Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Met een zuiver hart zie jij God

(voor Tjaarke Hendrika Maria Maas (1974 - 2004))

Jij bent geboren op 26 oktober 1974 in Lopik, waar veel boerderijen staan. Jij begon in jouw jeugd te schilderen, toen jij met jouw familie in Tasmanië woonde. Jouw zus is Marise, die in 1969 in Amsterdam geboren is. Zij was 13 en jij was 8 toen jullie naar Tasmanië verhuisden. Op jouw 17-de ging jij naar Nederland terug en studeerde jij aan de Willem de Kooning Academie op Blaak 10 in Rotterdam. Daarna studeerde jij in New York, waar jij in contact kwam met de kunst van het iconen schilderen. Jij kreeg les van Vladislav Andreyev en jij bekeerde jezelf tot de Russisch-Orthodoxe Kerk. Alsof je een nieuwe identiteit had gevonden.

De iconograaf Vladislav Andreyev (1938, Sint Petersburg) reisde door het Karpaten- en Kaukasusgebergte, waar orthodoxe kluizenaars-monniken ondergedoken zaten. In 1980 ging hij naar Amerika en in 1985 begon hij les te geven. In 2000 heeft hij de Prosopon School of Iconology opgericht. Zijn zoon Dmitri Andreyev stichte de Prosopon School New York City Studio.

In 1993, op jouw 18-de, trouwde jij met de Russische acteur Yuri Olshansky. Yuri speelde Blozonov in de komedie 'Moskou on the Hudson' uit 1984, met Robin Williams en hij speelde in de korte komedie 'In Transit' uit 1986. Jij werkte als model en jij reisde veel door Europa. Jij ging ook naar Japan en Australië. Als model werkte jij vooral in Parijs en jij verscheen op de covers van diverse glossy's. Vanaf 1996 woonde jij in Florence, waar jij aan de Accademia di Belle Arti di Firenze studeerde. In 2003 ben jij daar cum laude afgestudeerd. In die tijd las jij de roman 'De Meester en Margarita' van Michail Boelgakov (1891 - 1940), waarin Satan (Woland) Moskou bezoekt met zijn trawanten Fagot, Behemoth, Azazello, Abaddon en Hella. Satan wil een gastvrouw op zijn bal, die Margarita heet. Er wordt over de liefdesgeschiedenis tussen de Meester en Margarita verhaalt en over Jezus en Pontius Pilatus. Jij raakte geïnspireerd door de geheimzinnige sferen. En hierdoor werden jouw schilderijen later in het Boelgakov Museum geëxposeerd.

Jij schilderde vooral iconen en jij verdiepte jezelf in de religieuze betekenissen ervan. Jij schreef poëzie in het Russisch, proza en kindersprookjes. Jij maakte ruim 500 kunstwerken, schilderijen, etsen, tekeningen en schetsen, vaak in grote series. Naast de iconen en icoonachtige portretten schilderde jij ook vogels, zoals duiven en meeuwen. En in één van jouw series schilderde jij vissen. In Florence verbleef jij op de pleinen, waar jij granen naar de duiven gooide en jij liet de duiven met hun in verf gedoopte poten over de lakens lopen. Of je tekende ze direct. Jouw zus Marise is ook een schilderes en volgens haar schilderde jij dode duiven, die in jouw atelier aan het ontbinden waren. Op jouw iconen schilderde jij de aartsengel Michaël, de aartsengel Raphaël, de heiligen Joachim en Anna (1997), Sint Panteleimon en de Barmhartige, Maria met het Kind Jezus. Als portretten op hout schilderde jij o.a. 'Henny's tanden', 'Cornelius', 'Wietske' en 'Vriend'. Enkele stillevens zijn 'Ode aan de jaren 1930', 'Zilveren theepot' (2003), 'Hollandse haringen met pot' en 'Catacombe vis'. In 2000 schilderde jij het sombere 'Zelfportret met kralen'.

