Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

In de schaduw van depressieve mannen

(voor Marie Kroyer (1867 - 1940))

Jij bent geboren als Marie Triepcke op 11 juni 1867 in Frederiksberg, Kopenhagen. Jouw vader Max Triepcke was technisch directeur van de J.H. Rubens Loomery en jouw moeder was Minna Augusta Kindler, uit Duitsland afkomstig. Jouw broers waren Wilhelm en Valdemar. Je kreeg schilderles van Carl Thomsen, een leerling van Frederik Vermehren en Wilhelm Marstrand. Je kreeg ook hulp van de portretschilderes Bertha Wegmann, voor wie jij op jouw 16-de model stond. Bertha was bevriend met de schilderes Jeanna Bauck, die haar schilderde, terwijl zij in haar gezellige atelier aan het werk was. Bertha portretteerde Jeanna in 1881. Jouw jeugdvriendin Ida Hirschsprung bracht jou in contact met haar oom en tante Heinrich en Pauline Hirschsprung. Heinrich was een kunstmecenas en succesvolle tabaksfabrikant. Hij was ook een groot bewonderaar van Peder Severin Kroyer.

Samen met andere schilderessen in opleiding huurde jij een atelier, waar jullie geregeld leraren ontvingen, zoals P.S. Kroyer en Laurts Tuxen, een broer van de schilderes van bloemen en stillevens Nicoline Tuxen. In juni 1888 verloofde jij met Robert Hirschsprung, de zoon van Heinrich en Pauline. Jij leed aan een diepe depressie, waardoor jij de verloving al snel verbrak. In het voorjaar van 1889 studeerde jij samen met jouw vriendin Anna Ancher in het atelier van Pierre Puvis de Chavannes in Parijs. Pierre had 40 jaar een liefdesrelatie met prinses Marie Cantacuzène. Jij kreeg ook les van Gustave Courtois en Alfred Philippe Roll. In 1891 exposeerde jij bij Den Frie Udstilling, net als P.S. Kroyer en Julius Paulsen, die de nudisten Adam en Eva in een relaxte pose schilderde. Je was bevriend met de schilder Harald Slott-Moller en zijn diepzinnige, zelfbewuste, hoogst aantrekkelijke vrouw, de symbolistische schilderes Agnes Rambusch, die jou levenslang steunde.

Jij correspondeerde met de Joodse geleerde Georg Brandes, die een liefdesrelatie met de schrijfster Victoria Benedictsson had. Victoria pleegde op 23 juli 1888 zelfdoding in een kamer van het Leopold's Hotel op Hovedvagtsgade in Kopenhagen. Zij werd 38 jaar en haar relatie met Georg werd door sommigen als de oorzaak van haar suïcide beschouwd. Het was haar derde poging. Met een scheermes heeft zij haar halsslagader doorgesneden. Ze was getrouwd met een weduwnaar, die 28 jaar ouder was en vijf kinderen had. Samen met Victoria kreeg hij twee dochters; Hilma, die Victoria niet leuk vond, en Ellen, die na drie weken overleed. Haar stiefdochter Matti was haar lievelingskind. Ze schreef de roman 'Fru Marianne' om Georg te imponeren, maar hij vond het een minderwaardige damesroman, wat haar tot haar zelfdoding zou hebben gedreven. Zij noemde zijn denigrerende reactie haar doodvonnis, maar ze moet geweten hebben, dat Georg alle schrijfsters pijnlijk afkeurde.

