Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Esther Verhoef in 'Vrucht.' van Linda en Albert Heijn

Officieel krijg je het eenmalige tijdschrift 'Vrucht.' (kostprijs 4,95 euro) gratis mee, wanneer je voor tien euro aan fruit bij Albert Heijn koopt, maar bij mijn AH deden ze niet zo moeilijk en lagen de stapelhoge exemplaren buiten de winkel voor het graaien. Als je ziet hoeveel tijdschriften vol oppervlakkige nonsense er steeds weer verschijnen, dan is het werkelijk schandalig, al die zinloze papierverspilling, waar machines voor in beweging worden gezet en wat het verslaafde consumentenvolk zo dom mogelijk houdt. Echter, soms kun je geluk hebben en dat had ik deze keer met een kort verhaal van de sympathieke thrillerschrijfster Esther Verhoef. Haar korte verhaal 'de debutante' begint meteen vanuit het gezichtspunt van de hoofdpersoon Kirsten, die een kookrubriek in het televisieprogramma 'Cappuccino' mag overnemen van haar vriend, de chef-kok Boudewijn de Wit, die rouwt over het overlijden van zijn vrouw Ellie. Kirsten heeft Boudewijn op slimme wijze versierd, maar vooral om zijn baan in te pikken. Ze vertelt de regisseur Bob over de depressie/burn-out van Boudewijn. De productieleider zegt tegen Kirsten, dat iedereen vol enthousiasme over haar debuutoptreden is. Terug in het boerderijtje van Boudewijn, kijkt ze naar Boudewijn, die aan de open trap hangt. Dat heeft Kirsten 's ochtends gedaan. Heel berekenend, koelbloedig en gewiekst heeft ze alles voorbereid om het op zelfdoding te laten lijken. Ze bezorgt zichzelf hyperventilatie en belt dan 112.

Esther Verhoef is geboren als Esther Verhallen op 27 september 1968 in Den Bosch. Ze is het eerste kind van een gitarist/zanger/acquisiteur. Ze schrijft vanaf haar zevende dagelijks. Ze schreef als kind al tot pakweg drie uur 's nachts. Ze was anders dan de anderen, met wie ze dan ook oorlog voerde. Ze was heel leergierig en ze sjorde stapels boeken uit de openbare bibliotheek in Den Bosch, die ze allemaal aandachtig las. Ze werd gepest en ze zegt: 'Succes is de beste wraak op de pesters!'. Ze gaat helemaal in haar schrijven op. Na de Havo deed ze een Schroeversopleiding in Den Bosch. Samen met haar man Berry Verhoef kreeg ze drie kinderen, die nu tussen de 20 en 24 jaar zijn. Ze heeft ook een huis in Zuid-Frankrijk, waar ze nu woont. Ze groeide op in Den Bosch en Rosmalen.

In het centrum van Rosmalen staat de Sint-Lambertuskerk, vernoemd naar de heilige Lambertus van Maastricht, de bisschop van Maastricht van ongeveer 670 tot ongeveer 705. Hij is de patroonheilige van de textielarbeiders. Hij is rond 638 in Maastricht geboren, in een adellijke familie. Samen met Sint Clemens Willibrord predikte hij het evangelie in de Kempen. Bisschop Lambertus werd uit wraak vermoord, omdat zijn familie de rentmeester Dodo van de Frankische hofmeier Pepijn van Herstal hadden vermoord. De familie van Dodo hebben hem 's nachts op zijn landgoed in Luik vermoord. Hij is dus ook een martelaar en hij werd 67 jaar. Hij is in de Sint-Pauluskathedraal in Luik begraven. Er is daar een goudgekleurde of echt gouden reliekbuste geplaatst, de grootste laatgotische van Europa.

In Rosmalen is in 1890 Villa De Driesprong gebouwd, die tijdelijk het gemeentehuis was. Het is nu een brasserie en tijdens de carnaval is het de residentie van de Prins. Dan heet Rosmalen Zandhazendurp en zitten de mascotten Hannes d'n Heiboer en zijn geliefde Hanneke op het balkon. Aan de Deken van Roestellaan in Rosmalen staat het bronzen kunstwerk 'Het Wiel van Rosmalen' van Armando.

