden spatten als luchtbellen uit elkaar en van zijn zogenaamde heiligheid en Petrus-opvolging bleef niets over. Iemand die zo uit de slof schiet, heeft natuurlijk zijn kans op een heiligverklaring voorgoed verbruid. Zijne Heiligheid heeft zijn geacteerde zweem van heiligheid zelf verprutst. Het sprookjesboek klapte hardhandig dicht. Van mij mag die diepgekwetste vrouw meteen het pausdom overnemen of anders die vervloekte pauspoespas maar eens opheffen.

De volgende dag ging Fransje na rijp beraad met zijn kardinalen diep door het stof en verontschuldigde hij zichzelf voor de hele wereld. Hij misbruikte het schandalige voorval voor zijn eigen gewin door er een melodramatische scene van te maken met zichzelf als boetvaardig schepsel in het middelpunt. Hij zei: 'Zo vaak verliezen we het geduld. Het overkomt mij ook. Soms is zelfs mij geduld op.' Hiermee bagatelliseerde hij zijn ongeremde kwaadaardigheid en het zichtbare teken, dat hij onder zijn luxe mantels een wespennest en een slangenkuil verbergt. Hij praat recht wat krom is en in dezelfde speech sprak hij tegen het geweld tegen vrouwen. Hij noemde de vrouw 'de bron van leven' en hij veroordeelde de uitbuiting van het vrouwelijke lichaam door de reclame- en de pornowereld. Hij maakte zijn 'incident' piepklein door het met veel grotere misdaden te vergelijken. En zo kennen we hem weer, lang leve zijn gewiekste huichelarij, die al zijn verborgen kwaadaardigheden weet te camoufleren. Op die zalvende en hypnotiserende toon wisten alle pausen zich onschendbaar en boven het volk verheven te maken, maar ondertussen bedrogen ze het naïeve volk. Met aflaten stalen ze van de armen en de zieken. Met de inquisitie vermoordden ze vredelievende Katharen en wijze natuuraanbidsters, omdat die hun op valsheid en misleiding gebaseerde macht bedreigden.

Alle religies en godsdiensten zijn morsdode religies en godsdiensten, neem dat maar van mij aan. Echte Christusmystiek en Godsliefde bedient zich via compleet andere wegen. De commerciële tactieken van Fransje zijn inmiddels zichtbaar gestruikeld, ontmaskerd en ontkracht.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 januari 2020


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 1 stemmen 69



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)