Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Door een onuitgesproken verliefdheid gekeeld

(voor Louis Léopold Robert (1794 - 1835))

Je bent geboren op 13 mei 1794 in La Chaux-de-Fonds in Zwitserland. Jouw vader was een horlogemaker. Je zat op een kostschool in Porrentruy, voor het basisonderwijs. Daarna ging jij in Yverdon-les-Bains in de leer bij een handelsvriend van jouw vader, maar de handel lag jou niet. Op jouw 16-de ging jij samen met de graveur Jean Girardet naar Parijs. Je was een leerling van Jean en je werd een volleerde koperslager en etser. In 1812 ging jij naar de School van Schone Kunsten. Je leerde schilderen van Jacques-Louis David, die een vriend van Maximilien Robespierre was. In 1814 werd David uit Frankrijk verbannen en vestigde hij zich in Brussel, waar hij in 1825 overleed. Jij ging naar Zwitserland terug, naar Neuchâtel, waar je met François Roullet Mézerac in aanraking kwam. François leende jou geld om naar Rome te kunnen gaan. Van 1818 tot 1831 verbleef je in Rome.

In 1822 schilderde jij het weergaloos schone 'Portret van een jonge vrouw van Retuna', minstens zo mooi als de 'Mona Lisa'. In 1824 schilderde jij 'Brigand en zijn vrouw in gebed' en 'Meisje uit Sorrento met een tamboerijn', waarop dezelfde vrouw als de jonge vrouw uit Retuna staat. In 1825 bezocht je de salon van de zeer aantrekkelijke brievenschrijfster Juliette Récamier in L'abbeye-aux-Bois in Parijs en/of in Rome in 1823-1824. Juliette was in Rome met haar nichtje Amélie Cyvoct, de schrijver/filosoof Pierre-Simon Ballanche en de schrijver/historicus Jean-Jacques Ampere.

In Zuid-Italië schilderde jij de historische kenmerken van de mensen en hun gewoonten. Tijdens het maken van studies van het Italiaanse leven kreeg jij het idee om vier grote schilderijen te maken over de vier seizoenen in Italië met de vier belangrijkste volksrassen. De 'De feestelijke terugkeer van de Bedevaart naar de Madonna dell'Arco' verbeeldt de lente en toont Napolitaanse mensen. Het hing op de Salon van 1827 en Charles X kocht het voor zijn Luxembourg Palace. In 1831 voltooide je de 'Zomeroogsten van maaiers, die arriveren in de Pontine Marshe', gekocht door koning Louis Philippe I. Daarna probeerde je de herfstwijngaarden rondom Florence te schilderen, maar je werd afgeleid door jouw vurige passie voor prinses Charlotte Napoléone Bonaparte, geboren op 31 oktober 1802 in Parijs. Zij studeerde gravure en lithografie bij jou in Parijs.

Charlotte woonde van december 1821 tot augustus 1824 bij haar vader Joseph Bonaparte nabij Bordentown in New Jersey. Joseph had o.a. werk van David, Canova, Rubens en Titiaan. Charlotte maakte daar landschappen en portretten. David portretteerde Charlotte en haar zus Zénaide in 1821. Op 17 maart 1831 overleed Charlotte's man, haar neef Napoléon Louis Bonaparte, in Forlì. Hij werd 26 jaar. Hij was jouw trouwe vriend en omdat Charlotte rouwde, kon je haar niet veroveren. Je ging naar Venetië om aan het winterschilderij te werken. Dat werd 'De vissers van de Adriatische Zee' uit 1835. Het was lang niet zo goed als het zomerschilderij. Je had pijn en je was verbitterd en ontmoedigd. Op 20 maart 1835 pleegde jij zelfdoding, terwijl jij voor jouw schildersezel zat. Dat was exact tien jaar na de zelfdoding van jouw melancholische broer, aan wie jij sterk gehecht was. Je werd 40 jaar en je bent in de Cimitero di San Michele op een eiland in Venetië begraven.

Je was zwaar depressief toen jij jouw keel doorsneed in een kamer van het Palazzo Pisani a Santo Stefano aan de Sestiere di San Marco in Venetië, wat nu het Benedetto Marcello Conservatorium is, anno 1867 opgericht. In het Palazzo Pisani hangen o.a. schilderijen van Titiaan, Jacopo Tintoretto, Paolo Veronese, Jacopo da Ponte en Jacopo Palma il Vecchio, die o.a. 'Een blonde vrouw' in 1520 en 'Portret van een vrouw met haar ontblote borst' in 1525 schilderde. Wonderschoon en tijdloos.

Charlotte overleed op 2 maart 1839 in Sarzana, in Sardinië. Zij overleed tijdens de bevalling van een doodgeboren, eerste kind. De vader was de Poolse graaf Potocki. Na jouw wanhopige liefde voor haar had zij diverse minnaars. Hoe spijtig dat jij niet één van hen kon zijn. Wieweet in een volgend leven, maar spiritueel natuurlijk altijd en eeuwig in het nu. Als ze maar eenmaal voelt hoeveel jij van haar houdt. Zij werd 36 jaar en zij is in de Basiliek di Santa Croce in Florence begraven, waar haar moeder Marie Julie Clary op 7 april 1845 naast haar begraven werd.

Schrijver: Joanan Rutgers
24 november 2020


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)