Esther Verhoef debuteerde in 1989 met columns in het vrouwenblad 'Flair'. Tussen 1995 en 2005 schreef zij 50 informatieve boeken over huisdieren. Ze deed de fotografie er grotendeels zelf bij. Esther is dol op zoveel mogelijk huisdieren. In 2003 debuteerde zij met de thriller 'Onrust', die in 2004 voor de Gouden Strop werd genomineerd. In 2004 verscheen haar thriller 'Onder Druk', die werd genomineerd voor de Gouden Strop 2005. Haar pseudoniemen zijn Escober en Marique Maas. Voor 'Onder Druk' won zij op 22 september 2005 in Antwerpen de Diamanten Kogel 2005. Ze was de eerste Nederlander, die deze prijs won, een kunstwerk van 25.000 euro. Op 7 april 2006 verscheen haar eerste psychologische thriller 'Rendez-vous', die in 2007 de Zilveren Vingerafdruk won. Ze was de eerste Nederlander, die deze prijs won. Het boek werd in 2015 door Antoinette Beumer verfilmd. In 2006 verscheen 'Chaos', die zij samen met haar man Berry schreef. In 2007 verscheen 'Close-up', die in 2008 de Zilveren Vingerafdruk won.

In 2008 verschenen 'Ongenade' en 'Alles te verliezen'. In 2009 'Erken mij', in 2010 'Déjà vu', in 2012 de roman 'Tegenlicht' en in 2013 'Overkill'. 'Tegenlicht' heeft ze in een kamer in Den Bosch geschreven. Ze deed er anderhalf jaar over. Het is deels autobiografisch, in ieder geval gebaseerd op haar jeugdjaren. Op de cover staat een door Esther gemaakte foto van haar nichtje Joy. Ik heb nog steeds de hardkartonnen promotiefoto van het boek met heel kunstzinnig Joy en een grote hond aan de ene kant en Esther verleidelijk mooi aan de andere kant. 'Meeslepende roman over de verstrekkende gevolgen van een ontregelde jeugd' staat er met rode letters.

In 2014 verschenen 'De Kraamhulp' en 'Stil in mij - overleven bij de nonnen', die zij samen met de schrijfster Danielle Hermans schreef. Danielle's debuutroman was 'Tulpenvirus' uit 2008. Danielle en Esther interviewden tientallen nonnen, die als kind door de nonnen fysiek, psychisch en/of seksueel zijn mishandeld. Tussen de jaren dertig en de jaren negentig in de roomse internaten en weeshuizen. De moeders van Danielle en Esther zaten bij de nonnen op school, maar niet intern. Danielle's moeder vond de nonnen 'sadistische krengen!'. Het zichzelf wegcijferen en geen identiteit hebben, hoorde bij de opleiding van de nonnen en zij projecteerden die strenge wandaad op de onschuldige kinderen. Freudiaans gezien waren die nonnen meestal seksueel diep gefrustreerd en/of frigide/rigide. Of ze onderdrukten hun lesbische aard, wat pure monsters van hen maakte. Samen hielden die zogenaamd nederige nonnen een terroristisch, geestdodend en moorddadig regime in stand. Ze konden zo bij de SS-beulen in dienst. 'De Goede Herder' instituten waren niets anders dan gevangenissen voor zedendelinquenten. Er waren daar naaiateliers en wasserettes, waar de kinderen dag en nacht slavenarbeid moesten verrichten. De meisjes moesten hun eigen braaksel opeten, ze werden opgesloten en seksueel misbruikt. Er was sprake van een satanisch machtsmisbruik. Veel vrouwelijke kloosterorden houden nog steeds de kloosterdeuren hermetisch gesloten voor de slachtoffers, die graag hun ware verhaal willen doen.

'De Kraamhulp' won de Hebban Crimezone Award. Het werd door Eyeworks verfilmd. In 2015 verscheen 'Lieve mama', in 2017 de tweede roman 'Nazomer', die ze in twee jaar geschreven heeft, de langste tijd dat ze over een boek heeft gedaan. In 2019 verscheen 'Façade' en in datzelfde jaar ontving ze uit handen van Jan Slagter de MAX Gouden Vleermuis voor haar thrilleroeuvre. Ze publiceerde ook drie verhalenbundels en twee columnbundels. Ze begon bij 'Flair', het is niet te hopen dat ze bij 'Vrucht.' eindigt.

Schrijver: Joanan Rutgers
31 juli 2020


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 2 stemmen 47



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)