Op jouw 26-ste kreeg jij de diagnose bipolaire stoornis. Je was een depressieve, gebleven hemeling, die niet kon aarden. Enkele jaren later ging jij in de bossen rondom het kluizenaarsklooster van Sint-Franciscus van Assisi wonen, het Eremo delle Carceri. In opdracht van de priester Don Gino werkte jij verder aan jouw iconenkunst. In juni 2004 kreeg jij de opdracht om een Transfiguratie-icoon te schilderen. Jij woonde en werkte in een kleine, verstopte grot in de bossen. Jij werkte in eenzaamheid en gebed op zoek naar inspiratie. De Transfiguratie is het feit, dat Jezus zichzelf openbaart als de Zoon en Boodschapper van God. Dit gebeurde met felle, witte lichtstralen op de berg Tabor. Het was een eerste aanwezigheid van zichtbaarheid van Zijn etherische Lichaam ten teken van de eeuwige opstanding van Zijn en ieders leven. De Eremo delle Carceri ligt op 791 meter boven de zeespiegel en vier kilometer boven Assisi. Sint-Franciscus kwam er vaak om te bidden, net als vele kluizenaars voor en na hem, die in grotten woonden. De homofobe, antisemitische Sint-Bernardino van Siena bouwde er in 1400 een klein klooster met een refter en de Cappella della Madonna. De grot van Sint-Franciscus is daar ook.

Jouw werk is van de hoogste orde en verbonden met de grote, Vlaamse meesters. Jij werd sterk door de Japanse houtprints beïnvloed. Jij schreef ook over de iconen. Eind juni 2004 was jij enige tijd verdwenen. Op 8 juli 2004 is jouw ontzielde lichaam in een ravijn gevonden. Jij pleegde zelfdoding door van de hellingen van de Monte Subasio nabij Assisi te springen. Jij werd 29 jaar en jij bent in de Cimitero Evangelico degli Allori in Florence begraven. Met twee marmeren grafstenen op jouw graf, ontworpen door de kunstenaar Lev Meshberg (1933 - 2007), van wie jij les hebt gekregen, net als van Vladimir German. Je ziet jou schilderen en jouw Phoenix-vogel is afgebeeld. Jouw graf ligt onder een grote cipres. In de kleine grot, waar jij als laatste vertoefde, vond men jouw laatste, onvoltooide icoon van de Transformatie. Jouw aardse leven heb je niet kunnen afmaken en je bent in feite zelf getransfigureerd tot de lieve engel, die je altijd al was. Je bent spiritueel heel dicht bij de Christusgeest gekomen en jouw verlangen naar voortdurende Eenwording tekent jouw onbetwiste heiligheid en het geestelijk Christelijk Lijden, wat in jou volbracht is en wat glorierijk uit de dood is opgestaan, als Eeuwige Transfiguratie.

Lev Meshberg zegt over jou: 'Kunstenaars gaan niet 'dood' - ze gaan gewoon van de ene studio naar de andere. Haar talent was door God gegeven, ze was niet op zoek naar roem, elke beweging op doek of hout vormde een ware, spirituele daad, ze verlangde naar harmonie, zonder een vleugje trucs of vulgariteit.'. Jouw zus Marise woont en werkt in Altona Beach, Melbourne. In 1982 verhuisde zij met haar gezin naar Australië. Rond 1990 studeerde zij prentkunst en grafisch ontwerp aan de Kunstacademie in Hobart, Tasmanië. Zij deed aan etsen en collagrafieën in het Grafisch Atelier in Haarlem. Als kind deed ze in Nederland aan paardrijden en in Tasmanië reed ze lekker vrij op een paard. De paarden lopen als een rode draad door haar kunstwerken. Ze was als kind al gefascineerd door paarden en paardrijden. Nu is het meer nostalgie. Ze wil graag net als kinderen en gekken spontaan schilderen. Toen ze arm was, schilderde ze op alles wat ze maar te pakken kreeg. Ze haalt inspiratie uit de details van het gewone/alledaagse. Ze bewondert het werk van o.a. Susan Rothenberg, wat ze in New York zag, Carol Rama, Luc Tuymans, Francesco Clemente, Noel McKenna, Paul Klee en Giorgio Morandi.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 april 2021


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)