Jij schreef ook met de dichter/schrijver Sophus Schandorph en zijn vrouw Ida Sofie Branner. Zij beschouwden jou als hun dochter. In december 1888 ontmoette jij Peder Kroyer in Café de la Régence in Parijs. Jullie trouwden op 7 mei 1889 in Augsburg en de huwelijksreis ging naar Stenbjerg, Thy, Jutland. Daar begon hij jou te portretteren. Jullie verbleven in Italë, Amalfi en Ravello, en jij kreeg de tyfus, waardoor jij weinig schilderde. Na Kopenhagen en Hornbaek gingen jullie naar Skagen, in topje Denemarken. Vele jaren waren jullie in de zomers in Skagen en in de winters in Kopenhagen. Jij schilderde nauwelijks meer, omdat jij geen zelfvertrouwen had en tobde met jouw gezondheid. Op 5 januari 1895 werd jullie dochter Vibeke geboren en kreeg jij een postnatale depressie. Jij had huwelijksproblemen en vaak migraine. Je lag vaak in bed. Jij had psychische problemen en in 1900 werd jij in het psychiatrische ziekenhuis in Middelfart opgenomen, waar jij vele keren lang verbleef. Peder was manisch depressief en hij zat diverse keren in psychiatrische inrichtingen.

In 1902 ontmoette jij de componist/dirigent/violist/schilder Hugo Alfvén in Taormina op Sicilië. Jij was daar met Vibeke en jij vroeg jouw vriendin, de zangeres Anna Norrie, om bij jullie te komen. Anna verbleef bij Hugo in Berlijn, dus nodigde jij ook hem uit. Hugo was dol op jou en jouw schoonheid en de gratie en elegantie van jouw betoverende gestalte. Na een heftige liefdestijd ging jij naar Parijs, waar jij om een scheiding vroeg, maar Peder weigerde, omdat hij het als een korte verliefdheid zag, waarin hij zich vergiste. Jij ging met Hugo naar Skagen, Kopenhagen en Zweden. In 1905 was jij zwanger van Hugo en ging Peder akkoord met de scheiding. Hij kreeg de voogdij over Vibeke, die bij hem in Skagen bleef wonen. Op 16 november 1905 werd in Kopenhagen jullie dochter Margita Alfvén geboren. Zij werd een filmactrice. In 1907 ging jij naar Hugo in Zweden. Peder overleed op 21 november 1909 in Skagen. Hij leed periodiek aan zijn geestesziekte en hij was blind geworden. Hij werd 58 jaar en hij is in Skagen begraven. Ondanks het verzoek om niet te komen, was jij wel op de begrafenis. Terecht. Op 30 januari 1912 trouwde jij in Uppsala met Hugo. Daarvoor was Hugo jou met diverse vrouwen ontrouw geweest, maar jij trouwde dan ook vooral voor Margita.

Jullie woonden in het nieuwe huis 'Alféngaard' in Tallberg, wat helemaal door jou is ontworpen, inclusief de interieurs en meubels. Jij ontwierp ook enkele, schitterende, kleine gebouwen rond het landgoed. Het was de magnum opus van jouw creatievermogen. Jij had het schilderwerk van Peder veel beter dan jouw eigen schilderwerk gevonden en jij adoreerde het schilderwerk van Peder zozeer, dat jij automatisch op tilt bent geslagen. Al die onderdrukte kunstzinnigheid in jou kwam explosief tot uiting in jouw huisontwerpen. Hugo werd meer en meer labiel en in 1928 wilde hij scheiden, wat jij weigerde, maar nadat de moeilijkheden steeds erger werden en na vele rechtbankgeschillen zijn jullie in 1936 gescheiden. Margita kreeg 'Alféngaard' en jij verhuisde naar Stockholm. Jij overleed op 25 mei 1940 in Stockholm aan darmkanker. Jij werd 72 jaar en jij bent in de begraafplaats in Leksand begraven. Hugo overleed op 8 mei 1960 in Falun en hij is vlakbij jou begraven. Margita overleed op 11 maart 1962 en zij is naast jou begraven. Vibeke overleed op 29 april 1985 en zij is ook naast jou begraven.

In 2012 is jouw leven glansrijk verfilmd in 'Balladen om Marie Kroyer' van Bille August, met de fantastische Birgitte Hjort Sorensen (1982, Kopenhagen) in de hoofdrol.

Schrijver: Joanan Rutgers
3 mei 2021


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)