Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

DIE MATELOZE VERHEERLIJKING

Je ergens aan ergeren is niet goed. En ergeren doe ik me ook niet echt aan wat en waarover ik hierna ga schrijven.
Laat me maar zeggen het is meer verbazen en dan is het het verbazen over de verheerlijking van bepaalde dingen.

Goed, als een mevrouw uit Beverwijk de eerste druk van de eerste Nederlandse roman, het boek Sara Burgerhart, vind in een erfenis van een kennis, kan ik me daar iets bij voorstellen, dat je dat bijzonder vindt. En dat zij dat aan al haar vriendinnen en kennissen wil laten zien kan ik begrijpen. Vooral nu Sara is opgenomen in de Nederlandse Canon. Maar ik weet niet of ze het ter beschikking stelt van een literair museum of zo – heb het nog niet gelezen en dus is de geldelijke waarde onbekend. Maar dat het waardevol is, is overduidelijk.

Als je echt oude waardevolle opgravingen doet, die iets meer vertellen over onze prille geschiedenis, is dat ook bijzonder. Alhoewel dat het vinden van een miniem stukje houtskool er op zou wijzen dat er heel vroeger al vele boerderijtjes op de Veluwe hebben gestaan – het zal wel, maar niet echt overtuigend. Misschien is er ooit gewoon een bosbrandje geweest. Ach die archeologen zullen het wel weten.

Nee, het opgraven van een oud schip of oude wapens en dergelijk – liefst van goud of zilver, dat is echt bijzonder en waardevol. Of oude overwoekerde ruïnes van de Azteken of zo. Skeletten van Dino’s. Trijntje, dat oude skelet, dat het ook tot de Canon heeft geschopt – van mij mag het, maar ik kan het niet zien of het oud is – het zal wel. Gelukkig maar misschien dat op dit gebied ook smaken verschillen. Het meisje van Yde overtuigt meer.

Waar ik mij bijvoorbeeld echt over verbaas is, dat die briefwisseling tussen Van Gogh en Gauguin over hun hoerenbezoek 210.600 euro moet kosten; ik begrijp het niet. Zijn zijn schilderijen opeens mooier, door dit te weten of worden ze juist goedkoper? Of is het een bewijs dat hij bij die dames iets heeft opgelopen en misschien daarom zijn oor afsneed. Wat is het belang – wat de meerwaarde?

Ik heb daar moeite mee. Net zoals dat programma van Krabbé. Ondanks alles toch wel leuk, vooral voor kunstliefhebbers, die het wel lukt om het uit te kijken. Maar wat moet ik met opmerkingen van 'hier heeft de man gewoond en rondgelopen', 'hier heeft hij dit of dat geschilderd'. Net of zo’n plek opeens heilig is. Bedenk wel hij heeft daar ook gescheten – ziet u wel, dat weetje doet er opeens veel minder toe. Die vreselijke opzichtige verheerlijking, ik kan er niets mee. Iets van kregeligheid bekruipt me.

Een bekende van me gaat af en toe naar Israël en dan de bekende plaatsen bekijken, waar Jezus heeft gelopen, waar hij aan het kruis heeft gehangen misschien. Misschien even klagen bij de Klaagmuur. Het zullen vast allemaal toeristische trekpleisters zijn. En als je zo diep van de waarheid in dat boek overtuigd bent, kan ik me er nog iets bij voorstellen ook. Want de beste man heeft wel wat teweeg gebracht natuurlijk.

Maar als een gitaar die Prince of Curt Cobain ooit in handen hebben gehad voor weet ik hoeveel miljoenen wordt gekocht, vind ik dat een beetje gek. Ach, het is maar,inderdaad wat de gek er voor over heeft.
Of een jasje van Michael Jackson. Goed iedereen moet het zelf maar weten. Een reis maken om over hetzelfde zebrapad te willen lopen waar ooit de Beatles hebben gelopen voor een of andere LP hoes? Weird!

Het gaat steeds verder. Straks een ongewassen slipje van Madonna (volgens mijn vrouw leeft die nog – misschien kun je haar nog ruiken, dus nog waardevoller?). Of een zakdoek waar die Zweedse dj Avicii zijn hoofd mee heeft afgeveegd of misschien nog waardevoller, z’n neus in heeft gesnoten – opgedroogd en al. Ach, het is al erg genoeg dat die jongeman door stress, overwerktheid, depressie, of weet ik wat overmand, het allemaal niet meer zag zitten.
Verzamelaars gaan soms ver, volgens mij wel eens te ver en over de echtheid van het een en ander heb ik soms mijn twijfels.

Maar ja als het wel echt is, dan heb je wel wat natuurlijk.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 25 juni 2020


Geplaatst in de categorie: overig

3.5 met 4 stemmen 1.209



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
catrinus
Datum:
28 juni 2020
Ach, een beetje kan ik het me wel voorstellen, maar zelf heb ik daar nooit last van gehad. Persoonlijk heb ik vroeger ook nooit posters of zo opgehangen van popidolen. Ik zal wel een beetje afwijkend zijn. Ik denk maar zo, we zijn in principe allemaal mensen en ja de één heeft nu eenmaal meer talent ergens voor dan de ander. Heel mooi voor die persoon en mooi voor ons om van te genieten - maar verheerlijken?
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
27 juni 2020
Ik zat eens op de WC in het Keats-house te Hampstead. Daardoor voelde ik me nog meer verbonden met John Keats. Reken maar dat echte Van Gogh fans dat alleen al bij het zien van een toilet, waar Vincent op gezeten heeft, hebben!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)