Het regende geen genoeg bluswater

(voor Françoise Dorléac (1942 - 1967))

Je bent geboren als Françoise Paulette Louise Dorléac op 21 maart 1942 in Parijs. Jouw moeder is de actrice Jeanne Renée Deneuve-Simonet (1911, Le Havre). Jouw vader was de acteur Aimé Clariond (1894 - 1 januari 1959, Parijs), de eerste man van jouw moeder. In 1936 werd jouw halfzus Danielle geboren. Haar vader was de komiek Aimé Clariond. Op 22 oktober 1943 werd jouw zus Catherine geboren, die een beroemde actrice is geworden. Op 14 december 1946 werd jouw zus Sylvie geboren, die ook een actrice werd. Sylvie speelde in drie films; 'Le Blé en herbe', gebaseerd op de roman van Colette, 'Les Collégiennes', samen met Catherine, en 'Les Petit Chats', ook met Catherine.

Jij was een opstandig kind en een weerbarstige tiener. Je werd vanaf de middelbare school gestuurd. Jouw vader was een artistiek directeur in nasynchronisatie, die jou enkele rollen toebedeelde, met name in 'Heidi' uit 1952 van Luigi Comencini, gebaseerd op de roman van Johanna Heusser. Elsbeth Sigmund speelde de hoofdrol, die jij in het Frans sprak. Van 1957 tot 1961 deed je een toneelcursus drama bij de acteur Raymond Girard, een vriend van Jean-Paul Belmondo. Van 1957 tot 1961 ging jij naar het Conservatoire national supérieur d'art dramatique op 2 bis, Rue du Conservatoire in Parijs, met de toneelschrijver Roger Ferdinand als directeur. Je kreeg vooral les van de acteur/regisseur Robert Manuel. In 1960 debuteerde je in het Antoine Theatre op 14, Boulevard de Strasbourg als Gigi in het toneelstuk 'Gigi', gebaseerd op de roman van Colette uit 1944.

In 1957 debuteerde je als filmactrice in de korte film 'Lies' en daarna speelde je Madeleine in 'Les Loups dans la bergerie' uit 1959 van Hervé Bromberger, gebaseerd op de roman van Jean Meckert. Je was ook een model voor de homoseksuele couturier Christian Dior (1905 - 1957), bevriend met homo's als Jean Cocteau, de componist/pianist Francis Poulenc, de dichter/schrijver Max Jacob en de schrijver Maurice Ettinghausen, die spion van de Gestapo was en leden van de Witte Roos verraadde. Op 14 april 1945 kreeg hij een nekschot van een SS-er. Hij werd 38 jaar. In december 1960 ontmoette je in de Epi Club de komiek Jean-Pierre Cassel, met wie jij een liefdesrelatie had. Hij was jouw jeugdliefde. In 1961 speelde je naast Guy Bedos in 'Ce coir ou Jamais' van Michel Deville. Van 21 oktober tot na 30 december 1963 was jij kort de geliefde van de filmmaker François Truffaut, tijdens en na de opnames van de film 'Le Peau douce', waarin jij een hoofdrol speelde. De film is grotendeels in het huis van Truffaut opgenomen, aan de Rue du Councillor-Collignon. Zijn vrouw was Madeleine Morgenstern.

In de avontuurlijke komedie 'L'Homme de Rio' uit 1964 van Philippe de Broca speelde je een hoofdrol naast Jean-Paul Belmondo. In 1965 speelde je in 'Genghis Khan' van Henry Levin, naast Omar Sharif en Telly Savalas, die later de lolly likkende Kojak speelde. In 1966 speelde je de hoofdrol in 'Cul-de-sac' van Roman Polanski. Ook met Jacqueline Bisset. In 1967 speelde je in de musicalfilm 'Les Demoiselles de Rochefort' van Jacques Demy, die op zijn 59-ste door aids overleed. Zijn vrouw was de regisseuse/fotografe/kunstenares Arlette Varda. Catherine en jij speelden de hoofdrollen. Ook met de actrice/zangeres Danielle Darrieux (1917 - 2017) en Gene Kelly. Jij speelde jouw laatste filmrol als Anya in de spionage/thriller 'A Billion Dollar Brain' uit 1967 van Ken Russell, gebaseerd op een roman van Leonard Cyril Deighton, met in de hoofdrol Michael Caine. Ook met Donald Sutherland.

Jij woonde in een appartement op 159, Boulevard Murat, aan de overkant van het gebouw, waar jouw ouders woonden en waar jij opgroeide. Op 26 juni 1967 reed jij met een gehuurde Renault 10 richting Villeneuve-Loubet. Jij reed heel snel en tijdens een heftige regenval. Je miste de afslag naar de luchthaven van Nice, vanwaar je naar Londen zou vliegen om de Engelse versie van 'Les Demoiselles de Rochefort' te bekijken. Jij kreeg een auto-ongeluk en de auto sloeg meerdere keren over de kop. Je kon niet uit de auto komen, waardoor je levend bent verbrand. Het verwoestende vuur betekende jouw doodvonnis. Omstanders zagen hoe jij wanhopig probeerde weg te komen. Een verschrikkelijk noodlot overviel jou. De nachtmerrie van menig mens. Je werd 25 jaar en je bent in het familiegraf in Seine-Port begraven. In Seine-Port verbleef je in jouw jeugd.